رواية الثأر والحب الفصل الخامس 5 بقلم منار رمضان
رواية الثأر والحب الجزء الخامس
رواية الثأر والحب البارت الخامس
رواية الثأر والحب الحلقة الخامسة
خالد : لا شكر على واجب يا آنسة
عنبر : انت چاى هنا ليه وبتتحدت معايا ليه من أصله
خالد : والله اللى اعرفه ان لو حد ساعد حد المفروض يتشكره
عنبر : وانا مطلبتش منك مساعده عشان اتشكرك فبعد اذنك
عايزة امشى
خالد وسعلها : اتفضلى بس لينا كلام تانى
عنبر مبصتلوش ومشيت هى وهاجر
احمد : ايه البت دي ياجدع سئيلة صح
خالد : انا عايز اعرف كل حاجه عن البنت دى هى منين وكل
حاجه
احمد : هتعمل بيها ايه يعنى مالك ومالها
خالد : ملكش دعوه اعمل اللى بقولك عليه وخلاص
احمد : طيب يا عم ساعة وكل حاجه تبقى عندك
***************** منار رمضان*********************
سعد : مالك يا عمى جلجان كده ليه مش لسه مكلم هنبر
ومطمن عليها
الحاج عبد القادر : انا مش بفكر فى عنبر يا سعد
سعد : اومال فى ايه يا عمى
عبده : فى موضوع الطار بتاع ابوك انت نسيته ولا ايه
سعد : ياعمى انت لسه فى الموال ديه
الحاج عبد القادر بزعيق : موال ايه يا واد انت ده طار ابوك
واحد قتل ابوك ادام عين چدك انت ازاى تبجى بارد
ومعندكش دم أكده
عبده : مالك يا سعد انت خائف ولا اييه انت عايز تركبنا العار
وسط البلد
سعد : عار اييه وطار ايه وجتل اييه انت خابر يا عمى أن
ابويا متجتلش وكامان چدى چال لع مش بالجصد
محمد : كيف يعني أنا مش فاهم حاچة
سعد : انا هجولك زمان كان چدك الله يرحمه كان كل يوم
چمعة بيلم الرچالة ويلعبوا مصارعة فى الارض اللى ورا
الغيط دى كان نوع من الترفيه وعادة چدك كل سبوع المهم
الدور كان على ابوى وعمك احمد
الحاج عبد القادر قاطعه : بس خلاص متكملش وبعدين جتله
بدم بارد اكتم خشمك خلاص
سعد : لع يا عمى مش هكتم خشمى بعدين عم محمد كان
شايل ابويا على ضهره وچاى يرميه على الأرض ركبته طجت
فى يد عم احمد ووجتها عم احمد دخل فى حالة عصبية
چامدة وكان هيجتل نفسه لولا چدك. اللى لحجه وجالوا أن
ملهوش ذنب دى كانت غلطة وطبعا چدك والبلد كلتها عارفين
إن ابوى وعم احمد زى الاخوات واكتر بكتييير. وعمر عم
احمد ما هيفرط فى اخوه ابدا
محمد : طيب يابا چدى مرديش ياخد بطار ولده انت ليه
معيشنا بجالك 25 سنة فى رعب وأنه لازم ناخد بطارنا
وبعدين هو فين عم احمد دلوق
سعد : بعد ما ابوى مات عمى متجبلش الحجيجة واصل
وفضل يجول لچدى أنه هيجتل عم احمد بدم بارد زى ما
جتل ابوى وچدى كان بيعارضه كتيير لحد ما عمى خطف ادم
ابنه الصغير وهدد بيه عن احمد يا إما يچى عشان ينجتل
او يجتل العيل الصغير
محمد: لدرچادى يابوى عيل صغير وچدى كان فين
سعد : چدك لما ديرى أن عمى خطف ادم زعق مع عمى كتيير
جوى لحد ما فيوم عم احمد چه عند بيت چدك هنا وچاب
معاه كفنه بيده بس چدك اداله ادم وكامان خلى عن احمد
يروح بيته وطبعا عمى مسكتش وچدى اضطر أنه يهرب عم
احمد ومرته وابنه بره سوهاچ ومحدش يعرفلهم طريج
محمد : طيب ليه يابا عايز تعمل حرب ليه
عبد القادر : دم اخوى مش هيبجى على الأرض ولازم الاجى
احمد واجتله بيدى وبعدها يطفى نارى
