رواية أحببتك دون أن أدري الفصل السادس عشر 16 بقلم مارينا عبود

رناا كانت بتقراء روايه وفجاه تليفونها رن 

رناا:الو 

____

رناا:ايه 

ووقع التليفون من ايدها وطلعت بسرعه وخلت السواق يوصلها المستشفى بسرعه 

____________بعد وقت 

فى المستشفى 

احمد ورحمه كانوا واقفين واحمد كان خايف اووى 

رناا جت بسرعه 

رنااا بدموع ؛احمد ايه حصل امير حصله ايه انطق 

احمد :معرفش هو طلع بالعربيه وانا رنيت عليه ولقيت حد بيرد عليه وقلى انه عمل حادثه وجابوه المستشفى ديه 

رنااا بخوف ودموع :ط طيب فين الدكتور هو قال ايه 

رحمه :رناا لو سمحتى اهدى يا حبيبتى انشالله هيكون كويس بليز اهدى الدكتور معاه جوه ولما يطلع هيطمنا 

بعد دقائق 

رناا بلهفه:دكتور طمنى هو كويس 

الدكتور :هو خسر دم كتيرر ومحتاجين حد يتبرعله 

رنااا :طيب انا هتبرعله المهم يكون كويس لو سمحت 

الدكتور:انشالله متخفيش عليه يا ممرضه خديها واسحبى منه دم 

رحمه اخدت رناا ودخلوا اوضه تانيه علشان تتبرعله بالدم 

__

بعد ساعه الدكتور طلع من اوضت العمليات 

رحمه كانت ماسكه رناا وقاعده على كرسى واحمد واقف جنبهم 

احمد “ايه يا دكتور طمنى هو كويس

الدكتور :الحمدلله اتجاوز الخطر الخبطه جت فى دماغه بس الحمدلله هو بخير بس لازم يبقه تحت العنايه علشان نطمن عليه اكتر 

رناا:طيب ممكن ادخل اشوفه 

الدكتور :اكيد اتفضلى 

رناا دخلت وقعدت على الكرسى جنب امير لقته نايم مسكت ايده وفضلت تعيط وكانت ايديه بتترعش من كتر الخوف وفضلت تتكلم معاه وهو نايم 

رناا بدموع وهى منهاره:امير قوم لو سمحت انا اسفه مش هضايقك تانى قوم بقاا انا عاوزه اتخانق معاك امير انا مقدرش اعيش من غيرك لو سمحت قوم طيب علشان خاطر طنط فريده يا مغرور قوم بقاا وحطت راسها على ايده وفضلت تعيط

فى الصباح 

 امير فاق وبداء يفتح عيونه ببطء 

امير بص لقه رنااا حاطه راسها على ايديه ونايمه

امير بتعب بداء يسحب ايديه 

رنااا صحيت لقته فاق قامت بسرعه 

رناا:انت كويس حاسس ب ايه طمنى انت كويس انا هروح اجبلك الدكتور وطلعت نادت احمد والدكتور 

 امير كان مستغرب اووى من خوفها عليه ف هى اكتر حد بيكره 

الدكتور دخل وفحصه 

رناا :ايه يا دكتور طمنى 

الدكتور؛الحمدلله متخفوش 

رناا :طيب اقدر اخده معايا البيت 

رناا:ااه طبعنا 

رناا:طيب يا دكتور شكرا

احمد :انا هدخل اطمن عليه احمد دخل ورنا ورحمه فضلوا بره 

رحمه :رناا ممكن تهدى اهوو الدكتور طمنه عليه 

رناا كانت بتعيط بشده:انا اول مره اخاف على حد كده انا معرفوش من مده طويله وكمان بكره بس النهارده كنت حاسه انه روحى بتروح منى يا رحمه معرفش ليه حسيت كده بس مكنتش هستحمل خسارته 

رحمه بابتسامه:لأنك حبتيه يا جميل انتى حبيتيه والدليل النهارده أنتى كنتى هتموتى عليه 

رناا بدموع :معرفش بس إللى اعرفها انه مش عاوزه اشوفه بالحاله ديه 

رحمه اخدتها فى حضنها وفضلت تهديها

____

فى الاوضه 

احمد ؛حمدلله على السلامة 

امير :لله يسلمك ماما عرفت حاجه 

احمد:لا متقلقش محدش قلها 

– بس انا عاوز اعرف انت ازاى عملت الحادثه

امير:معرفش انا وماشي لقيت عربيه بدات تزنق فيه ومسابتنيش غير لما عربيتى اتقلبت و
بعده محستش بحاجه 

