رواية حب من النظره الاولى الفصل الثالث 3 بقلم دنيا محمد
رواية حب من النظره الاولى البارت الثالث
رواية حب من النظره الاولى الجزء الثالث
رواية حب من النظره الاولى الحلقة الثالثة
خالد: مبسوطه
نور: اه جدا الحمدلله الامتحان كان سهل اوى بجد مش مصدقه انى خلصت امتحانات
خالد: مستعده للى الفرح
نور: خالد بصراحه أنا مستغربه استعجالك ده يعني ليه عايز نعمل الفرح دلوقتي ممكن نستنى لما اخلص الترم الثاني ونتجوز كل الحكايه اربع شهور
خالد: وليه ضيع اربع شهور انتى كده كده هتحضري الترم الثاني بس واحنا مع بعض
نور: مش عارفه
خالد: مسك ايدها نور يا حبيبتي أنا بجد مش مصدق امتى تبقي معايا انتى بتوحشيني مجرد ما بتمشي و بفضل مستني لتاني يوم علشان اشوفك نفسي نكون مع بعض دايما افضل شايفك ال 24 ساعه
نور: وانا كمان يا خالد حبيتك اووووى واتعلقت بيك بسرعه وبجد لو يوم ما شفتكش فيه بحس ان انا مش مرتاحه
خالد: طيب يبقى ليه بقى نستنى خلينا بقى نعمل الفرح الاسبوع الجاي زي ما انا مخطط
نور: الاسبوع الجاي بس ايه يا خالد لسه في حاجات كتيره قوي هنلحق نعملها امتى
خالد: حاجات كتيره زي ايه
نور: لسه هنشوف المكان اللي هنعمل فيه الفرح والفستان والميك اب والسيشن ولسه هنزل اشترى لبسى وحاجات كتير اوووووووى
خالد: يا حبيبتي متقلقيش أنا مرتب كل الحاجات دى من زمان
نور: ازى يعني
خالد: هتعرفى بعدين يلا بس اوصلك علشان عندى شغل كتير النهارده
فى بيت نور
نور: ايه يا ماما سايباني ساعه واقفه على الباب كنتى فين كل ده
هدى: يا حبيبتي كنت بصلى وبعدين انتى فين مفتاحك
نور: نسيت اخده الصبح وبعدين ياستى أنا معتش محتاجه مفتاحك ده فى حاجه
هدى: ازى يعني
نور: ماما أنا وخالد اتفقنا اننا نعمل الفرح الاسبوع اللى جاى
هدى: إيه ازى يعني الاسبوع اللى جاى هنلحق نجهز نفسنا امتى وازى تاخدى قرار زى ده من غير ما ترجعيلى
نور: يا ماما يا حبيبتي اولا خالد قالك متجبيش حاجه علشان الفيله فيها كل حاجه يعنى أنا مش محتاجه اجيب جهاز مفيش غير لبسى وهنزل بكره مع ملك نجيب كل لبسى وخالد قالى أنه مجهز كل حاجه للفرح من زمان واسفه انى مخدش رأيك بس أنا مكتش أعرف إن قرارى ده هيزعلك
هدى: مش فكرت هيزعلنى يا حبيبتي ده يوم الهنا أنا نفسى افرح بيكى واشوفك عروسه بس مش عارفه قلبى مقبوض وكمان استعجال خالد ده مخوفنى
نور: يا حبيبتي مفيش حاجه تستاهل الخوف كل الحكايه ان خالد عايزنى جنبه بس مش اكتر
هدى: يارب يا حبيبتي يكون الموضوع كدا فعلا بس فى حاجه أنا مش فهماها يعنى ايه مجهز لى الفرح من زمان
نور: أنا برضو استغربت ولما سالته قالى هتعرفى بعدين بس عادى فكى بقا كدا وخلينا نفرح أنا عروسه
هدى: ماشي يا حبيبتي أنآ هدخل أعمل الأكل
فى فيله المهدى
انجى: ماما هى العروسه شكلها إيه حلوه ولا أنا احلى
ام أنجى: ما انتى لو كنتى جيتى الخطوبه كنتى شوفتيها
أنجى: لا طبعا انتى عايزانى احضر خطوبته
امتى انجى: طب والفرح مش هتجى
انجى: اقفلى الموضوع ده أنا دمى محروق مش قادره استوعب اللى بيحصل
المهدى: مساء الخير إيه قاعدين لوحدكم كدا ليه
أم أنجى: مساء النور ولا حاجه بنتكلم عادى
المهدى: امال خالد فين
أنجى: فى اوضته من المغرب مطلعش منها تلاقى الهانم منكده عليه عمى بجد انت هتسيب خالد يتجوز
المهدى: اه طبعاً وده الصح وياريت الموضوع يتقفل بقا
أنا هطلع اشوف خالد دخل الاوضه لقه نايم قفل الباب وراحه اوضته
خالد: اسف يا بابا انى عملت نفسى نايم بس بجد مش قادره اتكلم مش عايز حد يرجعنى عن اللى فى دماغى
