رواية ملاك اثر قلب الفهد الفصل الرابع 4 بقلم آلاء السيد

رواية ملاك اثر قلب الفهد الجزء الرابع

رواية ملاك اثر قلب الفهد البارت الرابع

رواية ملاك اثر قلب الفهد الحلقة الرابعة

بعد شوية مشيوا …
فى العربية …
ملاك باصة للطريق ودموعها نازلة فى صمت ..
مش مصدقة شكلهم ال بئا كله حزن .. حست بشوية فرحة انها كانت مهمة فى حياتهم للدرجادى . لكن هتموت من الزعل انها السببب أن الحزن يبقا بسببها ..
وصلوا القصر …
ملاك طلعت على اوضتها من غير ولا كلمة ..
فهد حس أنه غلط أنه وراها أهلها وقلبه وجعه على منظرها انهاردة …
وفجأة ……
بيسمع صوت صريخ من اوضة ملاك ..
بيجرى فورا .. على اوضتها وبيفتح الباب بأقصى سرعة ..بيلاقيها اعدة فى ركن فى الاوضة .. ضامة ركبها وبتعيط بأعلى صوت …
بيجرى عليها…
مالك يا ملاك انطقى فى ايه
ملاك بدموع وانهيار : انا … انا كنت السبب فى سعادتهم انا ال كنت برسم الضحكة على وشوشهم .. مكنتش اعرف انى غالية عندهم اوى كدة .. بس .. بس اااااااه دلوقتى بقيت السبب فى تعاستهم ..
راح ضمها ليه .. وهى استسلمت لحضنه..
من كتر انهيارها ..
وفجأة حس بتقل على كتفه ..
فهد: ملاك ملاك..
رفع وشها لقاها اغمى عليها ..
فهد: ملاك فوقى .. يا ملاك ..
راح اتصل بالدكتورة .. وجت كشفت عليها ..
فهد : حصلها ايه ..
الدكتورة : عندها صدمة عصبية .. انا ادتيها حقنة مهدئة وهتفوق الصبح بس المهم تبعد عن اى انفعالات أو اى حاجة تضايقها ..
فهد : ماشي ..
بعد ما مشيت ..
راح اعد جمبها على السرير ومسك ايديها …
فهد : سامحينى يا حبيبتى .. أيوة حبيبتى .. اول لما تفوقى هقلك على كل حاجة .. انا عارف انك لسه صغيرة بس دة مش هيمنع حبى ليكى .. اااه بحبك يا ملاك .. انتى ال قلبى دقلها .. انتى الوحيدة يا ملاك .. يارب تسامحينى …
فى المدرسة عند روان ….
روان دائما قاعدة سرحانة وحزينة ..
دخلت علياء عليها ..
علياء : روان .. روان ..
فاقت من شرودها على صوت علياء ..
روان : ها .. نعم فى حاجة يا علياء ..
علياء : مفيش اخبار عن ملاك..
روان : وهو لو كان فى اخبار كنت هقعد كدة .. خلاص ملاك راحت وشكلها مش هترجع يا علياء .. راحت وخدت كل حاجة حلوة معاها ..
فى بيت ملاك..
روقيه : فؤاد انت بتحضر شنطتك ليه ..
فؤاد: مسافر ..
روقيه: ليه ..
فؤاد : رايح أقدم استقالتى وهرجع ..
روقيه : تقدم استقالتك .. ليه ..
فؤاد : انا كنت مسافر عشان اجيب فلوس .. عشان محرمش ملاك من حاجة .. لكن هى فين ملاك خلاص راحت ..انا طيارتى بعد ساعتين يدوب الحق امشي ..
روقيه: تروح وترجع بالسلامة ..
فؤاد : ربنا يخليكى .. مع السلامة ..