احمد :معقوله يكون سليم بعت حد علشان يقتلك

امير :احنا عندنا منافسين كتيرر مش لازم يكون هو 

احمد “انت ناسى انه هددنا من كام يوم 

امير:طيب شوف وحاول تعرف الموضوع وتعرف مين وره الحادثه 

احمد :ماشى انا هطلع وهستاذن الدكتور علشان اروحك البيت وهدخل رناا تشوفك لانه من امبارح وهى هتموت من الخوف عليك 

امير ؛لا يا راجل ديه اكتر حد كان هيستفيد من موتى 

احمد بغضب:امير بلاش جنان مش كل البنات بتعت فلوس لو هى مش بتحبك مكانتش خافت عليك اووى كده ولا حته اتبرعتلك بدمها 

امير بصدمه :هى اتبرعتلى بالدم وهى تعبانه 

احمد :ااه انت نزفت دم كتيرر وكانوا محتاجين دم وهى اتبرعتلك ودلوقتي هسيبك علشان اشوف الدكتور واطلعك من هناا 

احمد طلع وامير فضل قاعد بيفكر ف كلامه

رناا طرقت باب الغرفه ودخلت 

رنااا:انت كويس 

امير:ااه وانتى 

رناا :انا تمام يلاه قوم علشان نمشوا انا جبتلك لبس علشان تغير

امير:ماشى 

امير غير هدوم المستسفى ولبس لبسه واحمد ورناا سندوه لحد العربيه ومشيوا راحوا الفيلا 

بقلمى مارينا عبود 

_____

بعد وقت 

فى فيلا امير 

رنااا واحمد سندو امير لحد فوق 

احمد”طيب انا هسيبكم ولو احتجت حاجه رن عليه 

امير:ماشى 

رحمه :الف سلامه عليك يا مستر امير 

امير بتعب :الله يسلمك يا رحمه شكر ا

رحمه :رناا انتى محتاجه حاجه 

رناا:لا روحى ارتاحى انتى واحمد انتوا تعبتوا معايا 

احمد :تعبك راحه لو  احتجتى حاجه قوليلى واجبهولك 

رناا :ماشى سعاد لو سمحتى وصليهم 

سعاد:حاضر يا مدام اتفضلوا 

احمد ورحمه مشيوا 

ورناا نزلت تعمل اكل ل امير 

بعد عدة دقائق 

رنااا:يلاه علشان تاكل وتاخد العلاج 

امير:رناا ماما عرفت حاجه 

رنااا :لا انا مقولتلهاش علشان متقلقش 

امير :تمام شكرا 

رناا:ماشى يلاه بقاا علشان تاكل 

امير :ماشى وبدا يحاول يقوم بس مكانش قادر 

رناا سندته وحطت مخده وره ضهره وبدأت توكله 

امير كان بياكل بس مركز معاها اووى 

امير:انا شبعت كفايه 

رناا”ماشى يلاه خد الدواء 

رناا ادته الدواء وكانت هتقوم امير شدها ليه 

رناا:ايه ف ايه 

امير”كنتى بتعيطى وخايفه عليه ليه امبارح 

رنااا:عادى 

امير:لا ولله انتى كنتى اكتر حد هيستفيد من موتى 

رنااا:بجد وكنت هستفيد ايه بقااا

امير:اسمى وفلوسى وكمان الشركات بتعتى كانت هتكون ب اسمى 

رنااا:هو انت فاكرنى قبلت اتجوزك علشان فلوسك 

امير:وليه لا 

رناا:على فكره انا مش بيهمنى فلوسك اشبع بيه انا اتجوزتك علشان طنط فريده وعلشان خوفت على اهلى منك 

امير:ههههه انتوا كلكوا زى بعض كل همكم الفلوس 

رنااا:قصدك مين 

امير بعدها عنه  :مقصديش حاجه روحى من وشى 

رنااا:تصدق انك واحد غريب وانا غلطانه انى كنت خايفه عليك 

امير:طيب كنتى خايفه عليه ليه يهمك ف ايه حته لو موت اصلانا 

رناا بحزن وعصبيه :تهمنى علشان انا وبعدها سكتت 

رناا لنفسها :رناا انتى صحيح بتحبيه بس هو مش بيحبك وكمان بيكرهك اووى ف مش هيهمه مشاعرك واكيد هيجرحك بكلامه ف بلاش تقوليله لانه هو هيطلقك بعد شهر وانتى بالنسبه ليه مجرد سكرتيره ف لازم تبعدى عنه علشان متتعوديش عليه اكتر من كده 

