رواية أنا وبنت الشارع الفصل الثامن 8 بقلم منصور سيد
رواية أنا وبنت الشارع الجزء الثامن
رواية أنا وبنت الشارع البارت الثامن
رواية أنا وبنت الشارع الحلقة الثامنة
وفضلت شايل هم اجازة زواجى تخلص قبل ما القى حد يستقر معانا لحد ما في يوم التليفون رن ومصدقتش اللى سمعته الو مين انا الشيخ يا ا.احمد
احمد:ازيك ياشيخنا فى اخبار جديده
الشيخ:طبعا امال هتصل عليك ليه
احمد:بجد ياشيخ عرفت مكانها
الشيخ:ايوه اتصلت عليا من شويه من قسم بتقولى انهم مسكنها عشان موجدوش معاها بطاقه عشان كانت نايمه فى الشارع عشان محدش رضي يأجرلها حتى غرفه عشان بردوا معهاش بطاقه وعاوزة حد يضمنها ودى بقى فرصتك تروح تضمنها وانت بقى عارف هتعمل ايه انا كده عملت اللى عليا وقولتلك رغم أنها نبهت واكدت عليا فى التليفون انى ما عرفكش مكانها بس انا شايف انى اعرفك افضل ده فى مصلحتك ومصلحتها وربنا يهدى النفوس
احمد:الف شكر ياشيخ جميلك ده على راسي لو احتجت اى حاجه ابقى كلمنى عشان اقدر ارد جميلك ده
الشيخ: جميل ايه بس ما تقولش كده بس اوعدني انك تطول بالك عليها ومتزعلهاش وتخليها تمشي تانى وطول بالك عليها لو ماردتش ترجع معاك يالا سلام
احمد:حاضر ياشيخنا انت هتوصينى دا انا ماصدقت عرفت مكانها سلام ياشيخ
دخلت لبست وقولت لسلمى انا نازل مشوار وراجع
سلمى :فى ايه يا احمد رايح فين ومالك ملهوف كده ومستعجل
احمد:هجبلك ياستى اللى هتريحك وهتشوف طلبات والدتى واحتياجاتها وطلبات البيت كمان يعنى هتريحك تماما
سلمى :تقصد مين نسمه طبعا
احمد:ايوه فعلا نسمه
سلمى:احنا مش خلصنا من موضوع نسمه ده وانت قولت انك مشتها عشان خاطرى متنزلش يا احمد انا مش عاوز البنت دى تدخل البيت تانى
احمد:صحيح انا قولت انى مشتها عشان خاطرك بس ده عشان كنت لوحدى فى البيت وانتى ماكنتيش مرتاحه من وجودنا فى البيت مع بعض ومقفول علينا باب واحد إنما دلوقتى الوضع اتغيير خالص انت اصبحتى موجوده وانا بقيت راجل متزوج واللى فبالك ده مالوش اساس من الصحه سلام بقى انا ماصدقت عرفت مكانها لحسن حد تانى يضمنها وتمشي ومعرفش مكانها تانى
سلمى :يضمنها من ايه
احمد:اصل معاهاش بطاقه واتمسكت فى القسم
سلمى:كمان احمد متنزلش البنت ديه مش هتدخل البيت
احمد:هو ايه اللى كمان البنت اتمسكت عشان معهاش بطاقه هى عملت جريمه
سلمى:اهو كده وخلاص
لسه هتكمل كلام وتقول يا انا ياهي
احمد:سلام مش وقته نتكلم بعدين متنسيش هتشيل عننا احتياجات والدتى سلام
نزلت وسبتها وانا مش عارف السبب الحقيقي اللى خايفه منه من مجىء نسمه
واللى انتوا عارفينه طبعا ان نسمه تكون فهمت قصد سلمى انها هى اللى دبرت ان والدتى تتكهرب وتخلص من والدتى ومن نسمه بضربه واحده
وصلت عند نسمه ودخلت للظابط عشان اضمنها وقولت للظابط فى واحده اسمها نسمه محجوزه عندكم وعاوزه حد يضمنها وانا جى اضمنها
الظابط:اسمها نسمه ايه
احمد:بصراحه انا اعرف اسمها نسمه بس معرفش نسمه ايه
الظابط:انت جى تطمن واحده ما تعرفهاش
احمد:لا يافندم اعرفها بس هى نفسها متعرفش غير ان اسمها نسمه
الظابط:اه فعلا فى واحده محجوزه ما تعرفش اسم والدها عندك حق دقيقه واحده
وضمنتها وخرجت واضح انها اتبهدلت كتير ياعينى وماكنتش تعرف انى انا اللى ضمنتها لأنها كانت مكلمه الشيخ
نسمه اول ماشفتنى:احمد قصدى هو حضرتك اللى ضمنتنى
احمد:ايوه يانسمه انا ايه زعلتى انى عرفت مكانك ماكنتيش عاوزانى القاكى ولا ايه
نسمه:لا ابدا بس مستغربه حضرتك عرفت مكانى ازاى
