رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الخامس 5 بقلم مارينا عبود
 |
| رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الخامس 5 بقلم مارينا عبود |
رواية أحببتك دون أن أدري الفصل الخامس 5 بقلم مارينا عبود
امير:انتى
– ياسمين انتى ايه جابك هنااا
ياسمين:اعملك ايه مش عارفه اتلم عليك والمفروض انه حضرتك تشوف حل للى احنا فيه انت عارف انى بحب سيف ومستحيل اتجوزك
امير:طيب وانا اعملك ايه عمى هو إللى عاوز يجوزك لياا وانا مقدرش أرفض وبما انك بتحبى سيف مرفضيش ليه وبعدين انا اصلانا مش مهتم بموضوع الجواز كل الحكايه بس علشان ارضى امى مش اكتر
ياسمين :امير انت عارف انى مقدرش أرفض طلب بابا وانت عارفه انه صعب يعنى اعمل ايه
امير:وانا مقدرش اساعدك
ياسمين بغرور:طيب وانا برضوا مش مسئوله عن إللى هيحصل سلام
وطلعت بسرعه من المكتب وهى كلها غضب
رناااا شافتها وهى مش فاهمه حاجه يا تره مين ديه
رنااا فى نفسها ؛ يخرب بيتك يا رناا وانتى مالك هو اصلانا بنادم حيوان ملكيش دعوه
رنااا طرقت باب المكتب
امير؛ اتفضلى
رناااا:انا خلصت الورق والمفروض انى امشى ولا حضرتك عاوز حاجه تانى
اميرر:لا اتفضلى وياريت متتاخريش بكره علشان هيكون فيه عقوبه
رنااا:وانا ماااالى هو انا اتأخرت بمزاجى ايه ده
اميرر:انشالله هقصلك لسانك قريب
رنااااااا::نعممممم ولسانى عملك ايه كمان
اميررر:طويل وعاوز القطع
رناااا:لا ولله لسانى طويل مع الناس إللى مش محترمه
امير بعصبيه :قصدك ايه
رناااا؛لا مقصديش بعد اذنك
امير:اتفضلى
رنااا نزلت من الشركه وهى متعصبها من امير جداا وهى. ماشيه اتكعبلت ووقعت
فى الوقت ده امير طالع من الشركه
امير:شافها وفضل يضحك عليها
رنااا بصت لقت امير واقف وبيضحك عليها
رنااا:ايه ده ده حضرتك بتعرف تضحك وسنانك جميله تصدق كنت خايفه تكون مخلع سنانك علشان كده خايف تضحك فى وش الناس لحسن تتكشف
امير بص عليها بغضب وهو كاتم ضحكتها
– تصدقى انك تستاهلى إللى حصلك علشان طولت لسانك
رنااا:انت لسه هتتخانق تعال ساعدنى
امير مد ايده علشان يساعدها وهى مسكت ايدها وبعدها ساب ايدها بسرعه ووقعها تانى فى الارض
رنااااا:عااااااا تصدق انك واحد قليل ذوق وحيوان انت ازاى توقعنى
امير:ههه لما تتعلمى تتكلمى بأدب هبقه اساعدك
رناااا بعصبيه :عاااا مش عاوزه منك مساعده امشى من وشى
امير بعصبيه :حضرتك عارفه انتى بتتكلمى مع مين
رنااا وهى تقلد امير :انت طول الوقت تقولى حضرتك عارفه انتى بتكلمى مين تقولش بكلم وزير الداخلية وانا معرفش
امير:وربنا انتى مجنونه وانا مش ناقصك اصلانا
رنااا اتسندت عل العمود إللى جنبها وقامت
رناااا: ياعم وانا قولتلك تعال اقف جنبى
امير:بصراحه كنت حابب اساعدك علشان صعبتى عليه بس بسبب طولت لسانك رجعت فى قرارى وحبيت أعلمك درس
رنااا:هو احنا ف مدرسه هتعلمنى درس
امير بعصبيه:لا لا دنتى مفيش دماغ خااالص اخفى من قدامى بدل مرتكب جريمه
رنااا:قاال انا انا هموت واشوفك بلا وكسه ومشيت
امير فضل يضحك عليها وعلى تصرفاته
رنااا روحت البيت وهى متبهدله خاالص
صفاء:ايه ده ايه حصلك مالك
امجد:بنتى مين إللى. عمل فيكى كده
رنااا:اهدوووا اهدووا انا وطالعه من الشركه اتزحلقت وقعت ودلوقتي عاوزه اناااام