امير:اييه روحتى فين

رنااا بحزن:لا مفيش انا هروح انام 

امير لاحظ الحزن فى عنيها بس مرديش يتكلم 

رناا فرشت على الكنبه وطفت النور ونامت وامير كمان نام من التعب

بقلم مارينا عبود 

____

فى فيلا سليم محمود 

سليم:ايه طمنونى مات ولا لا 

شخص :للاسف نجه من الموت واخدوه على البيت 

سليم اتعصب اووى ؛

طيب روح من وشى لحد مشوف حل بس مش عاوز عيونكم تنزل من عليه ولا على بيته عاوز كل
التفاصيل وكمان تفاصيل اهله تكون عندى بكره 

شخص:أوامرك يا باشا 

بقلمى مارينا عبود 

______

فى الصباح فى فيلا امير 

رناا :مساء الخير 

امير وهو بيحاول يقوم :مساء الخير ليه هى الساعه كام 

رناا قربت منه وحطت مخده وره ضهره 

رناا:الساعه دلوقتى 2 الضهر 

امير:انا نومت كل ده 

رنااا:اكيد من التعب 

– المهم طمنى عليك انت بقيت كويس 

امير:ااه احسن 

رناا:طيب انا جبتلك الاكل علشان تاكل 

امير :ماشى انا هقوم اغسل وشى 

امير حاول يقوم بس كان دايخ من الضربه إللى فى دماغه كان هيوقع بس رناا لحقته 

رنااا مسكت ايده وسندته لحد الحمام 

امير غسل وشه وطلع رناا سندته وقعدته على السرير وبدأت تديه الاكل 

امير كان سرحان فى ملامح وشها 

رنااا :انت بتبص على أيه 

امير :بصراحه مستغرب 

رناا:مستغرب من ايه 

امير:يعنى انتى بتكرهينى ودلوقتى بتهتمى بيه واتبرعتيلى بالدم وكمان فضلتى يومين سهرانه جنبى

رناا :طيب وانت مين قلك انى بكرهك 

امير:يعنى انتى مش بتكرهينى 

رناا:لا مش بكرهك انا بكره غرورك وشوفت نفسك  والتعامل بتاعك 

امير :هههههه انا مغرور وشايف نفسى 

رنااا:بصراحه ااه 

امير”ربنا يسامحك 

رناا:مهو هيسامحنى يلاه خد الدواء 

رناا ادته الدواء وقامت 

امير:رايحه فين 

رناا :هنزل الاكل المطبخ وانت ارتاح

امير:ماشى 

رنااا نزلت حطت الاكل فى المطبخ وطلعت ملقتهوش قاعد بصت لقته قاعد فى البلكونه 

رناا :انت ايه مقعدك هناا 

امير:عادى مش بحب قعدت السرير 

رناا؛طيب ماشى وجت تمشى امير مسك ايده 

رناا التفت :ف ايه 

امير :تعالى اقعدى معايا بس لو مش حابه براحتك

رناا:ماشى وقعدت جنبه وكانت ماسكه كتاب ف ايده 

امير؛اييه إللى مسكاه ده 

رناا :دى روايه 

امير: صحيح انا معرفتش انتى عندك كام سنه يعنى متجوزك ومعرفش حاجه عنك حتى الCv بتاعك مفتحتوش وضحك 

رنااا:ههه ااه انت قبلتنى فى الشركه علشان تنتقم على اهانتك 

امير بضحك: بصراحه ااه بس انتى لسانك طويل 

رناا ضحكت 

امير:مقولتليش برضوا انتى عندك كام سنه 

رنااا:24 سنه متخرجه من كليه تجاره وانت 

امير:27 

رناااا :هههه اكبر منى ب3 سنين انا كنت فكراك اكبر عن كده 

امير ضحك 

رنااا:ممكن اسألك سؤال 

امير:اتفضلى 

رنا:هو انت ليه دايما عصبى وقاسى رغم انك جواك شخص جميل 

امير:بجد وانتى ايه ماكدلك انى شخص جميل وفضل يضحك وبص الناحيه التانيه

رنااا:هههه انا بشوفك كده 

امير :لا ولله وايه كمان 

رناا:بصراحه انا بشوفك حد طيب اووى وجواك حزن كبير بس بتحاول تدارى وجعك بقسوتك وعصبيتك 

