رواية إمتلاك بالإجبار الفصل السابع 7 بقلم هاجر عبدالحليم
رواية إمتلاك بالإجبار البارت السابع
رواية إمتلاك بالإجبار الجزء السابع
رواية إمتلاك بالإجبار الحلقة السابعة
فى المستشفى
محمد:متقلقش ياجاسر هى بخير محصلهاش اى حاجة
جاسر:على فكرة انا مش قلقان
محمد:ماشى ياعم هعديها بقولك ايه انت متعرفش فين اهلها
جاسر:لا معرفش بس انا كلمت صاحبتها وهى جاية دلوقتى
الممرضة خرجت
الممرضة:الحقنى يادكتور محمد المريضة عمالة تصرخ ومش فاهمين مالها
محمد وجاسر جريوا على اوضة عيون
محمد مسك حقنة مهداة وايداها لعيون اللى هديت تماما
عيون كانت بتصرخ باسم امها
جاسر مش فاهم حاجة بس قلبه وجعه عليها
بعد شوية
الاء جات
الاء:عيون مالها ايه اللى حصل
محمد بصلها تاه فى جمالها
الاء:يادكتور انا بكلمك
محمد:احم انتى تقربى للممريضة
الاء:ايوة انا صاحبتها
محمد:تعرفى فين اهلها
الاء:ايوة انا كلمتهم وقالوا جايين..هى عيون بخير
محمد:هى الحمد لله بخير متقلفيش
الاء:شكرا
جاسر:انا همشى
محمد:ماشى ياجاسر
فى العربية
جاسر ماشى بالعربية سرحان
مش عارف ليه انقذها معقول خاف عليها..ازاى هو مش المفروض بيكرها…لا هو معندوش اى مشكلة معاها هو بيكره وشها بيفكره بخيانة مراته ليه
فى فلة الالفى
جاسر فتح الباب ودخل اوضة بسملة لقاها نايمة باس راسها وخرج
دخل الاوضة خد الشاور بتاعه وقعد على السرير فضل سرحان فى السقف ومش عارف ايه اخرة عيون معاه وقرر انه مش هيشوفها تانى
فى المستشفى
اعتدال:عاملة ايه دلوقتى
عيون:الحمد لله ياعمتى تشكرى
احمد:انتى هترجعى البيت مخلاص العزبى بقا فى القسم فمفيش حاجة تخافى منها
عيون سرحت شوية وضحكت عفويا لما افتكرت ان لولا جاسر كانت زمانها ميتة
احمد:بتضحكى على ايه
عيون:افتكرت حاجة ضحكتنى عمتى انا كويسة ومفيش داعى اقعد فى المستشفى ولا ايه
اعتدال:ماشى انا هقول للدكتور وممكن تخرجى انهردة من المستشفى
عيون:ماشى ياعمتى.. اومال ايات فين صح
احمد:ياامى رنى عليها ابوس ايدك شوفيها فين
اعتدال:منا كلمتها قدامك وقالتلى عند صاحبتها
احمد بعصبية:هاتى انا هرن عليها…البت دى لو محدش لمها عيارها هيفلت…ايه محدش هيعرف يكسرها ولا ايه
هاتى ام التليفون
فى الديسكو
ايات:انت جايبنى هنا علشان تقولى كدة
على:منا لازم اعرف
ايات:تعرف ايه هو انت مجنون
على:اعتبرينى مجنون ممكن اعرف ايه اللى بينك وبين مومن
ايات بتوتر:مفيش حاجة بينه وما بينه
على:طب ليه متوترة اوى كدة
ايات:بتهيالك وبعدين انت مش بتثق فيا ليه منا قولتلك لا
هكدب مثلا
على:طب لو قولتلك انى هروح علشان اتقدملك هتقولى ايه
ايات:موافقة
على بدهشة:موافقة بجد…..وايه اللى غير رايك
ايات:عادى
على بعصبية:لا مش عادى…انتى عايزة تهربى من مومن انتى بتحبيه وخايفة عليه منى
وهما قاعدين اتفجاوا بمومن
مومن:ازيكم
على:ايه اللى جابك
مومن:عادى انا بسهر هنا على طول شوفتكوا قولت اجى اسلم عليكوا
على:هو انت بتحب ايات
مومن بص لايات لقاها متوترة
مومن:انا بعشقها مش بحبها
على مسك قميصه جامد:وبتقولها ف وشى انتى بجح اوى على فكرة ولازم تتربى
مومن بص لايده اللى على قميصه وبعد كدة بص فى عنيه مباشرة وقال:نزل ايدك ياشاطر عيب كدة…وبعدين بلاش تتحمق اوى كدة انت سالتتى وانا جاوبت
ايات قامت وقالت:خلاص ياعلى