تسريع احادث عدت الايام فى هدوء وايجا اليوم اللى قبل الفرح
فى بيت نور
نور: يا ملك يعنى ده طبيعى الفرح بكره ولسه الفستان مجاش اعمل ايه انا دلوقتى
ملك: اهدى يا حبيبتي مش خالد كلمك وقالك أنه مرتب كل حاجه خلاص قلقانه ليه
نوى: ايوه بس مش غريبه دى فستان فرحى ما اختاروش ما بقاش عارفه شكله كمان افرضى طلع وحش اعمل ايه بقا وقتها ليه أنا مش زى اى عروسه بتختار الفستان بتاعها
ملك: خلاص بقا يا حبيبتي متزعليش نفسك خالد زوقه راقى خالص واكيد هيختارلك حاجه حلوه
يوم الفرح الصبح فى بيت نور الفون بتاعها بيرن
نور: الو أيه يا خالد كدا متكلمنيش امبارح خالص
خالد: معليش يا حبيبتي كنت مشغول اووى المهم دلوقتي البسى يلا هبعت السواق ياخدك يوديكى الاوتيل وهناك هتلاقى كل حاجه جاهزه
نور: ماشي يا حبيبي هقوم اصلى والبس علطول خالد تفتكر هبقى عروسه حلوه ولا هبقى عاديه
خالد: هتبقى اميرة يا حبيبتي انتى اصلا من غير حاجه قمر ما بالك بقا في الفستان هتبقى احلى عروسه يا قلبي
نور: خالد أنا بحبك اوووووووى بجد ربنا يخليك ليا
خالد: يلا لزم اقفل أنا دلوقتي باى
فى فيلة المهدى
أم انجى: هتعملى ايه هتجى ولا لاء
أنجى: طبعاً هاجى علشان اضايقه وأنا بقا عارفة هعمل ده ازى محدش فى الدنيا كلها فاهم خالد زيي
المهدى: الو يا خالد انت فين يا حبيبي
خالد: فى مشوار يا بابا هخلص وهطلع على الاوتيل
المهدى: ماشي يا حبيبي خد بالك من نفسك
فى مكان مهجور وفاضى وقف خالد بيصرخ ليه كل ده حصل ليه كان ذنبى إيه أنا قلبى بيتقطع كل يوم اكتر من اليوم اللي قبله بجد ما عدتش قادر استحمل الوجع ما اعرفش اللي انا بعمله ده صح ولا غلط بس لازم اكمل واخد حقي
وصلت نور الاوتيل هي وملك ومامتها وطلعت الاوضه اللي خالد حاجزها لها واول ما طلعت اتفاجات من شكل الاوضه والفستان اللي على السرير اللي كان اشبه بفستان الاميرات والورد اللي في كل مكان والبلالين والميك اب ارتست اللي واقفه بتستناها كل حاجه كان زي الاحلام بالضبط عيطت من الفرحه وحضنت مامتها وكانت بتتنطط من كتر ما مبسوطه جرت على الفستان و واشتالته وكانت فرحانه بيه قوي وعملت الميك اب وطلعت زي القمر ودخلت تلبس الفستان بس الغريبه ان الفستان ما جاش مقاسها استغربت قوي نور هو ازاي يجيب فستان مش مقاسها وسع عليها كده
نور: الو يا خالد هو انت ازاي جايب الفستان مش مقاسي مش المفروض انك عارف مقاسى
خالد: بتوتر سوري يا نور مخدش بالى هبعتلك حد دلوقتي يظبطه ليكى على مقاسك
هدى: عادي يا حبيبتي هو اكيد مش عارف مقاسك بالظبط يعني
شويه وجاءت البنت اللي هتظبط الفستان
نور: بصي الفستان واسع عليا شويه فعايزاك تظبطيه
البنت: ما تقلقيش خالص هظبطه لك في ثانيه بس الفكره هو انت خسيت كده ازاي في الوقت القصير ده
نور: خسيت ايه انا ما خسيتش انا وزني ثابت
البنت: ازاي احنا حضرتك واخدين المقاسات دي من أربع شهور وكان مقاس حضرتك بالظبط
نور: اربع شهور ايه ومقاس ايه انا لسه قايسه الفستان النهارده وبعدين اربع شهور ازاي اصلا وانا مخطوبه لخالد من شهرين وبعدين ثواني هو الفستان ده معمول من اربع شهور
البنت: ايوه من اربع شهور للاستاذ خالد ايجا عندنا الاتيليه وكان جايب معاه المقاسات والتصميم والفستان ده معمول مخصوص وكان مستعجل على الفستان جدا والفستان اتصمم في اسبوع وبعدها هو اجي اخده
نور: أنا مش فاهمه حاجه اكيد فى حاجه غلط هو فى ايه
هدى: فعلا فى حاجه غلط طب ما تكلمى خالد تساليه
نور: حاولت ارن عليه ثلاث مرات بس موبايله مقفول
