رواية عبرة الفصل الثاني 2 بقلم آية عبدالسلام
رواية عبرة الجزء الثاني
رواية عبرة البارت الثاني
رواية عبرة الحلقة الثانية
• كانوا قاعدين فى كافتيريا الجامعة لحد ما قال محمود لبدر
محمود بشر وهو بيشرب السيجارة : بقولك ايه يا بدر بما انك شاطر اوى كدا فانا عايزك توقعلى بنت وهديك كل اللى انت عايزه
بدر بخبث : عيونى كدا بس .. بس انت شكلك شايل من البنت دى قوى
محمود بشر : بقى انا احاول اشقطها تنفضلى وكمل بتوعد عايز نفس الصور بتاعت البت اللى فاتت عشان اذلها بيها
بدر : اعتبره حصل
• فى مكان اخر
اسماء كانت حابسة نفسها فى اوضتها ومش راضية تكلم حد و ماسكة فى ايدها اختبار الحمل اللى طلع ايجابى ومش عارفة تعمل ايه فى المصيبة اللى وقعت نفسها فيها
ابوها من بره بقلق وهو بيخبط : يابنتى افتحى بقى قلقتينى عليكى
اسماء مردتش عليه و فضلت قاعدة مكانها بتترعش بس انتفضت فجأه بذعر لما لقت باباها دخل عليها بالمفتاح الاحتياطى معاه .. فضلت متجمدة مكانها وهى شايفة باباها مركز عيونه على الاختبار اللى فى ايدها
باباها بشك وخوف : ايه اللى ايدك دا يا اسماء
اسماء بتوتر وهى بتخبى الاختبار ورا ضهرها : م مفيش حاجة يابابا
باباها بحده وعصبية : هاتى اللى انتى مخبياه دا
اسماء برعب ورعشه : صدقنى مفيش حاجه
ابوها راحلها بعصبية وشد منها الاختبار بالعافية بس اجمد مكانه لما لقى ان اللى فى باله صح
ابوها بعدم تصديق : لا اكيد لا صح انا بنتى متعملش فيا كدا صح يا اسماء ردى عليا صحح نهى كلامه بصوت عالى بس اتصدم اكتر لما لقاها باصة فى الارض وبتعيط بإنهيار
ابوها وهو حاسس ان قلبه هيقف : لا متقوليش انك عملتى فيا كدا لا وفضل يضرب فيها جامد لحد ما معتش حاسس بنفسه ووقع على الارض
اسماء بذعر ورعشه وصدمه : لا باباا لا والنبى ما تسبنى انا اسفه ابوس ايدك قوم اقتلنى بس ما متموتش لااااا وحضنته وفضلت وتقول انا السبب انا السبب بس والله ما هسيبه انا السبب
• نرجع عند بدر واصحابه
بعد ما محمود قال لبدر معلومات عن البنت ووراله شكلها راح عشان ينفذ اول خطوه
بدر بخبث وهو عامل نفسه انه بيخبط فيها من غير ما يقصد
بدر بإعتذار مصطنع : انا اسف مخدتش بالى
البنت : ولا يهمك
بدر بتفاجأ : ايه دا انتى مش هتشتمينى
البنت بعدم فهم : افندم
بدر : مش المفروض انك تشتمينى وتقوليلى ما تفتح يا حيوان وانا اتعصب واققولك ما قولنا اسف هى شغلانه وتتعصبى وتشتمينى تانى اقوم خارج عن شعورى واشتمك ونتخانق وكل واحد يروح لطريقه
البنت بسخرية : انت قارئ رواية قبل ما تيجى هنا ولا ايه وبعدين قربت منه وقالتله : ابقى غطيها كويس وانتَ نايم
بدر بصدمة : ايه
البنت بصتله من فوق لتحت بسخرية وسابته ومشت
بدر بصدمة وهو بيكلم نفسه : اغطيها كويس وانا نايم هى قصدها ايه
• تانى يوم
بدر وهو بيكلم محمود : شكلها بت لمضه وهتتعبنى
محمود : عارف عشان كدا عايز اكسر عينها
بدر : اهى جت اهى اما احاول معاها
بدر راحلها وقالها : بعتذر تانى عن موقف امبارح
البنت بملل : من الاخر كده انتَ عايز ايه
بدر بتوتر : عايز ايه مش فاهم
البنت : انا مبحبش اللف والدوران قول عايز ايه وخلصنى
بدر بتوتر : احم هو بصراحة كدا انا عايز نتصاحب
البنت بإختصار : لا
بدر بتساؤل : ليه
البنت : عشان محدش ليه امان فى الزمن دا
بدر بتوتر : صدقينى انا عاوز اصاحبك بس عشان ماليش اصحاب بنات ونفسى اجرب الشعور دا اعتبرينى اخوكى عشان انا ماليش اخوات بنات
البنت بحدة : ما قولنا لا هى شغلانه وسابته ومشت
بدر لمحمود : شكلها هتتعبنى
محمود بتفاجأ : هى لسه ماجتش معاك سكة
بدر بمكر : هى بس محتاجة شوية وقت عشان مبتثقش فى حد دا اللى انا لاحظته بس اول لما تثق فيا كل حاجة هتبقى تمام
محمود بخبث : عشان كدا اختارتك انتَ
بدر بغرور : انا مش اى حد
امجد بلهفه : وبعدين كمل انتَ سكت ليه
اشرف بتعب : هكملك بكره عشان انا تعبت
امجد بحزن وضيق : طب هتكملها امتى
اشرف : بكرة انشاء الله هكملهالك لما نصلى مع بعض زى انهاردة
امجد بضجر : لسه هستنى لبكرة .. ماشى
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية عبرة)
2 تعليقات