على:خلاص ايه ممكن افهم ايه اللى بيحصل هنا انت عايزانى ولا عايزاه
ايات:انا بحب مومن
مومن ضحك ضحكة خفيفة تحمل كل معانى الفرحة
اما على من عصبيته ضرب ايات قلم
مومن اتعصب وفضل يضرب فيه
الامن بتوع الديسكوا فضوا بينهم وطردوهم برة
ايات:مومن كفايا وخلينا نمشى
على بعصبية:انتى ليا لوحدى ياايات انتى فاهمة متخلنيش اعلن عليكم الحرب انتوا الاتنين
مومن:ماشى ياعم صلاح الدين وانت عارف مش مومن البحيرى اللى يتهدد وهو عارف ازاى يحمى اللى منه
ومسك ايد ايات وركب العربية ومشيوا
ترن ترن
على بضيق:ايوة
بسمة:ايوة ياعلى ايه اللى حصل
على حكالها كل حاجة
بسمة اتعصبت وقالت:نعم انت واعى بالكلام اللى بتقوله ازاى اصلا جى للديسكوا وشافكوا
على:معرفش يابسمة بس والله لهوريها اما فضحتها فى الحارة مبقاش انا
بسمة:اتصرف ياعلى انا معنديش استعداد اخسر مومن اعمل اى حاجة
على:هقولك انا هعمل ايه
فى العربية
ايات:طب نروح المستشفى
مومن:ليه مستشفى يابنتى دى شوية كدمات بسيطة متقلقيش
ايات:متاكد
مومن:سيبك انتى اخيرا نطقتيها
ايات بكسوف:مومن الله
مومن:يالهوى على اسمى وهو طالع من شفايفك
ايات:بلاش قلة ادب
مومن:هو انا لسة قولت حاجة دة انا لسة هقول
ايات:لا دة انت تنزلنى احسن
ترن ترن
مومن:مين بيكلمك
ايات:دة اخويا اكيد هيطلع عينى انا فعلا اتاخرت
مومن:طب خلاص ردى عليه علشان ميقلقش عليكى
ايات:حاضر
فى حارة العزبى
فى شقة اعتدال
احمد بعصبية:انتى ازاى تخرجى من غير متقوليلى
ايات بخوف:والله انا قولت لماما ايه ياحاجة متقولى حاجة
عيون:خلاص يااحمد سيبها لو ليا خاطر عندك
احمد:خاطرك على راسى ياعيون بس البت دى لازم تتربى وانا عارف هرببها ازاى
ايات جريت على اوضتها وقفلت عليها الباب
احمد:شايفة عمايل بنتك
عيون بتعب:خلاص يااحمد هى عملت ايه يعنى راحت عند صاحبتها وقعدت معاها شوية بعد كدة اكد عليها انها متروحش ف حتة من غير متقولك
اعتدال:خشى ياعيون ارتاحى انتى اكيد تعبانة
عيون:ماشى تصبحوا على خير
اعتدال:وانتى من اهله
تانى يوم <br>
عيون اتحسنت فقررت تروح المدرسة
فى المدرسة
ساعة المرواح
بسملة:بسملة زعلانة من عيون اه
عيون:ليه عملت ايه
بسملة:بسملة تعرف عيون مالها اه
عيون:انا بخير ياحبيتى متقلقيش
بسملة:بسملة عايزة عيون على طول اه
عيون باستغراب:مش فاهمة يعنى عايزة ايه
بسملة:عيون تتجوز جاسر اه
عيون بحلقت جامد وقالت:يالهوى لو الحجر سمعك مش هيجيبها لبر ابدا
بسملة:بسملة تعرف حجر لا
عيون:الحجر دة يبقا ابوكى…بصراحة ملقتش وصف اوصفه بيه غير دة وبعدين اوعى تقولى الكلام دة لابوكى هيبلعنا انا وانتى
بسملة:بسملة تسمع كلام اه
عيون:شاطرة يابسملة
شوية وجاسر جى
بسملة اترمت فى حضن باباها اللى شالها
جاسر جاى يمشى بس وقفه
عيون:شكرا
جاسر بصلها وقال: العفو وعلى فكرة اى حد ف مكانى كان عمل كدة وياريت تتحجبى وبطلى اللبس الضيق دة علشان دول السبب فى اللى اتعمل فيكى يلة سلام
ومشى
عيون بعصبية:انسان رخم وهو ماله اصلا البس حجاب او لا.والعبيطة التانية عايزانى اتجوزه اتخبلت ولا ايه انا ابقا مرات دة…يانهارى دة يصبحنى بعلقة ويمسينى بيها
فى فلة الالفى
فى اوضة فاطمة
بسملة عمالة تنط على السرير
فاطمة:مالك يابت فى ايه
بسملة:بسملة عايزة بابا يتجوز اه
