رواية حب في الغيبوبه الفصل الرابع 4 بقلم بشرى شريف

رواية حب في الغيبوبه الجزء الرابع

رواية حب في الغيبوبه البارت الرابع

رواية حب في الغيبوبه الحلقة الرابعة

ماجد جز على اسنانه وقال:ينور
زياد:الواد دا غبى نعمل معاه ايه اكتر من كدا خالنا يتجوز ولما ايسل فاقت خالتها تتجوز علشان تبعد عنه نعمل ايه اكتر من كدا
ملك:جنه صعبانه عليا اوى الواد دا ظالمها معاه
ايسل:اااااه
ماجد مسك يدها بلهفه:ايسل حبيبتى انتى كويسه
ايسل:اه
زياد:هو ايه اللى حصل
ايسل:مش فاكره
سميه:طب انتي كويسه بجد
ايسل:اه
ماجد:طب نامى ارتاحى شويه
ايسل:لا علشان الدرس
ملك:احنا لغينا الدرس
ايسل بصت ليها وكانت لسه واخده بالها منهم
ايسل:زياد وقامت حضنته
زياد:وحشتني
ايسل:وانت كمان
ملك:طب مافيش حضن لملك
ايسل حضنتها
سميه:حمدالله على سلامتك يا ايسو يا قمر
ايسل:الله يسلمك
ملك:فهد هايجى بكرا يشوفك هو وجنه
ايسل بفرحه طفوليه جدا:فهد وجنه جاين هييييييه
ماجد اتغظ انها فرحانه ان فهد جى بس مش عاوز يتكلم قدام حد وبعد وقت سناء خبطت ودخلت وهى معاها اكل لايسل
سناء:يلا يا ايسل علشان تاكلى
ماجد: هاتى يا ماما انا هاكلها
سناء:طيب
ماجد خد الصنيه وحطها على الكومدينه وقرب من ايسل رفعها وخالها قاعده على السرير وقعد جنبها وخد الصنيه وبدا ياكلها
الكل كان باصص بابتسامه على حب ماجد لايسل اللى باين اوى
سناء علشان تسيبهم لوحدهم:يلا يا جماعه الاكل جاهز وانت ياماجد هبعت ليك الاكل هنا
ماجد:شكرا ياماما
سناء:على ايه دا انت ابنى ياض
الكل خرج ونزلوا
ايسل:خلاص شبعت مش عاوزه اكل تاني
ماجد:لا مافيش الكلام دا انتى مكلتيش حاجه لازم نخلص الطبق دا
ايسل:لا مش قادره
ماجد:طب كمان شويه نكمل
ايسل:حاضر
ماجد:حط الصنيه جنبه وخد ايسل فى حضنه وقال:اسف ياقلبي مكنش قصدي
ايسل بستغراب:ليه يا ماجد بتقول كدا
ماجد:انا جبت حقك من المدرس اللى زعق ليكى وبعد كدا هحضر كل الدروس معاكى علشان محدش يزعق ليكى
ايسل بفرحه:بجد
ماجد:اه
ايسل:هو ممكن بكرا مش اخد الدرس
ماجد:ليه
ايسل:علشان فهد وجنه هايجوا
ماجد:ايسل حبيبتي فهد دلوقتى كبير يعني مينفعش نقرب منه هنسلم عليه من بعيد وبالبوق مش باليد
ايسل:حاضر
ماجد:مينفعش نقعد جنبه
ايسل:هقعد جنبك انت وزياد
ماجد ابتسم وقال:تمام يا قمرى
وهنا الباب خبط
ماجد:ادخل
دخلت سميه ومعاها اكل لماجد
ماجد:نزلى الاكل يا سميه انا وايسل ها ننزل ناكل تحت
سميه بزهق:ما كنت تقول قبل ما اطلع
ماجد:متاسفين يختى
سميه وهى خرجه:اطلعى يا سميه انزلى يا سميه مافيش غير سميه فى البيت دا
ايسل بضحك:سميه بتكلم نفسها دى اتجننت
ماجد ضحك عليها وقال:طب قومى يالمضه علشان نلبس وننزل
ايسل:ليه البس مش اللى تحت دا زياد يعنى عادى انزل كدا
ماجد:انا عارف انى مش هاخد معاكى حق ولا باطل قومى ننزل كدا
ايسل:حاضر
قامت وقالت وهى نزله:يعني ايه باطل
ماجد:حاجه وحشه
نزلوا وقعدوا يكلوا وبعد كدا الكل طلع نام بعد ما ماجد صمم ان زياد وملك يباتوا معاهم
تانى يوم الصبح
وصل فهد الفيلا هو وجنه ودخلوا
فهد بلهفه:فين ايسل
ماجد ببرود:عندها درس وهتخلص كمان ساعتين
ملك:براحه يافهد احنا عارفين ان ايسل اختك الصغيره بس مش كدا يا عم
فهد بغيظ:تمام
جنه قربت سلمت على الكل
زياد:جنه الواد دا بيضايقك او بيعمل ليكي اى حاجه وحشه
جنه:لا فهد طيب اوى
ملك:كويس
وبعد ساعتين خرجت ايسل جريت على ماجد وقعدت جنبه
ايسل:ماجد
ماجد بحب:نعم
ايسل:المستر قال انى شاطره وان هنجح فى الامتحانات وانا قولت ليه انشاءلله وسالنى مين اللى بيذاكر ليا وقولت له ان انت اللى بتذاكر ليا وقال ان لو نجحت وجبت درجة حلوه هايجبلى هديه وهو دلوقتي بيكلم سميه وقالت بصوت واطى بيقول انه عاوز يتقدم