امير بص على رنااا وفضل ساكت 

رنااا:انت ليه فاكرنى بتعت فلوس 

امير بحزن :علشان كلكم بتفضلوا الفلوس عن الحب 

رنااا:ههه مش كلنا 

امير:هى كمان كانت بتقول كده وبرضوا سابتنى علشان الفلوس 

رنااا ؛هى مين 

امير:مفيش يلاه علشان نقوم وجه يقوم رناا مسكت ايده 

رنااا بدموع :امير لو سمحت اقعد 

امير التفت لينظر ل رنااا لقه فى عيونه دموع 

امير:انتى بتعيطى ليه 

رنااا:علشان انت واخد عنى فكره غلط وكمان عاوزه اعرف انت ليه كده وليه اتجوزتنى انا اوقات بشوفك حد طيب ومفيش فى طيبتك واوقات قاسى وببقه حته خايفه اكلمك انت ليه بتتعامل كده 

امير قعد جنبها واخدها فى حضنه وهى مسكت فيه وفضلت تعيط 

رناا بدموع :انت بتعمل كده ليه 

امير:شششش انتى عاوزه ايه 

رناا طلعت من حضنه:عاوزه اعرف انت ليه بتتعامل معايا كده وليه بتتعامل كده والبنت ديه عملت ايه خلتك تبقه كده  

امير بعصبيه:عاوزه تعرفى طيب هقولك وق
ام من جنبها وفضل يفتكر الماضى ويحكيلها 

Flash back 

تن تن تن 

امير:حبيبتى ف ايه 

شذا:امير انا عاوزه اشوفك بسرعه 

امير:مال صوتك 

شذا :مفيش عاوزه اشوفك 

امير:طيب طيب هاجيلك ونتقابل فى نفس المكان عند البحر 

شذا ؛ماشى هستناك 

شذا قفلت وراحت عند البحر وامير لبس بسرعه ورحلها 

امير :شذا ف ايه قلقتينى 

شذا:امير احنا مينفعش نكمل مع بعض 

امير بصدمه:نعممم ليه ايه حصل 

شذا:بصراحه متقدملى عريس 

امير؛نعم ياختى طيب مترفضيه زى إللى قبله 

شذا :بصراحه مينفعش هو هيتجوزنى وهيسفرنى امريكا معاه وانت عارف انه حلم حياتى اسافر 

امير:طيب وانا انتى بتهزرى دنا اتحديت بابا علشان خاطرك 

شذا:اكيد ربنا هيكرمك بالاحسن منى وبعدين انا مينفعش اتجوز واحد طول الوقت شغال عند ابوه وكمان مش بيعرف يتحمل مسئوليه 

امير بصدمه والدموع ف عنيه:بس ده مكانش كلامك مش ديه شذا إللى كانت بتقولى هتحدى الدنيا علشان اتجوزك وهساعدك علشان نبنى مستقبلنا دلوقتى عاوزه تسبنى علشان الفلوس

شذا:انا اسفه يا امير بس مقدرش اكمل معاك انا لازم امشى علشان خطوبتى النهارده 

امير بدموع:شذا انتى عارفه انى مقدرش اعيش من غيرك وبعدين خطوبة ايه انتى مقولتليش اى حاجه 

شذا:امير انا لازم امشى 

شذا مشيت وامير وقع فى الارض وفضل يصرخ بكل قوه 

امير “انا غبى انى وثقت فيكى واتحديت اهلى علشانك انا بكرهك انا بكرهكم كلكم 

back 

امير التفت وكانت عيونه مليانه دموع ؛انا بكرها وبكرهكم كلكم انتوا كلكم بتوع فلوس وساب رناا وراح الاوضه التانيه وقفل على نفسه 

رناا طلعت وراه بسرعه :امير امير افتح الباب لو سمحت فضلت تخبط على الباب بس هو مفتحش

