رواية غزل الفصل الخامس عشر 15 بقلم هايدي أحمد

رواية غزل الجزء الخامس عشر

رواية غزل البارت الخامس عشر

رواية غزل الحلقة الخامسة عشر

خرجت غزل من الحمام وكانت لابسه فستان قص.ير بحمالات ، لفلها جاسر وهو بي*قلع قميصه الى كان لابسه اتكسفت غزل من شكله ومن بصته ليها وحاولت تتجاهله وراحت قدام المرايه تنشف شعرها بالفوطه وهى بتتغاضى عن نظراته ليها الى بتفصلها من راسها لرجليها خلصت غزل تنشيف شعرها وحطت برفان وجاسر متابعها وهو مضيق عينيه بإستفهام عايز يفهم هى بتعمل ده ليه قعد على طرف السرير ومسك تليفونه وكان كل شويه يشيل عينه من على التليفون ويبصلها، خلصت غزل تسريح شعرها ورطبت جسمها بهدوء مميت وهى بتتصنع اللامبالاة
اتنهد جاسر بنفاذ صبر وحط التليفون جمبه وقام راحلها ومسكها من دراعها ولفها ليه وهى بصتله بخضه شويه
– عايز اعرف بتعملى ده كله ليه مش فاهم لو عايزانى اقربلك تعالى قولى مش لازم الحركات دى كلها انا مبحبش اللف والدوران
بصتله غزل بضيق وذهول من كلامه وشالت ايده من عليها وكانت رايحه ناحية السرير عشان تنام بس جاسر مسكها من وسطها قبل ما تقعد على السرير وقربها منه
– ‏تانى مره لما ابقى بكلمك متسبنيش وتمشى فااهمه
‏اتأففت غزل بضيق وبصت الناحيه التانيه بسبب قربه منها وفى نفس الوقت مكسوفه لانه مش لابس قميص ضغط جاسر عليها بإيده اكتر وهو متعصب
‏-سمعتينى ولا لا
= ‏خلااص فهمت ممكن لو سمحت تسبنى بقى عشان عايزه انااام
اتفحصها جاسر من رجليها لراسها بضيق وسابها وشاورلها بإيده على السرير
-اتفضلى اتخمدى بس ياريت تنامى فعلا
بصتله غزل بضيق وقعدت على السرير براحه عشان متبوظش القلب الى معمول بالورد على السرير
بصلها جاسر بسخريه وجه من جنب السرير وشال بإيده كله الورد الى على السرير ورماه على الارض هو والفوط الى معموله على شكل وزه برقت غزل بصدمه وهى بتبصله وكانت هتعيط (ده انا مرضتش اهز المفرش عشان مبوظوش )
-ايه بتبصيلى كده ليه هنام ازاى احنا عليه كده كده هيبوظ خلصى نامى
بصتله غزل وكانت هتشحتف من العياط كمان شويه
وربعت ايديها بزعل زى الاطفال
=لا مش نايمه انا عايزه الورد الى كان هنااا ها
اتصدم جاسر لما شافها قلبت زى الاطفال مره واحده
-معرفش انك عقلك صغير اوى كده ده كله عشان شوية ورد خلصى اتخمدى انا مش فاضى لقصص البنات دى
بصتله غزل بغيظ اكتر من كلامه واتكلمت بعصبية
=انت اصلا رخم ومعندكش قلب ها
ونامت وادته ضهرها بزعل زى الاطفال
رمش جاسر بعدم تصديق: انا رخم ومعنديش قلب بقى الصورصارة دى تقولى انا كده حسابك كل مادا بيتقل شويه شويه وشكلك هتتربى على ايدى انا
كور ايده بغضب وطلع على السرير وقرب عليها ولفها ليه ومسكها من دراعتها وقربها منه
-قولتى ايه سمعينى تانى كده يا بت انتى
= اااه سبنى دراعى وجعنى
اتوجعت غزل وقالتله بتحدى وعصبيه
=اه بقى انت رخم ومعندكش قلب ولا عندك احساس ومبتعرفش تتعامل مع البنات ها ..سبنيييي
– ‏اسيبك ..اسيبك بعد الى قولتيه ده ده انتى ليلتك سوده النهارده وانا الى هربيكى من اول وجديد
= ‏انا متربيه احسن تربيه بدليل انى مفتحتش راسك دلوقتى اوعى تفتكرنى طريه زى بنت عمتك انا مش زى اى واحده عرفتها انا غيرهم فلو فاكر انى هسكتلك تبقى غلطان
-تمام اوى.. وانا مبحبش المنافس بتاعى يبقى ضعيف فقوى نفسك يا حلوه عشان لو ضعفتى هفرمك فى طريقى
=تمام وانا قبلت التحدى ورينى الى عندك يا حضرة الضابط
بصوا لبعض بتحدى وعصبيه وكل واحد بيتوعد للتانى
اتفحصها جاسر وهى بين ايديه ويعتبر بقت فى حضنه ودقق فى ملامحها اكتر ولاحظ وهى متعصبه ملامحها بتبقى احلى وخصوصا عينيها ونزلت عنيه على شفاي*فها ولأسفل وبعد شويه قرب منها ولغى السنتى الى كان بينهم وبا*سها اما غزل كانت فى حاله من الصدمه ومش عارفه تعمل ايه حاولت تقاوم بس جاسر اخدها فى حضنه وشدد عليها عشان متقاوموش واتعمق فى القب*لة