ملك: طيب يا جماعه ممكن نهدى نور ما تتوتريش عشان الميك اب ما يبص ممكن نهدى ونعدي اليوم وبعدين تبقي تساليه على هدوء واكيد الموضوع فى سوء تفاهم
نور: ساكته وفى جواها احساس غريب
البنت: طب هو كده الفستان اتظبط فانا استاذن بقا
هدى: نور يا حبيبتي خلاص اكيد سوء تفاهم ابقي اساليه بعدين تمام ما تضيعيش فرحتك باليوم ده علشان شويه حاجات بسيطه
نور: عندك حق
ملك: طب يلا بقى ننزل بسرعه علشان الفريست لوك
نزلت نور وكان المصور موجود وخالد كمان كان موجود وقفت وهي متوتره جدا وجواها احساس كثير متلخبطه مش عارفه تفرح ولا تقلق ولا تعمل ايه
عمل الفرست لوك والسيشن وخلصوا دلوقتي ميعاد الفرح
دخلو القاعه على اغنيه
ألف صلاة ألف السلام، على الحبيب خير الأنام
ألف صلاة ألف السلام، على الحبيب خير الأنام
إدخلي عمري بخطوتك اليمين
إضوي أيامي وعتمات السنين
قرت عيوني بشوفك مقبلة
يا الملاك اللين العذب الرزين
إسمعي نبضي وراء صوت الدفوف
من لمحتك ضيع الشوق الحروف
إسمعي نبضي وراء صوت الدفوف
من لمحتك ضيع الشوق الحروف
نورتي نورة حياتي دنيتي
يا ضيا عيني وأغلى ما تشوف
وكانوا شبه الملايكه كل الناس واقفه فرحانه ومبسوطه وبيرموا عليهم الورد ودخل قعدوا على الترابيزه بتاعه كتب الكتابه وكتبوا الكتاب ونور عينيها مدمعه واول ما خلصوا كتب الكتاب اشتالها خالد ولف بيها وفى اللحظه دي كانت حاسه ان هي طايره في السما مش على الارض
وبعدها رقصوا سلو على اغنيه
شايفة فيك
كُل حاجة حلوة أنا إتحرمت منها
كُل ضحكة شفايقي كانُوا مستنيينها
كُل إحسَاس بالأمان كان نِفسي أعيشُه
وسط دنيا غريبة وما حدش ضامنها
شايفة فيك
بيت وأهل وصُحبَة جَنبي مونسيني
لمة العيلة اللِي بتطمني إني
لما أغيب أنا بلقى ناس تقلق عليا
وأما برجع بلقى ناس مستنييني
للنهاية
هتلاقيني ماسكة قي إيديك للنهاية
أصلي من قبلك أنا مجرد حكاية
فيها خُوف وتعب وفيها جرَاح كتيرة
بس بقى مِسك الختام إنك معايا
وحقيقي كان شكلهم قمر مع بعض قوي وكل حاجه كانت مثاليه وفوق الخيال
فى حمام القاعه انجي منهاره من العياط وقاعده بتكسر في مرايات القاعه ازاي اتجوز نور ملقاش لا نور علشان يتجوزها انا مستحيل اسمح لها ان هي تاخده مني انا مستحيل اسمح لها ان هي تتهنى وتعيش مرتاحه انا لازم اعمل اي حاجه لو وصلت للقتل هقتلها
خالد: نور ممكن نروح بقا انا بجد تعبت اوى خلينا نمشي
نور: يا خالد خلينا كمان شويه لسه بدري
خالد: نور بجد عنده صداع هيموتني كفايه كده احنا بقالنا اربع ساعات في القاعه
نور: خلاص يا حبيبي انت متضايق ليه طيب يلا خلينا نمشي ثواني بس اسلم على ماما وملك
خالد: خدى وقتك
نور: هتوحشيني قوي يا ماما علشان خاطري خدي بالك من نفسك ما تنسيش تاخدي علاجك في ميعاده ولو احتجتى اي حاجه رن عليا فى اى وقت
هدى: وانتى يا حبيبتي خدي بالك من نفسك واهتمى بجوزك واهتمي باهله ولو حصل معاكي اي حاجه كلميني
ملك: ما كفايه دراما منك ليها بقا انتوا ليه محسسيني ان هي راحه تحارب او مهاجره كل الحكايه ساعه بالعربيه وهنوصل لبعض
خالد: ممكن نمشى بقا
وركبوا العربيه ووصل الفيلا
خالد: نور انزلي انتى اطلعى الاوضه وانا هعمل حاجه واجيلك
نور: اطلع لوحدي ازاي يعني وبعدين انا ما اعرفش اي حاجه في الفيلا ما اعرفش الاوضه فين اصلا
خالد: عمى صابر وصل الهانم اوضتها
بصتله نور بزعل أنه سايبها تدخل الفيلا لاول مره لوحدها
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية حب من النظره الاولى)