ماجد بنفس الصوت:يتقدم لمين
ايسل:لسميه وهى خرجتنى قبل ما اسمع الباقي
ماجد ضحك وقال:شاطره يا ايسل فين الكتب بتاعتك
ايسل:مع سميه
ماجد:طب ادخلى جبيها و طلعيهم فوق و انزلى بسرعه علشان عاوزك
ايسل:حاضر وطلعت
ملك:ايسل متعلقه بيك اوى يا ماجد و بتحكى ليك كل تفصيله فى يومها
ماجد بحب:انا اللى متعلق بيها بجد
سميه خرجت وقربت قاعدت مكان ايسل وقالت:منورين
جنه:بنورك ياقمر
سميه:جنه صح
جنه:اه شوفنا بعض مره واحده
سميه:اه بس انا عارفكى من ايسل دايما بتحكى عنكم كلكم
ملك:جنه دى يا سميه اطيب واحده فى الشله بجد حنينه اوى والله لو كان عندي اى اخ كنت جوزتها له بس للاسف معنديش
فهد بغضب حاول يخفيه:وانا كيس جوافه ما انا جوزها
ملك:يعم اسكت انا اصلا مش عارفه هى طياقك على ايه
جنه:حرام عليك فهد طيب بردو
اما ماجد فكان مش طايق فهد لانه عارف انه بيحب ايسل واستعجل فى الجواز بسببه
فلاش باك
بعد ما ايسل فاقت بساعات وزياد وملك كانوا معاهم خرجوا برا يتكلموا وكان ماجد سمعهم لان مكتبه كان جنب اوضة ايسل
زياد:هنعمل ايه ياملك فهد لو عرف انها فاقت هيكون عنده اسعداد انه يتجوز ايسل على جنه ولو رافضنا علشان متجوز دا مجنون وممكن يطلق جنه
ملك:مش لازم نوافق وخلاص
زياد:انتى فكره ان فهد ها يسكت هيفضل ورانا لحد ما نوافق وجنه طيبه وممكن تطلب الطلاق علشان هو يتجوز ايسل ومتنسيش ان هما مش مخلفين يعني مافيش حاجه تربطهم
ملك:انا بجد مش عارفه بص خاليها على الله وتعال نتصل ونقول لهم وبعدها نشوف ايه اللى ها يحصل
عند ماجد
ماجد:فهد مين اللى يتجوزها دا انا بحبها من اول ما جيت هنا وهى فى الغيبوبه وكان عندي امل انها تفوق علشان اتجوزها وبعد ما تفوق فى حد تاني يتجوزها لاطبعا
بعد وقت فهد جيه هو وجنه المستشفى ودخلوا لايسل اللى كانت تعبانه ومش فاهمه هما ازاى كبروا وبعد وقت فهد وزياد خرجوا
فهد:ايسل فاقت
زياد:اه الحمدلله بس اللى انت عاوزه مش ها هيحصل
فهد بغضب:ليه اناحبها
زياد:انت متجوز ومتجوز واحده من الشله وبتحبك ليه تكسرها
فهد:انا مش بحبها وبحب ايسل
هنا ماجدخرج
ماجد:زياد عاوز اجى ازاركم في البيت بعد ما ايسل تخرج
زياد:تنور
فهد:ليه
ماجد ببرود:هطلب يد ايسل
زياد ببتسامه:تنور
ماجد ابتسم وقال:بعد اذنكم ودخل لايسل وزياد ورا
ماجد:عامله ايه دلوقتي يا ايسل
ايسل:كويسه بس مش متعوده عليهم كدا
ماجد ببتسامه:معلش بكرا هتتعودى
زياد:هى هتخرج امتي
ماجد:بعد شهر ايسل بقلها 20 سنه فى الغيبوبه ومش بتتحرك فا هتاخد وقت عبال ما تتحرك طبيعى والزياره مفتوحه بس لاقراب يعني انت يا زياد وانتي يا ملك
فهد:اشمعنا
ماجد:اخوها و مراته صحبتها المقرابه وعلشان عارفهم وعلشان دكتوره نفسيه وهما ها يفضلوا معاها واحده واحده وها يحكوا كل حاجه ليها صح
فهد بغيظ:تمام
وبعد شهر خرجت ايسل وماجد راح اتقدم والكل وافق وبعد شهرين تم كتب الكتاب
باك
فاق ماجد من شروده على صوت ايسل وهى بتسلم على جنه
ايسل:وحشتيني اوى يا جنه
جنه:وانتي اكتر
فهد مد يده وقال:ايسل عامله ايه
ايسل من بعيد:الحمدلله انت عامل ايه يا فهد
فهد:سليمى
ايسل:لا انت اجنبى عنى
فهد ابتسم وقال:صح مين علمك كدا
ايسل راحت قاعدت جنب ماجد وقالت:ماجد
ماجد ابتسم علشان سمعت كلامه
فهد:طب احنا ها نمشي بقى
جنه:انا عاوز اقعد مع ايسل
فهد:ماشي خاليكى وانا هعمل مشاوير وهحجز الطياره اننا نسافر بكرا وهاجي
جنه بستغراب:اوكي
فهد مشى وراح مكان هادى و قال: انا لازم اعمل خطه حلوه علشان ارجعها ليا و تسامحنى
ياتر ايه ايه الخطه و فهد هيعمل ايه مع ايسل و جنه و ياتر الخطه دى لمين؟