رواية زمردة الزين 2 الفصل الثاني 2 بقلم فاطمة سعيد
 |
| رواية زمردة الزين 2 الفصل الثاني 2 بقلم فاطمة سعيد |
رواية زمردة الزين 2 الفصل الثاني 2 بقلم فاطمة سعيد
عند رقية فى الكلية
قاعدة هى وصاحبتها المقربة فى الكافتيريا
رقية : انا مش قادرة اخش للدكتور الغلس ده
ميرا : سمعت انه مش هيدخلنا تانى هيجى معيد جديد كده
رقية : بجد يا ريت الراجل ده كرهنى فى التاريخ اللى بعشقه منه لله
ميرا : اصلا المعيد باين كان معانا فى الكلية وجاى عشان الدكتور هياخد إجازة فترة كده
رقية بنص عين : بت يا ميرا انتى بتعرفى امتى ومنين ده انا بسيبك باليل واروح اكلمك واشوفك الصبح بتلحقى
ميرا بغرور : احم احم مبحبش اتكلم عن نفسي كتشير
رقية : عارفة الوكسة ؟!
ميرا باستغراب : وكسة !
رقية بابتسامة مستفزة : اهاا وكستك يا روحى
ميرا : الله يسامحك يا ست
رقية : سيبك دلوقتى من الدكتور على المعيد وقوليلى عملتى اي مع زلابية بتاعك
ميرا بضيق : قولتلك بلاش زلابية ده يا لا اله الا الله
رقية بضحك : طب زلابية بتاعك بتاعك زلابية زلابية خطيبك خطيبك زلابية
ميرا ضحكت غصب عنها : طب خلاص اسكتى عارفة يا بت يا رقية انا مش عارفة اقولك اي والا اي والله
رقية : قولى يا صاحبى وانا هفهم احنا بنفهم بعض حتى لو كلامنا ملبك
ميرا بحب : أيوة ودى حاجة بحبها فينا
رقية بغرور : احنا اصلا قمر ربنا يحمينا لشبابنا يا رب
ميرا : بصى بقى يا ستى انا وهو متفاهمين عادى بس بنتخانق من اقل حاجة مينفعش تعدى دقيقة كده من غير خناق نموت كده يجيلنا حاجة
رقية : ده طبيعى على فكرة اهم حاجة متسيبوش المشاكل التافهة دى تكبر بس
ميرا بضحك : بس بردو ولو ولو انا وهو امبارح متخانقين لما كنا هنشد شعور بعض
واكملت بغرور : وكلمنى امبارح مرديتش اصالحه
رقية بصوت عبلة كامل : طلباتك
كرما من وراهم (صاحبتهم التالتة) : تتجوز ظابط
رقية بضحك : اتلم يا حبسجى
ميرا بمرح : ده انا نص مصر الجديدة بتجرى ورايا
كرما بصوت اللمبى : تلاقيكى مسجلة خطر
رقية بصوت عبلة كامل تانى : امشى يا ابن الموكوبة
كرما بضحك شديد : حاضر يا مامى
كلهم ضحكوا جامد على هبلهم وقعدوا مع بعض شوية لحد وقت المحاضرة يا ترى اي هيحصل فى المحاضرة ؟!
عند مليكة فى الصيدلية
قاعدة ماسكة فونها بتسجل أدوية وحاجات ناقصة من الصيدلية
دخل عليها شخص فجأة بينهج جامد اثر لجرى طويل او حاجة
حسام : لو سمحتى عايز الدوا ده بسرعة ارجوكى
مليكة خدت الورقة : أهدى يا استاذ فى مشكلة ؟!