فاطمة مسكت بسملة من ايدها وقعدتها على السرير
فاطمة:دة على كدة احنا مكناش اطفال ايش فهمك فى الحاجات دى يامفعوصة انتى
بسملة:بسملة عايزة جاسر يتجوز عيون اه
فاطمة باستغراب:عيون مين قصدك الاخصاءية يالهوى انتى عايزة ابوكى يقتلنا دة رافض فكرة الجواز يوم مينجوز يتجوز عيون
بسملة بصريخ وعياط:بسملة عايزة ماما اه…بسملة عايزة حضن اه…بسملة تحب عيون اه
فاطمة حضنت بسملة وقالت:خلاص ياحبيتى متعيطيش خلاص هكلم ابوكى فى الموضوع دة وامرى لله
تانى يوم
اعتدال:قومى ياختى
عيون:فى ايه ياعمتى صباح الخير
اعتدال:انا مش قولتلك ان الصراصير فى المطبخ قد كدة وانتى قولتيلى انك هترشى
عيون:حاضر ياعمتى انهردة اصلا الجمعة ومش خارجة غير بليل علشان اروح الكوافير هرش حاضر من عنيا
اعتدال:يلة بسرعة انا مستنياكى
وطلعت برة الاوضة
عيون:يارب نفسى اخرج برة الحتة…والله معندهاش ريحة الدم انا لسة خارجة من المستشفى وهى بتقولى خشى المطبخ علشان ترشى رحمتك يارب
فى الصالة
احمد:صباح الخير ياعيون
عيون:صباح النور يااحمد رايح الشغل
احمد:ايوة عايزة حاجة
عيون:سلامتك يااحمد
احمد:يلة سلام
عيون:سلام
ومشى
اعتدال:والله معرف ابنى بيحبك على ايه…غاوى يعذب قلبه دة بس لو شاور اجيبله بنات الدنيا كلها تحت رجليه
عيون:معلش مسيره بقابل واحدة تفهمه وتحبه لكن انا لا
فى بيت جاسر
جاسر بعصبية:ايه الكلام الفارغ دة ياستى عايزانى اتجوز عيون…انتى اكتر واحدة عارفة انه مينفعش
فاطمة:طب قولى اعمل ايه بنتك مرتبطة بيها..وعايزاك تتجوزها
جاسر:مستحيل…عيون كل مشوفها ببقا عايز ارتكب جريمة انا مش هتجوز عيون ولا غيرها ودة اخر كلام
وفجاه سمعوا كان حد وقع على الارض بيبصوا لقوها بسملة
جاسر شال بنته ووداها الاوضة
جاسر:بسملة ردى عليا ياحبيتى
بسملة قتحت عينها وقالت بعياط:جاسر وحش اه …انا عايزة عيون اه…عايزة عيون اه اه اه…بسملة ملهاش دعوة اه…بسملة عايزة ام وحضن وعيون اه
عمالة بتعيط وتصرخ ابوها بيحاول يهديها مش عارف
فاطمة:انا لازم اجيب عيون هنا علشان خاطر البنت..انت عارف رقمها ولا لا
جاسر:سهل اجيبه مش حاجة يعنى
فاطمة:كويس
فى بيت اعتدال
ترن ترن
ايات:عيون تليفونك بيرن
عيون سابت اللى ف ايدها وراحت ترد على التليفون
عيون:الو….ايوة انا….ايه…طب انا جاية على طول…طب العنوان ايه…حاضر جاية على طول مش هتاخر
ايات:فى ايه ياعيون حصل حاجة
عيون:انا لازم امشى
عيون لبست جت تنزل بس اعتدال فضلت تشتم فيها كتير بس عيون كانت عايزة تمشى لان فاطمة قالتلها ان بسملة عمالة تصرخ وعايزاها
ياترى ايه اللى هيحصل؟
فى القسم<br>
العزبى:جرا ايه ياعم متتصرف منت واخد على قلبك كدة قدة
المحامى:يامعلم الموضوع صعب دول افاشوك بالجرم المشهود مش هعرف اساعدك مفيش حل غير عيون تيحى تتنازل عن المحضر ودة اعتقد مش هيحصل
العزبى:يعنى ايه الكلام دة لاموخذة يعنى انا هشرف فى ام التخشيبة دى كام يوم
المحامى:ممكن نخرجك بكفالة بس غالية شوية
العزبى:ادفع من جنيه لمليون بس اخرج من هنا
المحامى:اصبر عليا يومين وانا هحاول اتصرف ولا تقلق يامعلم
العزبى:العزبى حرمة تتدخله التخشيبة ماشى لما اطلع بس انا اللى غبى علشان سمعت الكلام الزفت سمسم بس ملحوقة
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية إمتلاك بالإجبار)