سعد : تلاجيه فى الآخرة بجا
عبده : كيف يعني
سعد : عم احمد مات من 20 سنة لانه تعب نفسيا چامد جوى
وچدى كان بيرحله ويتابعه وچدى كامان كان فى چنازته
وجالى وانا عيل صغير أن عم احمد راچل طيب وبيحب ابوى
وعمى وعمره ما فكر يضرهم وكامان چدى جالى معرفش
حاچة لحد عن الكلام ده حتى انت يا عمى ولا حتى عن
موته
عبد القادر : اتصدم وچدك جالك ميتا الكلام ده
سعد : جبل ما يموت بيومين لما تعب جوى وجال أن حتى لو
يبجى فى واحد عارف الحجيجة. وتبجى مامتتش معاه
محمد : يابا بالله عليك انا مش عايز اسمع عن الطار ده تانى
عبده : كييف يعنى ده دمنا وإذا كان هو مات ف ابنه عايش
سعد : وهتچيب ابنه منين يا ذكى وهو محدش عارف هو
فين لان أمه بعد ما عم احمد مات غيرت مكانها والله اعل
هى فين چدك كان عارف روح اسئله فى الجبر يمكن يجولك
عبده : انت انسان معندكش دم ولا كرامة عشان تسكت على
طار ابوك لا وكامان بدافع عن اللى جتله
سعد : انا مسمحلكش يا عبده انك تغلط فيا أو فى كرامتى
وطالما الأمور وصلت لاكده فى انا مليش جهاد اهنيه تانى
عبد القادر : هتروح فين يا سعد انت اتچننت يا واد
سعد : لع متچننتش بس مش عايز اجعد فى مكان مش
مسمحليه فيه وكامان كرامتى بتتهان فيه بعد اذنك يا عمى
الحاج عبد القادر : كرامتك هى كرامتى يا ولد اخوى
سعد : لع يا عمى انا هروح اعيش في بيت ابوى بعد اذنك يا
عمى متعارضنيش
محمد : انا هاچى معاك يا سعد
سعد….
محمد : متجولش ولا حرف چاى معاك يعنى چاى
***************** منار رمضان ********************
احمد : اتفضل يا معلم أدى كل حاجه عن السنيورة
خالد : ده كله 3 ساعات باعت عيل
احمد : هتاخدهم ولا ارجعهم
خالد. : هات يا اخويا هات
عنبر عبد القادر عبده من محافظة سوهاج من قرية آل…..
احمد : مالك يا بنى فى ايه
خالد 😲😲
احمد : خااااالد
خالد : ها ايه
احمد : مالك فى ايه تنحت ليه
خالد : لا لا ابدا مفيش حاجه كنت ناسى حاجه هروح مشوار
وارجعلك تانى
احمد : طب اجى معاك
خالد : لا خليك انا هروح لوحدى وهجيلك على طول
وسابه ومشى
احمد : والله الواد يا إما مجنون يا إما ملبوس من الاخر
مش طبيعي
هاجر : ياباااى عليكى بت
عنبر : مالى يا ست هاچر ايه اللى چرا
هاجر : انتى مفيش دم خالص الواد زى الجمر وله هيبه كده
وكل البنات هتموت عليه
عنبر : وانا مالى ومال البنات جليلة الحية اللى هيموتوا عليه
هاجر : دن انتى صحيح مستفزة جوى الواد بيكلم معاكى
انتى كامان اتكلمى معاه واتشكريه
عنبر : انتى عبيطة ولا بتستعبطى انا چايه اهنيه عشان اتكلم
معاه أو مع غيره ولا چايه اتعلم
هاجر. : لع يا اختى لا هو ولا غيره يا فجر اتعلمى انتى بس
وافلحى
عنبر : اييوة يا اختى هفلح أن شاء الله
هاجر : بس عارفه لو انا منك كنت
عنبر : انا شكلى أكده هغير راجيى فى موضوع انك تبجى
مرات اخوى ولا ايه
هاجر 😲😲: لع لع وحياة امك كله الا محمد جلبى ديه
انا هكتم خاشمى خالص وهنام
عنبر 😂😂 : اييوة نامى احسن وانا كمان هنام
عنبر غمضت عيونها ومفيش ادامها غير صورته وبسسس
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية الثأر والحب)