حسام : والدتى والدتى تعبت جدا وسايبها تعبانة فى البيت ولازم تاخد الدوا فورا
عينه مليانة دموع محبوسة : ارجوكى بسرعة انا مقدرش اخسرها دى اللى فضلالى
مليكة على ما قالها كانت جابت الدوا وجت وحست بالشفقة ناحية الست لأن هى عارفة الدوا بتاع اي
وزعلت على الشخص اللى متعرفوش ده
مليكة بسرعة : اتفضل يا استاذ روح الحق والدتك
ولسة هيطلع فلوس
مليكة : روح بس دلوقتى وانت معدى فى اى وقت ابقى ادفع تمنه أو مش لازم اهم حاجة روح الحقها بسرعة متضيعش وقت
حسام بامتنان : انا متشكر جدا بجد
وخد الدوا وكمل جرى رجع بيته
مليكة حست انها عارفاه بس مش فاكرة منين اهم حاجة لازم يلحق والدته ربنا يشفيها ويخليهاله شكله روحه فيها
عند زين فى الشركة :
خبط حمزة : فى حد مستنى حضرتك برة يا زين باشا
شخص من ورا حمزة : انااااا
زين بصدمة اي ده مش معقول
اتحولت لفرحة كبيرة وقام جرى من على المكتب ناحية الشخص ده
حضنوا بعض جامد
زين بضحك : لا بتهزر حمد لله على السلامه يا اخويا رجعت امتى
راجح بضحك : وحشتنى اوى يا اخويا لسة راجع حالا حالا يدوب وديت الشنط وجيتلك على طول
زين : الف حمد لله على السلامه انا كنت فقدت الامل انك ترجع خلاص مهانش عليك تسال حتى بتيليفون يا ندل
راجح بضحك : يا عم انا كنت لاقى وقت اتشطف
زين بارف مصطنع : بقالك تلاتين سنة مسافر ومتشطفتش اخيييه
راجح بضحك : لسة زى ما انت يا زين عمرك ما هتتغير ابدا
دخل ادم : زين بقولك الورق ده
قطع كلامه وهو ينظر أمامه بصدمة كبيرة أيعقل ؟!
ادمن بصدمة : اي ده
ثوانى واتحولت لفرحة كبيرة بردو وجرى خد راجح بالحضن
ادم بضحك جامد : لا لا لا ده الليلة عيد يا ولاد
راجح : حبيب قلبى اللى واحشنى
خرجوا من حضن بعض
ادم فجأة ضرب راجح بالبوكس فى وشه
ادم : بقى كده يا عرة تلاتين سنة منعرفش عنك حاجة ده احنا قولنا انك انتقلت لرحمة الله تعالى يا بعيد
راجح بالم وهو ممسك فكه : يا اخى منك لله لسة ايدك تقيلة
ادم : ده انا هكسر عضمك اصبر بس
راجح : يا عم ما انا رجعت اهو اي الاستقبال النتن ده بس
تعالوا نقعد واحكيلكوا كل حاجة
زين بجدية : لا وحياة خالتك احنا ورانا شغل بعد الشغل أن شاء الله
راجح باصص لادم : لسة زين هو هو متغيرش
ادم بتمثيل : ده ممرمطنى وراه يا اخويا فى الشغل وسنينه
زين : لا والله يلا يا اخويا على الشغل
راجح : خلاص بكرة نتجمع كلنا عندى ونرجع ايام زمان من تانى
والا انتوا عجزتوا وانا مش هنا والا اي
ادم بمرح كأنه شاب صغير : فشر ده احنا قمرات اهو يا حبيبى
راجح : الشركة دى بتاعتك يا زين
زين : بتاعتى أنا وتلاتة كمان فاتحين فروع كتير احنا عيلة واحدة وكلنا مشاركين فيها
انا وادم وأسر ومصطفى
راجح باستغراب : ميت اسر ومصطفى
ادم بضحك : مش بقولك غائب بقالك كتير اسر اخو مرات زين وجوز أخته
راجح بصدمة : أخته هى طنط خلفت تانى اما سافرت بص هو ما شاء الله وكل حاجة بس ازاى
زين بضحك : امى هتخلف وابنها داخل على التلاتين يا جدع اختى منة طلعت عايشة
راجح بصدمة : لا بتهزر
