رواية صديق من عالم آخر الفصل الحادي عشر 11 والأخير بقلم ميمو أحمد

محمد : مفيش حاجه تكتر و تغلى ع بنوتى الجميله ابدا … جبتلك كمان دريس تحضرى بيه التكريم بكره افتحى الدولاب و قوليلى زوقى حلو ولا 

ميرال : الله يا بابا شكله حلو اوووووى بجد شكرا 

( تانى يوم ف تكريم الكليه )

– جه الدور ع ميرال و ندهو عليها طلعت سلمت ع العميد و الدكاتره و دكتور حازم سلمها الشهاده و الجايزه بتاعت الكليه 

حازم : الف مبروك يا ميرا كنت واثق من نتيجتك دى و فخور جدا جدا بيكى و يارب دايما من نجاح لنجاح يا ميرا 

ميرال : الله يبارك ف حضرتك يا دكتور و تسلملى ع كلامك و دعمك ليا طول السنين بتاعت الكليه 

حازم : ده واجبى يا ميرا انتى مميزه عندى جدا و متعرفيش معزتك ف قلبى اد ايه .. اتفضلى بوكيه الورد ده اتمنى يعجبك 

ميرال : شكرا جدا جدا يا دكتور والله حضرتك تاعب نفسك كتير كفايه اللى حضرتك عملته معايا طول السنين اللى فاتت 

حازم : قولتلك ده واجبى يا ميرا و ان شاء الله قريب هعمل اكتر يلا بقى ناخد صوره جماعيه مع الدكاتره للذكرى 

ميرال : يلا * و اتصورو كلهم و سلمت عليهم اخر مره و مشيت هى و باباها 

حازم : نزل يجرى وراهم * دكتور محمد يا دكتور 

محمد : وقف و لف بصله * نعم يا دكتور 

حازم : كنت عاوز اكلم حضرتك ف موضوع 

محمد : اتفضل يا دكتور 

ميرال : بصتله بأهتمام و فضول و مستنياه يتكلم 

حازم : كنت عاوز اجى اشرب مع حضرتك الشاى حضرتك فاضى امتى 

محمد : اوى اوى هستناك بكره ان شاء الله الساعه 7

حازم : شكرا اوى يا دكتور ان شاء الله بكره هكون عند حضرتك ف المعاد * بص لميرال و ابتسملها * سلام يا ميرا 

ميرال : بأستغراب * سلام يا دكتور … بابا هو عاوزك ف ايه 

محمد : بصدمه * نعم 

ميرال : عاوزك ف ايه بكره 

محمد : بيقول عاوز يشرب الشاى معايا يبقى بذكاء كده عاوز ايه 

ميرال : مش عارفه 

محمد : الصبر يارب امشى يا ميرال قدامى هتعرفى بكره 

ميرال : حاضر يا حج * ركبت العربيه و مشيو

( ف نفس اليوم بالليل )

ميرال : شعااااعى 

شعاع : عيونه و قلبه 

ميرال : يا كابتن قولتلك بتكسف 

شعاع : لا اسكوزمى من حقى احتفل بيكى و ادلعك 

ميرال : مش وقته استنى هحكيلك ع دكتور حازم 

شعاع : اه صح عمل معاكى ايه 

ميرال : جابلى بوكيه ورد و قالى انتى مميزه عندى جدا و قريب ان شاء الله هعمل اكتر .. و احنا ماشيين نده ع بابا و قاله عاوز اجى اشرب شاى معاك بابا قاله ماشى تعالى بكره الساعه 7 و سألت بابا هو عاوز ايه بابا اتعصب عليا و قالى هتعرفى بكره .. لو فهمت حاجه فهمنى والنبى 

شعاع : مش غريبه انك طالعه الاولى و مش فاهمه هو عاوز ايه ما هو اكيد الشاى مخلصش من بيتهم فقال يشربه عندكو 

