رواية أنتي نبض قلبي الفصل التاسع والأربعون 49 بقلم عائشة أحمد

ممكن اتكلم معاكى 

مليكه لفت وشها: انتى 

اسراء: اه 

مليكه : عايزة اى 

اسراء::  انا عايزة احكيلك كل حاجه بس اتمنى تسمعينى انا عارفه انى خدت حاجه مش من حقى بس صدقينى مراد انقذنى من اهلى انا عايشه طول عمرى وحيدة محدش جنبى محدش سندى اتعودت اكون سند نفسى بنفسى كان نفسى فى حد يسمعنى يقلى انا جنبك مش هسيبك حد يخفف عنى حد يكون سندى سند يا مليكه انا كنت عايزة سند عندى اب وام واخ بس مش سند كانوا اسم بس وجودهم فى خياتى مجرد اسم اتعلمت وكنت بشتغل وانا بدرس عشان اكمل دراسه لان لو مشتغلتش وصرفت على نفسى مكنتش كملت دراستى وخلصت دراسه بقى مطلوب منى اصرف على ابويا العاطل واخويا ومراته وامى كل دة استحملت وصبرت وطبعا كل ما يتقدم ليا حد عايزين يرمونى ليه حتى لو كان قهوجى بس كنت برفض لانى انا عايزة ارتاح اعيش حياه عاديه اتجوز واحب واتحب مش دة حقى برضوا بس صدقينى انا عمرى ما فكرت اخرب حيات حد بس انا نفسى اعيش مهاب حكالك ظروف جوازنا انا ومراد صدقينى هو وقف جنبى انقذنى

مليكه بصتلها : بس لى لى وافقتى كان ممكن ترفضيه زى ما رفضتى غيرة 

اسراء: مكنش ينفع ارفض 

مليكه : طب اتجوزتوا وبقى ليكى شقه تقعدى فيها براحتك واهلك بعدوا عنك لى مطلبتيش الطلاق

اسراء بدموع : مكدبش عليكى انا كنت بحبه او كنت مفكرة كدا كنت عايزة واحد زيه فى حياتى كنت بشوف حبك جواه فى عنيه كنت بشوف نظرته ليكى كنت حابه حبه ليكى اتمنيت يكون ليا انا الحب دة 

مليكه بدموع : مش فاهمه يعنى انتى بتحبيه 

اسراء: لا 

مليكه : امال اى

اسراء: زى ما قلتلك كنت حابه حبه ليكى وفاءة ليكى  مساندته ليكى فى كل وقت كنت محتاجه السند دة

مليكه : واى اللى خلاكى تفكرى فى كدا وان دة مش حب

اسراء بصت على مهاب: لانى عرفت الحب الحقيقى على ايدة 

مليكه بصت على مكان ما اسراء باصه لقت مهاب باصص ومبتسم مليكه ابتسمت بسخريه وقامت بس اسراء وقفتها بكلامها

اسراء: سامحيه عشان الحب اللى بينكوا

مليكه بصتلها : انا عارفه كل حاجه قولتيها

اسراء باستغراب: معقول طب لى مرجعتيش

مليكه بصتلها وضحكت : تقدرى تقولى بعاقبه عشان اخد قرار مصيرى بدون ما يشاركنى فيه لان الحياه مشاركه وعشان خبى عنى موضوع زى دة انا عارفه مراد وحبه ليا وواثقه فيه بس كنت مجروحه واللى عملته رد طبيعى لاى ست حتى لو جوازكوا عالورق بس اسموا جواز وانا مستحملش اصلا ان اعرف ان فى حد بيحب جوزى ما بالك بقه لو جواز

###############

مليكه مشت وقابلت جلال فسكتها مشت ومعطتوش اهتمام 

جلال : مليكه انا اسف بس صدقينى غصب عنى 

مليكه : انت شايف ان الحل انكوا تخبوا عنى 

جلال: صدقينى حاولت مع مراد بس هو خاف يخسرك كل خوفوا كان ليخسرك

مليكه : بس كان عالاقل انت تعرفنى مش تكدب انت كمان عليا 

جلال : صدقينى غصب عنى 

مليكه ابتسمت : كلكوا بتقولوا غصب عنى غصب عنى امال اى اللى مكنش غصب

جلال : خوفنا كله كان عليكى مراد خبى لانه مش عايز يخسرك وانا سكت عشان مدمرش الحياه بينكوا 