ادم بضحك : ومصطفى يبقى اخو مراتى انا
راجح : هو انت كمان اتجوزت
ادم : عايزنا نقعد تلاتين سنة مستنيين منتجوزش ليه ابور أنا بقى ومامتشى متفرحش بيا يعنى
راجح بضحك : وانا كمان اتجوزت على فكرة ومعايا ولد وبنت
ادم : وانا معايا ولد وبنتين
زين : معايا ولدين وبنت
وقعدوا يقولوا كل واحد عيلته مكونة من اد اي ويعرفوهم
فى مكان تانى فى الشركة …
جويرية كانت جاية لباباها فى الشركة محتاجاه فى موضوع
جويرية داخلة من باب الشركة وحد تانى داخل فى نفس اللحظة
وقع الورق اللى فى أيدها على الأرض
جويرية بغضب : مش تفتح
كريم ببرود : معلش مش قصدى
جويرية بغضب : انت عارف انا برتب الورق ده بقالى اد اي عشان تيجى تقولى معلش كده
كريم ببرود : خلاص مش معلش
وسابها ومشى ولبس نضارته بغرور
جويرية بصدمة : اه يا قرد الشجر يا سمكة البلاعة
لما الورق وراحت ركبت الاصانصير عشان تطلع للدور اللى فيه ادم باباها
خرجت من باب الاصانصير وهى باصة فى الورق بردو وبتحاول ترتبه تانى
خرجت خبطت فى نفس الشخص تانى والورق وقع
جويرية بغضب : مش تفتح يا اعمى انت
رفعت وشها لقيته نفس الشخص تانى
كريم : انتى اللى ماشية مش باصة قدامك وكمان بتزعقى
جويرية بغضب وصوت عالى : الورق ده مهم جدا ومكنتش باصة لانى برتبه بعد ما حضرتك بوظته تحت يا محترم
كريم بغضب وصوت عالى هو الآخر : متعليش صوتك عليا وانتى اللى غلطانة كمان
جويرية بغضب وصوت عالى : انت اكيد من الموظفين الجديدة صح اطلع برة الشركة حالا
خرج زين وادم وراجح على الصوت
كريم بغضب : وانتى مالك انتى هى كانت شركة ابوكى
ادم وجويرية اتصدموا ما هى شركة ابوها فعلا ????
ادم : جورى
راجح : كريم
الاتنين لفوا لمصدر الصوت لقوا الناس اتجمعت حواليهم
زين مشاهم كل واحد على شغله
زين : ممكن افهم فى يا انتوا الاتنين ومين حضرتك وازاى تزعقلها كده
راجح : ده كريم ابنى
زين بدهشة : بجد طب اتفضلوا فى المكتب تعالى يا جورى
جويرية : شكرا يا عمو انا كنت جاية لبابا وهمشى على طول
زين : يلا تعالى يا جورى
ودخلوا كلهم المكتب
زين : ممكن افهم فى اي انتوا الاتنين
جورى : حضرتك انا مغلطش الكائن ده هو اللى خبط فيا مرتين وبوظلى الورق بتاعى
كريم : وانا مغلطتش حضرتك هى اللى مش باصة قدامها وحاطة عينها فى الورق
زين : يلا أمسكوا فى شعور بعض قدامى اتفضلوا
جويرية بمرح : مش هينفع يا عمو زين انت مش شايف الحجاب
أكملت بخبث : ممكن اقوم أنا بالمهمة دى
ادم بضحك : بس يا جورى اسكتى
وبص لكريم : انت عارف ان مزعلتش منك تدرى ليش لان معاك حق هى شركة ابوها فعلا
جورى بعتتله بوسة : حاضر يا بابتى
راجح : اي ده بنتك يا آدم
ادم : اهاا قمر قمر عارف طالعة لابوها
راجح بضحك : يا اخى تبا لتواضعك
قعدوا مع بعض شوية وجورى اتكلمت مع باباها فى الورق اللى معاها و مشيت تانى
وكريم طول الوقت مركز معاها عايز يقوم يجيبها من الطرحة على الأرض مين دى اللى اتجرأت وعلت صوتها عليه
خلص اليوم واتفقوا أنهم يروحوا عند راجح بكرة عشان كله يتعرف على بعضه ….
