رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس عشر 15 بقلم شهد محمد
 |
| رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس عشر 15 بقلم شهد محمد |
رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الخامس عشر 15 بقلم شهد محمد
آيه:مالك ياشهد هاديه طول اليوم ع غير عادتك يعني
شهد:لا عادى مفيش حاجه
آيه:اممم متاكده؟
شهد بهدوء:متقلقيش لو فيه هاجى احكيلك
آيه بأبتسامه:طيب ياحببتي تعالى يلا عشان تاكلى انتى مكلتيش من اول النهار
شهد:مليش نفس والله
آيه:معلش ياحببتي عشان متقعيش من طولك بس
شهد:حاضر…عمر فين؟
آيه:بيلعب مع اسر ف الجنينه
شهد:طيب انا هنزل اشوفه
آيه:طب اجبلك الاكل تحت؟
شهد:ماشي تمام ابعتيه
__________________________________
زينب:انت بتقول اى يازين ؟ انت متاكد؟
زين بثقه:طبعاا
زينب:طب وكده مش خطر ؟
زين:تؤتؤ متقلقيش
زينب:طيب ربنا يستر…زين عايزه اقولك حاجه كمان
زين:قولى
زينب بتردد:انا ف وسط اللى حصل دا كله عايزه اقولك انى بجد حبيتك وحبيتك اوووى كمان..يمكن حبيتك اكتر من شهد…عشان كده قولت لازم اجى واقولك كل اللى بيحصل
زين بهدوء:ملوش لزوم الكلام دا…انا راجل متجوز وعمري ماهفكر اجرح شهد
زينب:بس يازين..
زين بحده:روحي يازينب وياريت متحاوليش تعملى حركه كده ولا كده عشان صدقيني هتندمى
زينب قامت بدموع:حاضر يازين..بس ارجع واقولهالك تانى محدش هيحبك ادي…ولا انت هتحب بعدى…وخرجت
زين بسرحان: مش عايز اخذل شهد بس بجد حااسس بحبك عن كل مره…وقلبي لسه بيدق اما يشوفك
__________________________________
شهد:حساه متغير ياعمر اووى
عمر بأطمئنان:زين بيحبك ياشهد وصدقيني مش هيخذلك ف يوم
شهد بشرود:هتصدقني لو قولتلك انى حاسه ان زين هيغلط ف حقي
عمر:مش دايما احساسنا بيكون صح….شوفي قلبك بيقولك اى
وامشي وراه
شهد بأبتسامه هاديه:مانت عارف ياعمر…اختك مش بتمشي غير ورا عقلها…ومبتمشيش بعواطفها
عمر مسك ايديها:جربي لو مره ف حياتك تمشي وراه وتشوفيه بيقولك اى
شهد:صدقني مبعرفش…انا عايشه حياتي ماشيه ورا عقلي…عمري مافكرت امشي ورا قلبي عشان هو اللى بيتوجع ف الاخر
عمر:طب ياستى فكك من قلبك عقلك بيقولك اى؟
شهد بشرود: بيقول أن زين مخبي عليا حاجه…وحاجه كبيره كمان…وانه هيغلط ف حقي جامد
عمر:طب احنا نلغى عقلك دا عشان دا الى قادر ع التحدى والمواجهه ونركز مع قلبك
شهد بضحك:يبني قلبي وظيفته يضخ الدم بس… لاكن اما بمشي وراه ف حوارات تانيه بلبس ف الحيط
عمر:احنا نلغيكي كلك عشان حواراتك كترت
شهد:اه حصل جامد يلا منى لله
__________________________________
=اى اللى انت بتقولو دا انت اتجننت
زين:صدقني مش قادر والله…كل مابشوفها قلبي بيرجع يدقلها تانى
بعصبيه=زين متنساش احنا هدفنا اى..وياريت تشيل الكلام دا من دماغك عشان لو خونت شهد صدقني مش هيكفيني موتك..وسابه ومشا
زين مسك راسه:انا مبقتش عارف انا عايز ايي
__________________________________
“واقفه ف البلكونه بتبص للبحر وشعرها بيطيره الهوا وصوت البحر بس اللى طالع… لقت اللى بيحضنها من ضهرها”
رودينا بخضه:اي ياعبدالرحمن خضتني
عبدالرحمن: سلامتك من الخضه ياقلبي
روديناا:ماتبطل محن بقا الاه
عبدالرحمن:اما تبطلى دبش الاول
رودينا:اه يبقاا محدش فينا هيبطل
عبدالرحمن:مش موضوعنا المهم كنت عاملك مفاجاه
رودينا لفت ليه بحماس: مفاجاه اييي قول يلااا
عبدالرحمن بابتسامه:سفريه لليابان لمده شهرين
رودينا سقفت بفرح:هو داا الكلام…هنسافر امتي؟
عبدالرحمن:اممم بعد 5سعات
رودينا:بس انا كده مش هلحق اجهز الشنط
عبدالرحمن بحب:الشقه هناك فيها كل حاجه انتى عيزاهاا…يلاا بسرعه غيري هدومك عشان نلحق نروح المطار
رودينا:فوريرههه
__________________________________
شهد:تروحو وتيجو بالسلامه
آيه:يكش ترجعو بعد ساعه مش ساعتين
رودينا:اعطيلو خمسههه
نور بضحك:طب يلا عشان تلحقو توصلو
فوزى:هتوحشيني ياقرده
رودينا وهيا بتنط ف حضنو:وانت كمان ياجدو
اسر بطفوله:هتتأخيي يا طنط؟
رودينا وهيا بتشيلو :لا ياعيون طنط..هو شهرين بالكتير وهرجع
اسر وهو بيعد ع ايدو ببراءه:يعني كده هتقعدي 30 يوم و30 يوم
عبدالرحمن بضحك:ايوه يا اسور
اسر بغضب طفولى:انا مش بحبك عشان انت هتاخد طنط منى
الكل ضحك وعبدالرحمن شال اسر: طب اي رايك انى هجبلك لعب كتير اووى واحنا جايين
اسر بفرحه:بجد يا انكل
عبدالرحمن:طبعاا ياحبيبي…ها بتحبني دلوقتى ولا لا
اسر:بحبك اووى اووى يا انكل…مش مهم طنط بقاا خدها عادي
رودينا بصدمه:اه ياجذمه
شهد بضحك:تربيتي اووى
مراد بضحك:يلا انتو عشان فاضل بالظبط ع الطياره 3سعات
عبدالرحمن:اه يلا
سلمو ع الكل ومشو
__________________________________
آيه:لوكااا
مالك:خير اللهم اجعله خير مش مطمن
آيه:اخس عليك يالوكا دانا حبيبتك
مالك:عايزه اى يا آيه
آيه:احم هو يعني اي رايك لو نسافر تانى بدل السفريه اللى اضربت دى
مالك:مش هينفع خالص دلوقتى يا آيه الشغل تقل جامد ووراناا مليون صفقه
آيه بزعل:طيب ربنا معاك
يتبع…..
لقراءة الفصل السادس عشر : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية عنيد غير حياتي للكاتبة لبنى عبدالعزيز