مليكه : واديها ادمرت 

جلال : صدقينى يا مليكه مراد بيعشقك وعمرة ما بص لغيرك ولا فكر فى غيرك 

مليكه : وانا كمان بحبه بس بعاقبه على كدبه عليا 

جلال ببسمه : يعنى انتى مسمحاه 

مليكه ببسمه : حاجه زى كدا وسابته ومشت 

جلال : مبرووووك

مليكه بصتله باستغراب : على اى

جلال ببسمه : عالنونو

مليكه حطت ايديها على بطنها وبصتله بذهول : ازاى عرفت 

جلال : هههه انا مش دكتور عالفاضى 

مليكه ببسمه : الله يبارك فيك

جلال : لازم مراد يعرف حرام عليكى 

مليكه ابتسمت ومشت 

مليكه طلعت عند مراد وكان نايم قعدت جنبه وقربت منه وحطت راسها على صدرة وشمت ريحته وقمت تجرى عالحمام ومراد حس بيهاو صحى مخضوض وقام مشى وراها 

مليكه دخلت الحمام وبدأت ترجع 

مراد: مليكه انتى كويسه طب اعمل اى اجبلك ميه 

مليكه بالم : اه تعبانه 

مراد قرب عليها وهى زاحته : مش مستحمله ريحتك ابعد

مراد حزن وبعد عنها وبيكلم نفسه : معقول مش طايقه ريحتى لدرجه انها ترجع منها ولسه هيمشى 

مليكه فهمت هو فكر فاى وقفته بكلامها : متبقاش تحط البرفن دة تانى 

مراد بصلها بذهول : اشمعنا دا انتى كنتى بتموتى فيه 

مليكه راحت عندة وقربت منه وبتلعب فى زراير قميصه : بس مش عاجبك ابنك

مراد بعدم فهم : ابن مين وبعد كدا فهم الكلام بتهزرى بجد يعنى انتى انتى حامل مش كدا

مليكه ببسمه : اه 

مراد شالها ولف بيها مليكه : بس يا مراد نزلنى 

مراد حطها عالسرير وقرب منها بحب : وحشتينى اوى

مليكه بهمس: وانت كمان وحشتنى اوى يا مراد كنت بموت من غيرك كل لحظه بتمر عليا بحس انها سنه 

مراد بهمس: لى بعدتى يا مليكه لى مسمعتنيش

مليكه : كنت زعلانه منك انك خبيت عنى وانك خدت قرار زى دة من غير ما تشاركنى فيه 

مراد : كنت خايف اخسرك

مليكه : مكنتش هتخسرنى لو عرفت الموضوع من الاول وكان ممكن نحلها سوا كان ممكن تيجى تحكيلى  حل المشاكل بين اى زوجين تبقى بالتناقش لما نتخانق وتيجى تقلى انتى عملتى كذا زعلنى وانا اقلك وانت كمان هنحل المشكله ونعرف بعد كدا ان التصرف دة مش هيعجب حد فينا انما انت قررت وحدك ونستنى 

مراد : لا يا مليكه انا كنت خايف تفهمى غلط 

مليكه: الغلط من الاول خروجك معاها خروجك مع حد غير مراتك دة هيخلى اى حد يشفكوا ومثلا عارف انك متجوز هيفهمك غلط رد فعل اخوها كان طبيعى بس رد انت غير طبيعى 

مراد : انت كنت هقوله انى زميلها وهحاول اصلح بس معطنيش فرصه 

مليكه: تخلق الفرصه حتى بعد كدا كنت رحت حكيت ليهم وحكتلى وكنا هنلاقى الحل بس انت هربت منى 

مراد: انا اسف يا حبيبتى 

مليكه ببسمه: تقبلته

مراد : طب سيبك بقه من الكلام دة وتعالى اقلك كلمه سر ولسه هيقرب الباب خبط

مراد بغيظ: ايوة 

ملك : يلا يا بابى عشان السحور 

مليكه بتضحك وزاحته وقامت : يلا 

مراد بغيظ : مش نازل 

مليكه قربت منه : لى بس 

مراد شدها ليه بقلك واحشتينى 

مليكه : يا مراد مينفعش مستنيينا تحت والفجر هياذن 

مراد : طب ادينى تصبيرة وقرب منها ولسه هيبوسها الباب خبط تانى

ملك : يا بابى يلا 

مليكه : يلا بقه 

مراد بهمس: لازم 

مليكه زاحته وجرت من قدامه ونزلت تحت 

ومراد نزل وراها 

**************************

مر عدة ايام وجه يوم العيد 

مليكه صحت وبتجهز قدام المرايه مراد صحى وشافها واقفه قدام المرايه فضل باصص عليها ومليكه شيفها : هتفضل تبص كدا كتير