ميرال : ما ده اللى انا فكرت ف بس اشمعنا يجى لبابا ما عنده دكاتره تانيين 

شعاع : لا لا بجد انتى مش طبيعيه هتجبيلى ذبحه صدريه من غبائك يعنى الشياطين مش قادرين عليا و تيجى انسيه هى اللى تخلص عليا 

ميرال : ضحكت جامد * تصدق ده هيبقى حدث عظيم جدا و ينزلو فيديو شاهد الفتاه التى قتلت جنى من غبائها قبل الحذف و تيجى ريهام سعيد تقولى ازاى عملتى كده اقولها والله كنت بتكلم معاه عادى لقيته مسك قلبه و منطقش بعد كده 

شعاع : ضحك جامد * ميرا بجد انتى مش فاهمه هو جاى بكره ليه 

ميرال : لا انا فاهمه و بستهبل عليكو .. يا شعاع ما انا لو فاهمه هسألكو ليه والله ما فاهمه حاجه 

شعاع : حاضر يا قمر هفهمك دكتورك جاى يتقدملك بكره 

ميرال : بصدمه * بتهزززرررر .. يعنى يشرب شاى معناها انه جاى يتقدم طب ازاى 

شعاع : مبرووووك ياا بطه مش قولتلك معجب بيكى و هيتكلم 

( تانى يوم ) 

سميه : اييييه ده يا ميرااا انتى لسه مجهزتيش 

ميرال : حااااااضر يا ماما قايمه اهو 

( ف الصالون ) 

حازم : والله يا دكتور انا جاى اطلب ايد الانسه ميرال 

محمد : و انا يابنى مش هلاقى احسن منك اناسبه و اسلمه بنتى و انا مطمن بس نشوف رأيها الاول 

حازم : معنديش مشكله طبعا ماشى 

محمد : بص لسميه * خلى ميرا تجيب العصير للضيوف 

سميه : حاضر * طلعت لميرال * يلا يا ميرا يا حبيبتى عشان تقدملهم العصير 

ميرال : طب هو انا شكلى كده حلو ولا ف حاجه محتاجه تتظبط 

سميه : زى القمر يا عمرى ما شاء الله .. يلا بقى عشان منتأخرش عليهم 

ميرال : حاضر * نزلو و دخلتلهم العصير و سلمت عليه و ع باباه و ع مامته و قعدت 

محمد : طيب نسيب الولاد يتكلمو شويه لوحدهم * خرجو 

حازم : ازيك يا ميرا 

ميرال : متوتره جدا * ا..انا كويسه الحمدلله 

حازم : مالك يا ميرا متوتره كده ليه انتى مكنتيش متوتره كده ف الامتحانات 

ميرال : انا لا ابدا مش متوتره خالص انا تمام جدا

حازم : ضحك * باين عليكى بصراحه بصى بقى انا مش هطول عليكى بس قبل ما اتكلم عاوز اقولك انك زى القمر ما شاء الله 

ميرال : اتكسفت و بصت ف الارض * شكرا ده من زوق حضرتك 

حازم : ابتسم * طيب نبطل بقى حضرتك و دكتور و نخليها حازم بس و ندخل ف الموضوع .. انا اول ما شوفتك ف الكليه دخلتى قلبى بأحترامك و ادبك و اجتهادك ف دراستك و اعجبت بيكى و واحده واحده بدات احبك عشان كده كنت مميزك جدا ف كل حاجه عن باقى الطلاب مش عارف اذا كنتى خدتى بالك ولا 

ميرال : يعنى انت مكنتش بتعمل كده مع كل الدفعه 

حازم : يعنى تفتكرى لو كنت بعمل مع كله كده كانو هيبقو متغاظين منك بالشكل ده 

ميرال : بس انت مكلمتنيش ليه ف الموضوع ده 

حازم : انا عملت كل التلميحات اللى تبينلك كده بس انتى مكنتيش بتفهمينى او مش بتبقى مركزه مش عارف فقولت استنى بقى لما تتخرجى و اتقدملك ع طول عشان التلميحات مش جايبه نتيجه 

