رواية حور الرعد الفصل الأول 1 بقلم رؤى محمد

الفصل الاول

حور بعياط: بابا بالله عليك انا مش عايزة اتجوز عمرو يا بابا انا مش بحبه

سالم: هتتجوزيه و رجلك فوق رقبتك عمرو بيحبك و هيصونك

ياسين: لا يا بابا عمرو مستهتر و مش بيحبها و انا عارف كويس و حور مش هتتجوزه

سالم: و الله و بقى ليك راى يا ياسين بقيت انت المسئول عنها ولا ايه انا ابوها و عارف مصلحتها كويس

حور جريت وقفت ورا ياسين تستخبى من ابوها بابا: انا مش هتجوره حتى لو فيها موتى

ياسين: بصوت واطى لحور ماتخافيش يا حور انا هتصرف

سالم: بتقولها ايه

ياسين: بقول حور مش هتتجوز يعنى مش هتتجوز

سالم راح يضرب حور بالقلم على وشها لقى اللى بيمسك ايده

عمرو: بخبث و هو بيبص لحور عمى ماينفعش ايا كان حور هتبقى مراتى و انا مش هقبل

سالم بص لحور: شايفة اللى مش عايزة تتجوزيه هو اللى حاشك عنى مش اخوكى اللى واقف مش بيعمل حاجة و راحة تتحامى فيه منى

ياسين: و مين قال ان هو بيدافع عنها دة بيعمل كدة و خلاص قدامك علشان تجوزهاله و خلاص بس انا مش هسيب حور لواحد مستهتر زيه و كل يوم مقضيها فى كباريه شكل و بعديها بص لعمرو بتحدى و قالو: هييجى اليوم اللى همسكك فيه يا عمرو و هتشوف

عمرو بصله: ما تقدرش و بعدين بص لحور و قال: يلا يا حور جهزى نفسك علشان نجيب الفستان

حور: على جثتى لو خرجت معاك انا بكرهك و بصت لباباها و طلعت اوضتها و رزعت الباب

عمرو بخبث: شايف يا عمى معاملتها دى عايزة اللى يتجوزها علشان تحترم نفسها و تتربى

ياسين مسكه من هدومه: انا اختى اشرف منك يا زبالة و متربية صح و حسك عينك تقربلها و لا تمس شعرة منها انت حر

عمرو زقه: لا ياراجل و تفتكر بقى لما اتجوزها هتقدر تعملى حاجة.. ولا تقدر لانها هتبقى مراتى

ياسين: اياك تقول مراتى دى تانى و مفيش جواز منها و يلا اطلع برة

عمرو: شايف يا عمى بيطردنى ازاى شايف

سالم: خلاص يا عمرو روح على البيت يلا و انا هجيب الفستان لحور

عمرو بخبث و هو باصص لياسين و ياسين باصصله بغضب: حاضر يا عمى علشان خاطرك انت

ياسين قام طلع فوق و كان داخل اوضته بس سمع شهقات حور و هى بتعيط و بتدعى على نفسها و بتقول: يارب خدنى قبل ما اتجوزه انا ما بحبهوش

ياسين دخل الاوضة و حور مسحت دموعها بسرعة راح قالها

ياسين: ماتعيطيش يا حور دموعك غالية عليا و انا هجيبلك حقك و مش هتتجوزى عمرو

حور بفرحة و ابتسمت: بجد يا ياسين

ياسين بجد يا قلب ياسين تعالى فى حضنى بقى

حور جريت عليه و حضنته: ربنا يخليك ليا يا احلى اخ فى الدنيا

ياسين: يلا بقى علشان اقولك على الخطة

حور باستغراب: خطة.. خطة ايه

ياسين: اعملى اللى هقولك عليه بالظبط و لا انت عايزة تتجوزيه

حور قالت بسرعة: لا يلا قول

ياسين ضحك على طريقتها: تمام……و قالها الخطة

حور بصة بصدمة: اي الخطة الهايلة دى..ياسين انت بتهزر صح اي شغل الافلام دة يابنى

ياسين: خلاص ماتعمليش حاجة و اتجوزى انت و عمرو بقى سلام

حور: لا استنى انا بهزر انت قفوش كدة ليه

ياسين: ايوة كدة ناس ما تجيش الا بالعين الحمرة

حور بصتله بغيظ: ماشى يا ياسين اطلع برة

ياسين بحزن مصطنع: شكرا يا اختاه بتطردينى

حور بمزاح: اه و يلا على اوضتك هنرش مية

ياسين ضحك: خلاص ما تزقيش خارج و يلا ادخلى نامى

حور بمزاح: هى تؤدى التحية العسكرية تمام يا حضرة الظابط و بعدها قالت:

امتى يا ياسين هتتجوز بقى و تيجى اللى توقع قلبك

ياسين بتكبر مصطنع: مفيش واحدة تقدر توقع قلب المقدم ياسين المحمدى

حور: طب يلا يا اخويا تصبح على خير

ياسين: و انتِ من اهله.. و راح على اوضته