انا طيارتى بعد ساعتين يدوب الحق امشي ..
روقيه : تروح وترجع بالسلامة ..
فؤاد : ربنا يخليكى .. مع السلامة ..
روقيه : مع السلامة ..
بعد ما مشي .. ااااه يا ملاك روحتى وخدتى فرحة البيت معاكى ..
عند قصر الفهد ..
مازن : مالك يا فهد شكلك مضايق ..
فهد : فوق ما تتخيل ..
مازن : ليه يا صاحبى مالك ..
فهد : من شهر ملاك طلبت منى ..
مازن : استنى ملاك .. هى البنت ال عندك اسمها ملاك ..
فهد: اه ..
مازن : كمل ..
فهد : طلبت منى تشوف أهلها وفعلا انهاردة ووديتها تشوفهم من بعيد .. لما رجعت فضلت تعيط وتصرخ .. لغاية ما اغمى عليها .. جبتلها الدكتورة قالت عندها صدمة عصبية ..
مازن : افهم انت مخليها هنا ليه ..
فهد : مش هتصدقنى ..
مازن: لأ هصدقك قول بس ..
فهد : حبيتها ..
مازن بصدمة : ايه ..
فهد : مش قولتلك مش هتصدق ..
مازن: مش حكاية مش هصدق بس انت من يوم ما ..
فهد : عندك حق .. انا كنت فاكر بعد موتهم عمرى ما هحب .. لكن لقيت قلبى دقلها واتفتح من جديد ..
واكتشفت انى مكنتش بحب نهى .. انا متجوزتش نهى عن حب نهى كانت اختيار امى .. ووافقت لأنها كويسة لكن عمرى ما حبتها اه يمكن بعد ما ماتوا هى و اختى سهيلة .. قفلت على قلبى وقولت مش هفتحه تانى ودة ال خلانى اعمل فى ملاك ال عملته .. لكن بتمنى انها تسامحنى وتحبنى زى ما بحبها ..
مازن : حط فى اعتبارك يا فهد أن ملاك صغيرة ..
فهد : عارف .. هو الفرق بينا مناسب لكن المشكلة انها صغيرة بس بردوا دة مش هينهى حبى ليها أو يبعدها عنى ..
مازن : طب ناوى تعمل ايه ..
فهد : لما تفوق بكرة هشوف ..
بعد ما مازن مشي ..
طلع فهد ل ملاك أوضتها ..
شافها وهى نايمة اد ايه ملامحها حزينة .. بس اد ايه بريئة ..
وندم على اى حاجة عملها فيها .. وقرر أنه يعوضها عن اى حاجة عملها وكمان يخليها تحبه زى ما هو بيحبها ..
روايه ملاك اثر قلب الفهد بقلم الاء الصياد
تانى يوم فى قصر الفهد …
فهد طول الليل نايم على كرسي ادام سريرها خوف انها تصحى مخضوضة …
ابتدت تفوق ملاك .. لقت فهد ادامها نايم على الكرسي ..
فضلت تتأمل فى ملامحه ..
وقالت : نفسي افهمك يا فهد … بتعمل معايا كدة ليه ..
حاسة أن وراك سر كبير .. بس شكلى لازم اتعود على الحياة معاك .. بس ازاى اعيش معاك لوحدنا ..
ياااارب ارحمنى من ال انا فيه ..

ابتدا هو يفوق : صباح الخير .. انتى صاحية من امتى ..
ملاك : لسه حالا ..
فهد : كويسة دلوقتى ..
ملاك : اه .. الحمد لله..
فهد : هقول ل نعمات تحضرلك الفطار
ملاك: ماشي ..
فهد: ايه رأيك نفطر فى الجنينة ..
ملاك : هو انت هتفطر معايا..
فهد : اه ولا مش عايزة ..
ملاك : لأ مش اصدى اصل انا من ساعة ما جيت هنا وانا بفطر لوحدى ..
فهد: انهاردة انا عايز افطر معاكى ..
ملاك : طب ممكن تطلع عشان عايزة اغير واخد دش..
فهد : اه طبعا بس متتأخريش ..
ملاك : حاضر ..
عند روان ..
طالعة من المدرسة ماشية سرحانة حزينة .. خلاص الحزن مبقاش يفارقا ووسط سرحنها ..
كان فى عربية هتخبطها .. والعربية خدت فرامل قبل ما تخبطها ..
نزل منها الراجل ..
الراجل : انتى كويسة ..
روان : اه الحمد لله مفيش حاجة .. انا اسفة انا كنت ماشية سرحانة ..
الراجل : لأ مفيش حاجة .. تحبى اوصلك ..
روان : لأ شكرا البيت قريب ..
فضل يتأمل فى ملامحها وهى ماشية اد ايه عيونها جميلة .. وبريئة جداا بس باين عليها حزين جدا كمان ..
… ……..
اروح اشوف فهد ..
فى الجنينة .. فى قصر الفهد …
دخلت ملاك وهى لابسة فستان فيروزى كت حلو اوى…
كل مدى فهد بيغوص فى جمالها ..
فضل سرحان لغاية ..
ملاك : فهد .. فهد ..
فهد : معلش اسف سرحت .. شكلك حلو اوى بالفستان ..
ملاك بكسوف : ميرسي ..
فهد : شكلك بتحبى الفساتين ..
ملاك: اوى اوى .. بتحسسنى بالحرية .. ال خلاص عمرى ما هشوفها .. سيبك يلا نفطر ..
فهد اتضايق جدااا من كلامها ..
بس للاسف عندها حق ..
ملاك : فهد لسه مش عايز تعرفنى انت حابسنى هنا ليه ..
فهد : بليل هتعرفى ..
ملاك : اه بجد ..
ملاك : لما اشوف .. سكتت شوية .. بس حس انها عايزة تقول حاجة تانية ..
فهد : عايزة ايه ملاك ..
ملاك : هو انا قولت حاجة ..
فهد : عنيكى ال بتقول ..
ملاك : بصراحة أنا عايزة موبايل ..
فهد: ليه .. عشان تتصلى بأهلك ..
ملاك : لأ خلاص انا هنسى احلى لأنى لو فضلت فكراهم هتعذب .. انا بصراحة بحب اكتب روايات وكمان اقراها ..
ف بكتب على الموبايل وكمان بقرا على الموبايل ..
فهد : اها عشان كدة حاضر .. هجبلك .. يا ترى بتكتبى روايات نوعها ايه وبتحبى ايه ..
ملا : بكتب وبقرأ رومانسي ..
فهد: اوه رومانسي .. كويس انا بحب الرومانسي جداا .. بس وكمل بحزن .. زمان ..
ملاك : ليه يعنى ..
فهد : ملا بليل هجاوبك على اى سؤال انتى عايزا