شعاع : ظهر جنبه * يا عينى يابنى .. طلعتى عين الراجل لحد ما فقد الامل 

ميرال : بصه لشعاع و عاوزه تحدفه ب اى حاجه 

حازم : روحتى فين 

ميرال : احم معاك اهو 

حازم : طب ايه رأيك 

ميرال : ف ايه 

شعاع : قوم يا حازم امشى دى كانت فاكره انك جاى تشرب شاى مع ابوها عشان خلص من عندكو اكيد مش هتفهم انت عاوز رأيها ف ايه 

حازم : سكت شويه * انتى شوفتى الكارت اللى كان مع الورد 

ميرال : لا ماخدتش بالى 

حازم : طب ممكن تجبيه و تشوفيه 

ميرال : حاضر * اسر كان بيلعب قدام الباب * اسر تعالى يا حبيبى ثوانى 

اسر : نعم 

ميرال : اطلع اوضتى هتلاقى بوكيه ورد ع المكتب و ف ورقه هاتها و تعالى 

اسر : حاضر * طلع جاب الورقه و نزل * اتفضلى 

ميرال : شكرا يا حبيبى 

حازم : افتحيه و قوليلى رأيك 

ميرال : حاضر * فتحت الكارت و بدات تقرا * اولا مبروك ع النجاح يا قمرى .. اه قمرى متستغربيش انتى كل حاجه حلوه بالنسبالى .. انا بعتبرك بنتى و اختى و حبيبتى و صاحبتى  .. بس ناقصنى حاجه واحده انك تقبلى تتجوزينى و تشاركينى حياتى المتواضعه و تكملى حياتك معايا , تقبلى تتجوزينى يا قمرى و تنوريلى حياتى و اجبلك كل يوم الشيكولاته اللى بتحبيها ؟

شعاع : بصراحه انا لو مكانك اوافق لانى مش هلاقى حد يحبنى كده و يستحمل غبائى اربع سنين 

ميرال : ردت عليه بتخاطر * مش عارفه محتاره 

شعاع : طيب بصى ف عنيه كده و قوليلى شايفه ايه و بعدها قررى 

ميرال : قفلت الكارت و بصت لحازم * شايفه فرحه و لهفه و حب و حنيه و قلق 

شعاع : طيب هتقررى دلوقتى ولا هتقوليله يديكى وقت 

ميرال : لا انا قررت خلاص 

حازم : بصى انا مش عاوز اضغط عليكى ف خدى وقتك ف التفكير و انا هحترم قرارك اللى هتقوليه

ميرال : لا لا انا خلاص قررت 

حازم : مش عاوزك تتسرعى خدى وقتك 

ميرال : لا متسرعتش و خلاص قررت 

حازم : احب اسمع رأيك 

ميرال : اتكسفت جامد و بصت ف الارض * انااااا موافقه 

حازم : اتعدل ف قعدته * قولتى ايه 

ميرال : وشها احمر جدا * قولت مـ .. مـوافقه اتجوزك 

حازم : قام وقف * يا دكتور يا دكتور محمد * كلهم دخلو بسرعه 

محمد : ايه يا حبيبى مالك ف ايه 

حازم : انا عاوز اجيب الشبكه دلوقتى و الخطوبه تبقى بكره 

– و توته توته خلصت الحدوته , اتخطبنا انا و حازم و بعد 3 شهور اتجوزنا و حقيقى انا مش هلاقى حد يحبنى زيه فعلا و حرفيا عايشين ف تبات و نبات و جبنا صبيان وبنات .. هو بعد خناقات كتير سمى البنت ميرال ع اسمى و انا سميت الولد رحيم و الاتنين تونز و مجننى .. و شعاع مش بيتأخر عليا لما بحتاجه …