رواية حوريتي الصغيرة الفصل الخامس 5 بقلم بسملة سمير
 |
| رواية حوريتي الصغيرة الفصل الخامس 5 بقلم بسملة سمير |
رواية حوريتي الصغيرة الفصل الخامس 5 بقلم بسملة سمير
وهو داخل الغرفه وبيقول بصوت عالى جدا
جاسر:هوا فى ايه ايه الصوت العالى دا
لميس:اسفه يا ابيه
جاسر:هى دى المذاكره يا بتاعت تالته ثانوى بدل متذاكرى قعدالى بتسمعى اغانى انتى وصحبتك…. وبيشيل عينه من على لميس وبيبص على حوريه من الجمال فتان…????????(ياعينى الواد جاله حول????)
لميس:ابيه…ابيه..انت روحت فين
جاسر:احم احم هنا اهوا مين دى اول مره اشوفها هنا
لميس:لا هى بتيجى على طول بس انت بتكون مش موجود…دى حور صحبتى من زمان
جاسر: لنفسه… اسم على مسمه
حور بخجل: اهلا بحضرتك…واسفين على الازعاج
جاسر: احم..اهلا…عادى وبيقول للميس ذاكرى انتى وهى انتو فى ثانوى وثانوى مش لعب
لميس: حاضر
خرج جاسر من الغرفه وهو سرحان فى الفتنه اللى كانت فى الغرفه
جاسر لنفسه: انت بتفكر فى ايه يا جاسر اوعا يا جاسر دى بنت صغيره ومتنفعكش
يوسف: ايه يابنى روحت فين اتأخرت
جاسر: عادى كنت بس بشوف لميس والصوت العالى دا
يوسف:اااه طب يلا نكمل الماتش
جاسر:يلا
(عند لميس وحور)
لميس :اتهدى بقى يا اخوتشى
حور :وانا عملت ايه يا ماما انتى اللى قولتى تعالى نرقص ونفرفش على نفسنا شويه بدل زهق المذاكره
لميس:خلاص يختى مش هتعمليلى حوار انا اللى غلطانه انى كنت عاوزه افرفشك بدل النكد اللى انتى فيه دا
حور بحزن :اهو بقى دا نصيبى والحمدلله على كل شئ
لميس بحزن على صحبت عمرها:انشاء الله خير يا قلبى وانشاء الله كل حاجه هتتحل
حور بدموع:انشاء الله
لميس بحزن شديد:خلاص بقى متعيطيش هعيط انا كمان وهنفتحها مع بعض
حور وهى بتمسح دموعها:خلاص ربنا يخليكى ليا يارب انا مش عارفه من غيرك كنت هعمل ايه
لميس بهزار:عدى الجمايل بقى يا اخوتشى
حور بحب:عاداها والله
(تعريف الشخصيات اللى ذكرت فى الفصل دا بس )
جاسر الحناوى:شاب طويل عيون سوداء بشره قمحاويه شعر اسود جسمه رياضى..وصاحب اكبر شراكات فى الشرق الاوسط ومنافس الدول الاوربيه والكل بيخاف منه حتى اخته عنده 27عامآ
………………………………………….
حور سيد:فتاه ذو العيون الزرقاء اللى تسحر اى حد وتخده فى عالم تانى وبيضاء ورفيعه لحد ما وجسمها متناسق.. وطولها مناسب لحد ما وشعرها لونه اسود 18عامآ تالته ثانوي
……………………………………………
لميس الحناوى:فتاه جميله جدا شعر اسود وعيونها سوده 18عامآ صحبت حور جدا الروح بروح وصحاب من زمان جدا واخت جاسر
…………………………………………….
