رواية ابنه بائعه الخضار الفصل الاول 1 بقلم هبة نصر

رواية ابنه بائعه الخضار البارت الاول

رواية ابنه بائعه الخضار الجزء الاول

رواية ابنه بائعه الخضار الحلقة الاولى

ايه دا حضرتك
عفاف / دا اكل ليكى .. انتى مأكلتيش قلت يمكن مكسوفه .. ف لفيت الاكل علشان تأكليه لما تروحى
امل بدموع فى عنيها /انا اسفه .. مش هقدر اخده .. انا فعلا مش جعانه .. بعد اذنك
عفاف بحزن / اتفضلى يا بنتى
سمر / هى امل راحت فين ياماما .. وايه اللى فى ايدك ده
عفاف / مشيت يا بنتى ..ومرضيتش تاكل ومروه صاحبتك هى اللى قالت لى انها بتتكسف تاكل عند حد .. وقالتلى الف لها الاكل ده تاكله فى البيت
سمر بغضب وهى تنظر لمروه/ ليه يا ماما عملتى كده بس .. امل بنت ظروفها صعبه .. لكن عندها عزة نفس عمرى ما شفتها ابدً .. وعمرها ما سمحت لحد انه يعزمها حتى على كوبايه شاى
مروه بخبث/ انا مش قصدى حاجه .. انا عارفه ان ظروفها على قدها .. علشان كده قلت لطنط تعملها الاكل ده علشان تاكل مع امها واختها
سمر / بعد اذنكم .. انا طالعه اوضتى ارتاح .. البيت بيتكم .. ولما تخلصى اكل يا مروه ابقى اتفضلى
مروه / انتى بتطردينى من بيتك يا سمر
سمر / ايوه يا مروه ..
عفاف /ليه بس كده يا بنتى
سمر / علشان مش اول مره يا ماما .. دايما مروه بتدور على اى حاجه تحرج بيها بيها امل
مروه / انا معملتش حاجه .. هى اللى شايفه نفسها .. على ايه يعنى .. ايش حال ان مكنتش امها بتبيع خضار فى السوق .. يعنى مكانها فى السوق مع امها مش فى كليه العلوم
سمر / وانتى يا مروه باباكى بيشتغل ايه .. مش موظف.. يعنى مش وزير ولا رجل اعمال .. ليه شايفه نفسك احسن منها
مروه / علشان انا احسن منها .. ايه يعنى تبقى الاولى على الدفعه كل سنه ..بردوا هتفضل بنت بياعه الخضار
عفاف / اتفضلى اطلعى بره
.
وتخرج مروه وهى تتوعد سمر وامل
وعلى الناحيه الاخرى تخرج امل ويملأ وجهها الدموع .. ويخطف نظرها زهره جميله اول مره ترى مثلها .. لتجلس على ركبتيها وهى تلمس الورده بحنان وتحدثها .
امل / يا سبحان الله .. سبحان من ابدع .. انا اول مره اشوف الجمال
لتفيق على صوت الحارس
الحارس/ حضرتك بتعملى ايه هنا
امل / مفيش .. كنت بشم الورده
الحارس / حضرتك دى الحديقه الخاصه بسليم بيه .. وكل الازهار اللى هنا نادره وممنوع على اى حد يقرب منها .. فياريت حضرتك تتفضلى من هنا بلاش تأذينى
امل / انا اسفه .. لتنحنى لتستنشق عطر الزهره ثم تنصرف
لتنصرف امل ولا تدرى بالعيون التى تراقبها من البلكونه
لتخرج مروه وهى تتوعد امل .. لتلمح سليم يقف فى البلكونه فتنظر له وتتصنع البكاء والبرأه
………………..
عبير / اتأخرتى كده ليه يا أمل .. انا جوعت اوى
امل / معلش يا عبير .. حالا هعمل الاكل ..هغير بس هدومى وبعد كده هعملك اللى انتى عايزاه
عبير / مش عارفه ماما اتأخرت ايه
امل / هتلاقيها لسه مخلصتش الخضار اللى معاها
عبير/ طب مش هتقوليلى ايه اللى اخرك كده
امل بحزن / كنت بزور واحده صاحبتى تعبانه
عبير / وده اللى مزعلك .. انها تعبانه ولا فيه حاجه حصلت
امل وهى تقرص عبير من اذنها / يا شقيه .. اتفضلى كلى يلا علشان تذاكرى .. الامتحانات قربت
لتنتهى الاختان من الطعام لتذهب كل منهم لمذاكرتها .. وبعد الكثير من الوقت يفتح الباب وتدخل منال .
.
منال بتعب وهى تجلس على الكنبه ./ يا امل .. يا عبير
لتخرج امل وعبير وهما يسلمان على امهم وتقبلن يديها
امل / اتأخرتى كده ليه يا ماما
منال / معلش يا بنتى .. على ما خلصت الخضار اللى كان معايا ولميت فلوس الناس
امل وهى تقبل يديها ثم تجلس تحت قدميها/ معلش يا ماما خلاص هانت .. فاضل شهرين واخلص الجامعه واشتغل واريحك
منال ببسمه / ربنا ينجحك وينولك كل اللى فى بالك
عبير / وانا لأ
منال وهى تأخذ عبير وامل فى حضنها / ربنا يحفظكم ليا ويحميكم وينجحكم
امل / طب انا هقوم احضر العَشا .. احنا مرضناش نتعشى ومستنينك نتعشى سوا
أمل بتعب/ وانا هقوم اصلى العِشا على ماتحضرى الاكل
ليذهب الجميع للنوم بعد الانتهاء من المذاكره
ليأتى يوم جديد ..
وتذهب امل اللى الجامعه .. لتقابل مروه وهى كلها حقد وغل من امل