مراد قام وقرب منها وحضنها وبص عالمرايه : كل سنه وانتى عيدى كل سنه وانتى معايا كل سنه وانتى قلبى كل سنه وانتى حياتى 

مليكه ببسمه : كل سنه وانت جوزى كل سنه وانت روحى كل سنه وانت نبض قلبى 

مراد باسها من راسها : استنى هنا لحد ما اجهز وننزل سوا 

مليكه : حاضر هستناك 

بعد مدة مراد طلع وبدأ يلبس ومليكه بتساعدة فاللبس وخلصت بصت من فوق لتحت ليه 

مراد : مالك فى اى 

مليكه بغيظ: هو انت حلو لى كدا

مراد : ودى حاجه وحشه

مليكه : طبعا البنات هيفضلوا يعاكسوا فيك وانا هتخانق فيهم 

مراد : يا حبيبتى اللى يبص يبص المهم انا ببص على مين

مليكه : لا ثبتنى بكلامك يلا 

مراد مسك ايدها ونزلوا سوا تحت والبيت كان فيه ناس كتير والكل فرحان ومراد عالطول بيبص على مليكه ومليكه كمان 

تقى: ارحمى نفسك

مليكه : مالك يابت ببص على جوزى فيها اى 

تقى: ولا فيها اى حاجه ابدا 

رهف : ربنا يحرسكوا ويخليكوا لبعض 

منى : متيجوا نخرج يا بنات

مليكه : بجد فكرة يلا نروح الغيط 

سمر: ياريت بس العيال هيقرفونا 

زينب : خليهم معانا هنا وانتوا روحوا وانا هخلى بالى منهم 

قمر: طب مش هنقول لرجالتنا 

سمر: اه فعلا

رهف : طب هنقلهم ازاى

مليكه : مش لازم اولا هما مشغولين واحنا هنروح ونرجع عالطول يلا 

خرجوا البنات سوا وراحوا يتمشوا 

بعد مدة البنات راحوا الغيظ وقاعدين بياكلوا توت ومبسوطين ومحسوش بالوقت 

**””””””””””

فالبيت 

مراد بغيظ: يعنى اى خرجوا ورجعوش لدلوقتى 

زينب بخوف : والله يا ولدى قالوا مش هنتأخر

محمود: وقمر من امته بتخرج من غير اذنى يمه 

جلال بغضب: والست هانم سايبه ولادها ومشت

اياد : بس الوقت اتأخر اوى 

عمر بغيظ: ليلتك سودا معايا يا سمر

مراد : طب الهوانم مقالوش هما راحوا فين 

زينب : قالوا هنتمشى ونروح الغيط

محمود : طب انا هروح اشوفه

عبدالله : وانا كمان 

مراد : واحنا كمان هنيجى معاكوا

***”**””””””””””””””””

عند البنات 

قمر: يا حوستى لازما نروح اتاخرنا كتير

رهف : يا خبر انا محستش بالوقت

سمر بخوف : طب يلا نروح اكيد قالبين الدنيا عالينا فالبيت 

ولسه هيمشوا لقوا كام شاب جى عليهم

تقى بخوف مسكت فى مليكه ومليكه طبطت على ايديها : متخفيش يلا يا بنات احنا هنمشى ولا كاننا شايفينهم 

ومشوا بس وقفوا لما لقوا الشباب عامليه دايرة ومحاوطينهم 

مليكه بتوتر: انوا عايزين اى 

احد الشباب: عايزين ندوق من العسل 

مليكه : نعم انت متعرفش بتكلم مين 

قمر: جدى لو عرف اللى بتعملوة دة هيمحيكوا من على وش الدنيا 

احد الشباب : ومالوا نتمحى بس بعد ما نجرب الشهد وبدؤا يقربوا من البنات 

يتبع..