احمد:انا بدور عليكى من اول ما سبتينى وكنت كل يوم ادور عليكى واعدى عليكى وابص على مكانك بس ماكنتش بلقيكى كنت فين يانسمه كل ده
نسمه :فى ارض الله الواسعه اهو الدنيا كانت عماله تشيل فيا وتحط بس بردوا ما قولتليش عرفت مكانى من مين
احمد:هو انتى اتصلت على مين غيره
نسمه:عرفت من الشيخ وانا اللى أكدت عليه اكتر من مره فى التليفون انه ما يعرفكش مكانى وانا لولا الظروف ما كنتش هتصل عليه عشان عارفه انك لو بتدور عليا هتروح تسأله عنى
احمد:خلاص بقى يانسمه انتى لسه زعلانه انا مش عاوز افتح الموضوع ده تانى انسيه بقى انا بعترف ليكى من غير ما اسمع ايه اللى حصل ومش عاوز اسمع حاجه عن الموضوع ده تانى انا غلطان وقليل الزوق ومتسرع ويالا معايا بقى على البيت والدتى من غيرك تعبانه اوى عشان خاطرى يانسمه يالا بقى من غير كلام كتير
نسمه :خاطرك كبير عندى اوى ومن بعده ماقدرش انطق بأي كلمه تانى
احمد:انا كنت متأكد انك مش هتكسفينى
ووصلنا للبيت وانا بفتح باب الشقه
احمد:اه نسيت اقولك مش تبركيلى
نسمه:خير
احمد:انا وسلمى اتجوزنا
نسمه وقفت ما صدمه وقبل ما تتكلم كان احمد فتح الباب وهى سرحانه وبتفكر طب اعمل ايه دلوقتى انا بقى اقوله على اللى عملته واخرب بتهم ولا اسكت وياترى لسه بتفكر تخلص من والدته ولا ربنا هداها ورضيت بالأمر الواقع وفضلت محتاره وواقفه مكانها ومتحركتش لحد ما سمعت احمد ايه واقفه ليه ما تدخلى يانسمه
نسمه:ها ايوه حاضر
ودخلت نسمه لقت سلمى واقفه أمامها وبتقول اهلا وسهلا
حمدلله على السلامه كفاره
نسمه بصت لسلمى فى عنيها وطولت النظر ليها ودار بينهم حوار
نسمه:الله يسلمك
سلمى :بقولك ايه انا عاوزاكى تحطى طنط فى عنيكى وتشوفى طلبات البيت كويس
نسمه:ان شاء الله
سلمى: ياترى كانوا مسكينك ليه قتلتى ولا سرقتى
نسمه:والله ياهانم القتل والسرقه دول ليهم ناسمهم انا بس كل الحكايه انى ماعيش بطاقه
سلمى حست ان نسمه بتلقح عليها فحسنت من كلامها شويه
سلمى:انا بس بطمن عليكى لا تكونى متورطه فحاجه كده ولا كده نساعدك
نسمه:لا الحمدلله ربنا ديما معايا
احمد:يالا يانسمه ادخلى غيري ملابسك دى واستريحي شوايه قبل ما والدتى تصحى
نسمه:حاضر
ودخلت على غرفتها
سلمى:انا مش قولتك ما تجبهاش يا احمد( وهى بتجز على سنانها) وكمان جايبها من قسم
احمد:خلاص بقى ياسلمى امى ما تستغناش عنها وبعدين هى كانت مسجونه دا يدوب ساعات
سلمى:ولو يا احمد دى واحده من الشارع وماعندهاش بطاقه ازاى تفضل معانا فى البيت وبعدين دى اللى هتفضل معانا لما يكون عندنا أطفال وتشارك فى تربية اولادى لا يا احمد ما ينفعش
احمد:انتى مكبره الموضوع كده ليه بكره تعشريها وتعرفيها اكتر وانا متأكد انك هتحبيها
سلمى :اه زى ما انت حبتها يعنى
احمد:يوه وبعدين بقى ياسلمى خلصنا بقى من الموضوع ده قولت ليكى كذا مره الكلام اللى فى بالك ده مش صح
دخلت سلمى غرفتها وهى هتتجنن وبتسأل نفسها وبعدين البنت دى ناويه على أيه معقول ممكن تقول لأحمد انى كنت موجوده يوم حادثة والدته وانى انا اللى دبرت لكده ولا ناويه على أيه بظبط انا لازم اشوف صرفه اخلص منها انا مش هفضل تحت رحمتها هى طول ما هتكون هنا وانا هفضل فى خطر طول الوقت ومش بعيد تهددني بالموضوع ده دى حتى كان كلامها كله تلميح بأنها فهمت انا كنت ناويه على ايه مع والدت احمد البنت دى مش سهله لازم اتصرف
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية أنا وبنت الشارع)
تعليق واحد