صفاء”طيب مش هتتعشى
رنااا:لا اكلت فى المكتب
– يلاه تصبحوا على خير
دخلت اوضتها واخدت شاور وفضلت تفكر ف المغرور عل
شان تردله إللى عمله معاه النهارده
شان تردله إللى عمله معاه النهارده
رنااا :طيب يا امير باشا انا هوريك ازاى توقعنى وراحت علشان تنام
فى فيلا امير عثمان
امير ركن عربيته فى الجراش ودخل علشان يشوف مامته
سعاد :انت جيت يا بيه المدام كانت بتسأل عليك
امير:هى فين
سعاد :فى اوضتها يا بيه تحب احضرلك العشاء
امير:لا لا مش عاوز
سعاد :حاضر يا بيه
امير ركب فوق علشان يشوف مامته
امير طرق الباب
عبير :اتفضل
امير دخل غرفت امه لقاه قاعده على السرير
عبير:حبيبى انت جيت ليه اتأخرت كده قلقتنى عليك
امير باس جبين امه:انا اسف يا ست الكل حقك عليه انتى عارفه ضغط الشغل
عبير:حبيبى انت طول الوقت مشغول فى الشغل
امير:معلش حقك عليه
عبير :طيب جهز نفسك علشان هتتجوز بنت عمك الاسبوع الجاى
امير:نعمم الاسبوع الجاى
عبير:ااه علشان عمك سليم مسافر امريكا وعاوز يخلى الفرح قبل ما يسافر
امير:طيب يا امى إللى يريحك انا هروح اخد شاور وانام
عبير :طيب يا حبيبى روح
امير طلع من غرفت امه وهو مضايق لانه مش عاوز يتجوز اصلانا دخل أوضته واخد شاور وطلع قعد على السرير وفضل يفكر ف المجنونه ام نص لسان ويضحك وبعدها نام
فى الصباح فى شركه امير عثمان
امير وصل الشركه بص على مكتبها ملقهاش ابتسم بخبث علشان مقرر يعاقبها لو اتأخرت
رنااا طلعت من مكتب رحمه لقتها بيبتسم وهو باصص على مكتبها ف فهمت انه مجهزلها مكيده جديده
رناااا بضحك :صباح الخير يا مستر امير
امير بص وراه واتصدم لما شافها
امير:ده ايه النشاط إللى نازل عليكى على الصبح
رنااا بضحك :هو مش حضرتك قولتلى اجى بدرى وبصراحه انا مش بحب اتهزق مرتين
امير فى نفسها:انتى مهزقه اصلانا
رنااا:قولت حاجه
امير:اااه قولت تعالى ورايه علشان تاخدى ورق المناقصه تخلصيه
رنااا :حاضر
امير دخل مكتبها وكانت وراه رنااا
امير:خدى الورق ده وعاوزه يكون جاهز النهارده وكمان اعمليلى قهوه
رنااا :طيب اخلص ورق المناقصه اوك لكن اعملك قهوه ليه ديه حاجه مش تخصنى
امير:وانا قولت اعمليلى قهوه فورا
رنااا بخبث وعصبيه :حاااضر
احمد طرق باب المكتب
ممكن ادخل
امير :اتفضل
احمد دخل لقى رناا واقفه
صباح الخير
امير :صباح النور
رنااا:صباح الخير يا استاذ احمد
امير: رنااا اتفضلى واعملى إللى قولتلك عليه
رنااا :حاضر
طلعت رنااا وهى بتفكر تعلمه درس مينسهوش
فى المكتب
امير:احمد عملت ايه فى المناقصه
احمد :خلصنا وكله تمام
امير:طيب جهز علشان ماما عاوزانى اتجوز ياسمين الاسبوع الجاى
احمد :مش كان المفروض بعد شهرين
امير:المفروض بس اعمل ايه عمى مسافر وعاوز اتجوز بنته قبل ما يسافر امريكا
احمد :امير انت متاكد انك عاوز تتجوز ياسمين
امير:هههه انت عارف انى بكره الجواز ومش هاممنى اتجوز ياسمين او غيره
رنااا طرقت باب المكتب
امير :ادخلى
رنااا بخبث:اتفضل القهوه
امير :حطيها عل المكتب واطلعى
رنااا بخبث:حاضر
امير قعد على مكتبه وراح علشان يشرب القهوه شرب بق ووشه بقااا احمرر
امير بعصبيه وصوت هيوقع الشركه ؛رناااااااااااا دنتى يوووومك اسووود
احمد بصدمه :ف ايه مالك