يوسف : شاب عنده 27عامآ وشعره بيج وعيونه عسلى ولديه غمازات ولما بيضحك بيكون شكله تحفه وصديق جاسر من الطفوله وعنده اسهم فى الشركه مع جاسر
“روحت حور البيت بتعهم”
حور :ازيك يا ماما
منال:الحمدلله يا قلبى انتى عامله ايه اتأخرتى كدا ليه ابوكى عمال يزعق
حور:انتى عارفه يا ماما كنت بذاكر مع لميس علشان الامتحانات قربت خلاص
منال:ربنا يستر بقى علشان ابوكى من بدرى عمال يزعق وقالب الدنيا
حور بخوف:ربنا يستر انا جسمى مش قادر والله
منال بزعل على بنتها اللى ملهاش ذنب فى اى حاجه: متخفيش هاخد منك الضرب
حور:كفايه يا ماما انتى تعبتى من الضرب متحشيش عنى كدا كدا فى الاخر انا وانتى بنضرب
منال بدموع:مقدرش يا قلبى مقدرش اشوفك كدا واسكت انتى حته منى انتى اللى مخليانى عايشه فى الدنيا دى وفى نفسها(خايفه يبنتى اقولك اللى فيها تبعدى عنى وانا مش حمل حاجه كفايه قسوة ابوكى عليا)
حور:ماما…..ماما روحتى فين
منال: هااا…كنتى بتقولى ايه
حور:لا دانتى مش موجوده معايا خالص
سيد:اهلا بالهانم اللى مشيالى على حل شعرها كنتى فين يا بنت الجز******
حور:كنت بذاكر مع لميس والله يا بابا وانا قايله لماما
سيد:امك مين يابت امك ملهاش لازمه اصلا تيجى تقوليلى انا فاهمه ونزل عليا بقلم على وجهاا
حور بدموع بسبب شدة القلم:حا…حاضر حاضر بس متضربنيش
سيد:لا هضربك وهعلمك الادب كمان علشان بعد كدا تبقى تيجى تقوليلى مش تروحى تقولى لست الهانم اللى سيباكى كدا على حل شعرك….انا هعلمكم الادب من الاول خالص وانتى يا بت مفيش مذاكره بعد كدا برا البيت فاااااهمه وكلامى يتسمع
حور:حاضر حاضر بس بالله عليك متضربنيش تانى
سيد بزعيق:دا انا اموتك كمان علشان بعد كدا كل لما تيجى تعملى تالسع
تفتكرى العلقه دى
“ونزل عليها بضرب والجيران اتلمت عليهم”
واحد من الجيران:يا استاذ سيد سيب البنت هى ومامتها هتموتهم من الضرب
سيد بزعيق:اش دخلكم انتو كل واحد يخليه فى حاله ايه الناس المستفزه دى…..يلا يابت ادخلى الاوضه مش عاوزه اشوف خلقتك هنا هعدليك العلقه تانى
حور بشهقه من العياط:ح..حاضر “ودخلت جرى على الاوضه
منال بعياط:ليه كدا يا سيد تعمل فيها كدا د احنا معندناش غيرها هتموتها من الضرب كل يوم ضرب ضرب فى البنت
سيد بزعيق:انتى السبب يا منال لو مكنتيش عملتى اللى عملتيه زمان مكنش كل دا حصل ولا كان هيحصل
“وخرج من الشقه وهو خارج سمع”
واحده من الجيران :لا حوله ولا قوة إلا بالله ربنا يهديى جوزها عليهم مش عارفه ايه اللى غيره كدا كان كويس زمان معاهم
واحده اخرى:الزمن بيغير يختى شكله شفله شوفه تانيه ولا وقع على واحده تانيه
الاخرى:ربنا يهديه
سيد بزعيق:انت ايه اللى حشركم يا وليه انتى وهيا بتتدخلوا فى اللى ملكوش فيه ليه “قال الكلام دا وخرج من العماره”
الست:يلا يختى دا شكله عقله لسع
“فى الشقه بتاعت حور”
منال:افتحى يابنتى متعبيش قلبى معاكى
حور:ارجوكى سبينى يا ماما.انا تعبت تعبت من العيشه دى
منال:احمدى ربك يا حور قولى الحمدللهفى غيرك مش لاقى بيت يستره ولا فرشه ينام عليها احمدى ربك يا حبيبتى احمدى ربك على كل حال
حور:الحمدلله الحمدلله “فتحت الباب بتاع الاوضه ومامتها دخلت واخدتها فى حضنها”
حور :ماما هو انا ممكن أسألك على حاجه
منال بخوف:قولى يا قلب امك
حور:هو ليه بابا بيعاملنى كدا فجأه كدا ومن انا عندى 5سنين بقى بيعملنى بطريقه وحشه وبقى بيضربنى بسبب او من غير سبب ليه يا ماما
منال فى نفسها :”هو دا اللى كنت خايفه منه يا حور كنت خايفه من السؤال دا اكتر من اى حاجه “
يتبع…..
لقراءة الفصل السادس : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية أنتِ لي للكاتبة سمية عامر