بقلم مارينا عبود 

_____ 

فى الصباح ❤

 امير طلع لقاه قاعده قدام الباب وواخدها وضع الطفل ضامه رجليه وحاطه راسه ما بينهم شالها وحطها على السرير  وفضل يتأمل ملامحها ودموعه نزلت 

امير لنفسه؛هى ايه ذنبها تعانى بسببى وتتحمل غلط هى ملهاش ذنب فيه انا هحاول اقنع ماما بكل الطرق علشان أطلقها هى تستحق حد افضل منى بس ليه حاسس ب احساس غريب من نحيتها ليه لما شفت دموعها امبارح مقدرتش استحمل وضميتها لحضنى معقوله اكون بجد حبيته بدون معرف لا لا انا مش عاوز اتوجع مره تانى قلبى مبقاش يستحمل وجع كفايه بقااا وبعدها سابها ودخل الحمام اخد شاور ولبس وراح الشركه بدون متشوفه 

____

فى الشركه 

امير ؛رحمه ابعتيلى احمد فورا 

رحمه :حاضر 

وراحت بسرعه ل احمد 

رحمه :احمد استاذ امير عاوزك وشكله متعصب 

احمد :طيب روحى انتى على مكتبك وانا هروحله 

رحمه :ماشى 

احمد راح وخبط الباب ودخل مكتب امير  لقاه قاعد على مكتبه 

احمد :صباح الخير 

امير “صباح النور عرفت حاجه 

احمد :لا معرفتش بس بحاول ومتاكد انه سليم 

امير:لو كان سليم مش هرحمه

بقلمى مارينا عبود 

_____ 

فى فيلا سليم محمود 

شخص؛باشا جبتلك كل معلومات عائلته 

امه مسافره عند اختها ومفيش ف بيته غير الخدم  ومراته وهو راح الشركه الصبح

سليم:مراته هو اتجوز امته 

شخص:معرفش يا باشا بس إللى اعرفه انه اتجوز البنت ديه من حوالى اسبوعين او تلاته تقريبا ورجالتنا قالت انها كانت معاه فى المستشفى 

سليم :طيب عاوزك تروح بيته وتجيب الاموره مراته عندى النهارده فى المخزن 

شخص:أوامرك يا باشا 

______

فى فيلا امير 

رنااا صحيت دورت على امير ملقتهوش سألت عليه سعاد قالتلها انه راح الشركه رنااا ركبت اوضتها وقفلت الباب وقعدت تعيط ومسكت المدونه بتعته وبدأت تكتب كالعاده عن يومها  فجاه سمعت صوت تحت 

نزلت بسرعه لقت الفيلا متبهدله والخدم واقعين فى الارض 

نزلت لقت رجاله كتيرر وشكلهم يخوف مسكوها وبخوا فى وشه منوم قبل ما تتكلم وفجاه جت سعاد ف واحد منهم ضربها على دماغها واخدوا رناا ومشيوا 

بعد ساعه فريده رجعت البيت دخلت الفيلا لقتها متبهدله وسعاد واقعه فى الارض هى وباقى الخدم 

فريده بصدمه :سعا
د فوقى جابت مياء وفوقتها 

– سعاد ايه حصل ورنا وامير ابنى  فين 

سعاد بتعب:ف ناس جو وخدوا مدام رناا وضربونا ومشيوا والأستاذ امير فى الشركه 

فريده بصدمه:رنااا انا لازم اتصل ب امير بسرعه 

بقلم مارينا عبود 

_______

فى الشركه عند امير 

احمد :زى ما قولتلك سليم إللى وره الموضوع النهارده مسكنا حد من رجالته واعترف 

امير:وحيات امه ما هرحمه ابن ال**

وفجاه جاله اتصال من فريده 

امير :ايه يا ماما ف ايه 

فريده بدموع وخوف :ابنى ابنى الحقنى ف ناس جو اخدوا رناا وضربوا الخدم ومشيوا 

امير:اييه طيب انا جاى حالا متخفيش 

احمد بصدمه:ف ايه 

امير؛عمله سليم الكلب وخطف رناا 

احمد بصدمه:ايه 

رحمه كانت شايله قهوه وداخله بيه اول مسمعت القهوه وقعت من ايده 

امير واحمد بصوا عليها لقوه بتعيط 

امير:احنا لازم نروح البيت حالا 

طلعوا امير واحمد ورحمه من المكتب وركبوا العربيه وطلعوا على البيت

يتبع ……