رمشت غزل بصدمه اكتر من تصرفه (لا لو دى الاسلحه الى هيستخدمها مش هقدر اقاوم اكتر وطاقتى هتخلص )
كمل جاسر الى بيعمله لعند ما غزل استسلمت ليه تماما
*تانى يوم*
صحى جاسر من النوم وهو بيفرد جسمه وبعدها نزل على الارض لعب ضغط وعمل تمرينات لجسمه وبعد ما خلص اخد نظرة على غزل الى كانت فى سابع فى نومه ودقق فى ملامحها وهى نايمه وافتكرها وهى بين ايديه ليلة امبارح (معقوله الملاك الى نايمه دى هى نفسها الى كانت بتتكلم امبارح وكأن ليها عشر ألسنه مع بعض ستات ملهاش أمان ) وبعدها اخد فوطه ودخل ياخد شاور وخرج لبس هدومه وسرح شعره ومن حركاته صحيت غزل وفتحت نص عنيها وهى بتتابعه بنوم واتصدمت لما شافته سرح شعره وفرد حاجه على الارض وبدأ يصلى مصدقتش غزل وقامت سندت على السرير وهى بتبصله وفاتحه بوقها من الصدمه فضلت تتابعه لعند ما خلص وسلم وبعدين قعد يسبح على ايديه وقام ياخد تليفونه
= انت بتعرف تصلى
بصلها جاسر وشافها قاعده على السرير وبتبصله بإستغراب وبصلها بضيق من سؤالها واتجاهلها وكمل تقليب فى التليفون
= على فكره انا بكلمك من الذوق انك ترد عليا ده حتى انت لسه مصلى فرض ربنا
اتنهد جاسر وبعدين بصلها ببرود
– انتى شايفه ايه اكيد شوفتينى وعرفتى انى بعرف أصلى
= طب من أمتى دى أول مره اشوفك بتصلى فيها
– ده عشان مبتشوفيش
اتنهدت غزل بضيق وبعدين كملت
= طب لما انت بتصلى ليه مصلتش بيا ليلة جوازنا ركعتين لله
وقف جاسر تقليب فى التليفون وبص قدامه شويه
– بطلى كلام و قومى خدى شاور عشان ننزل نفطر
وكان ماشى بس هى وقفته
= انا تعبانه ومش هقدر انزل تحت ممكن يطلعوا الاكل هنا
– وتعبانه من ايه إن شاء الله بطلى دلع وفى خلال ربع ساعه تكونى خلصتى ومواعيد نومك دى تتظبط عن كده
وسابها وخرج البلاكونه يشرب سي*جاره
= انسان بارد بجد بقوله تعبانه ايه مبيسمعش
كملت بتريقه : بطلى دلع وتجهزى فى ربع ساعه ربع ساعة ايه دى الى اجهز فيها الى معندوش دم ده ااوف
بصت عليه ولقيته بيشرب سيجا.ير وبصت بسخريه انه لسه مصلى وبيشرب سجاي.ر حاولت تقوم من على السرير وهى مغطيه نفسها وحطت رجليها على الارض ولسه هتقف بس مقدرتش تتوازن وقعدت تانى بسبب الوجع بس اتحاملت على نفسها واتسندت واخدت هدوم وراحت الحمام تاخد الشاور بميه سخنه واخدت وقت وبعدين خلصت وخرجت ولسه فيه شوية وجع واخدت الفوطه تنشف شعرها . خرج جاسر من البلاكونه
– ايه هتقعدى طول النهار الأكل برد
استغربت غزل شويه وبصت ناحيه البلاكونه لقت الاكل محطوط على الترابيزه هناك سابها جاسر ودخل وهى ظهرت عليها ابتسامه مقدرتش تخفيها لانه طلب الاكل هنا
نشفت شعرها ودخلت البلاكونه بس جاسر بصلها بغضب وشاورلها على شعرها ففهمت انه قصده على الحجاب
= بس احنا محدش شايفنا هنا
-الى طلبته يتنفذ
دبدبت غزل رجليها فى الارض ودخلت وهى بتتألم وبتضرب راسها بغباء ( يعنى انتى ناقصه وجع ياختى)
بصلها جاسر بصدمه من عملتها الى زى الاطفال بس ظهرت على وشه شبه ابتسامه ولف وشه الناحيه التانيه
لبست غزل طرحه ودارت شعرها ودخلت وهى بتبصله بحذر وقعدت قدامه وهو اتفحصها كويس وبدأوا ياكلوا سوى وخصوصا غزل لانها كانت جعانه جدا
= احم شكرا انك طلبت الاكل هنا
– مش عشان سواد عيونك ..ده عشان لو كنتى تعبتى تحت كنت انا الى هتأبد فيكى وهشيلك لهنا
وكمل وهو بيبصلها بضيق وحده وبيشدد على كل حرف :او كان ممكن يحصل زى امبارح وحد تانى كان ممن يمسككك
اتصدمت غزل من تفكيره وتوقعاته واتغاظت من تفكيرة المستفز واتضايقت بس ابتسمت فى الاخر لما لقته مضايق من إن حد ممكن يلمسها
خلصى فطار عشان هننزل وووو