رواية من قلب الظلام الفصل العاشر 10 بقلم منة الله محمد

رواية من قلب الظلام الجزء العاشر

رواية من قلب الظلام البارت العاشر

رواية من قلب الظلام الحلقة العاشرة

نور :
امنيه انت عرفتى ازاى ؟! و عرفتى ايه أصلا ؟!
أمنيه :
نور بجد انا خايفه أتكلم وحيات أغلى حاجه عندك يا نور سبينى شويه وانا هأتكلم .
نور :
امنيه انت عرفه انت بتقولى ايه انا المفروض أتعامل معاكى عادى بعد كده بعد ما أعرف أنك عرفه أن والدى مات مح’روق فى نفس اليوم إلى رجع فيه بعد 14 سنه وكل ده علشان بحاول أساعدك و المفروض أنى أكمل وأفضل هاديه ادامك ! حرام عليكى يا أمنيه .
أمنيه :
والله غصب عنى والله .
فضلت أمنيه تعيط وتحلف لنور أن كل إلى حصل زمان والى حصل دلوقت غصب عنها .
خرجت نور من اوضة أمنيه وهيا متعصبه جدا وراحت على مكتب المشرف
نور :
حسام لو سمحت انا عايزه أخرج أمنيه من المصحة .
حسام :
ايه ! بس أمنيه لسه مريضة و حالتها لسه مش مستقره .
نور :
انا المسؤولة عن حالة أمنيه وانا أدرا عن الى ينفع ليها .
حسام :
بس يا نور .
نور :
لوسمحت يا حسام الموضوع ده مهم جدا علشان تتحسن حالة أمنيه .
حسام :
تمام يا أمنيه أنا عندى ثقة فيكى تقدرى تاخدى امنيه .
نور :
شكرا جدا .
وطلعت نور من عند المشرف وراحت اوضة أمنيه .
أمنيه :
نور كويس انك جيتى ممكن نتكلم شويه .
نور :
لا دا مش وقت الكلام انا لازم ألم كل هدومك و حاجتك .
امنيه :
انت ليه بتلمى حاجتي
نور :
ماشيين من هنا هأخدك تعيشى معايا فى بيتى .
أمنيه :
بس ليه ؟!
نور :
تغيير علشان حالتك تتحسن وانا الدكتورة المسؤولة عنك وأدرا بمصلحتك.
وراحت نور و أمنيه على بيت أمنيه .
أمنيه :
ممكن أعرف ليه جينا هنا .
نور :
الاوضة دى بتعتك إدخلى رتبى هدومك .
دخلت أمنيه ترتب حاجتها فى الأوضة
نور لنفسها :
الغضب مش هايفيد وانت يا أمنيه حالتك النفسيه مش مستقرة ، غلط اوى أني أغضب وأتخلا عنك وكمان انت الخيط الوحيد الى ها يوصلنى للمريض إلى قت’ل عيلتك وقت’ل بابا .
وانا لازم أخد حقى منه .
ودخلت نور خدت شاور وخرجت راحت تقعد مع أمنيه .
نور :
ايه رأيك يا أمنيه أكملك إللى حصل معايا .
أمنيه :
نور انت مش زعلانه منى ؟!
نور :
لا ليه يلا نكمل إللى حصل معايا .
نرجع للماضى //
فى مرة كنت راجعة من المدرسة لوحدى وكان فيه بنت مشيه معايا فى نفس الطريق وكنت أول مرة أشوفها .
ومرة وحده كلمتنى والبنت دى هيا يمنى .
يمنى :
انت راحة فين يا بنوته .
بصيت لها وماردتش.
يمنى :
يعنى مش نويا تردى بس مش باين عليكى انك بنت خجوله
كنت مفكراكى شجاعة أصل الى تن’ط قدام عربيه لازم تكون بنت شجاعة .
نور :
مين إللى نط قدام العربيه .
يمنى :
او كمان بتأتأ واو شكلك اكتشاف مذهل .
نور :
انت عرفتى منين انى حاولت انت:حر .
يمنى :
بالصدفة كنت هناك وشفتك . بس متخافيش مش ناويه أعرف حد . بس ايه رأيك نكون أصحاب .
نور :
شكرا أنك مش ها تقولى لحد بس نكون أصحاب ازاى وانت اكبر منى .
يمنى :
العمر مجرد رقم مش أكتر والواحد مش هايلاقى حد شجاع زيك كل يوم
نور :
انت شايفه أن إلى انا عملته شجاعة .
يمنى :
Of course
على العموم انا يمنى وانت .
نور :
وانا نور .
ومن وقتها وانا يمنى بقت معايا فى كل حته كنت بلاقيها فى كل مكان أروحه كانت شخصيه غريبه و بتحب كل حاجه غلط انا كنت بعاملها واكتر حاجه كانت عجباها أن بحاول أنت’حر .
وبعد شهرين تقريبا من وقت ما قابلت يمنى .
يمنى :
نور ايه رأيك أخدك مكان يفكلك مودك خالص .
نور :
انت عارفا يا يمنى أهلى مش ممكن يوافقوا
يمنى :
نور إكدبى عليهم يعنى عادى كدبه صغيره مش ها تضر .
نور :
انت رأيك كدا تمام خلينى أجرب وبعدين أكلمك .
يمنى :
Okay
رجعت نور بيتها وراحت لحنين .
نور :
حنين أنا عايزة منك مساعدة .
حنين :
نعم يا نور
نور :
انا عايزه أخرج النهارده بالليل ممكن تقول لأهلى انى هأبات عندك لإن لما انت بتطلبى هما بيوافقوا. و أوضتك على الطريق على طول وممكن اطلع من الشباك .
حنين :
ليه كل ده يا نور وبعدين تخرجى بالليل تروحى فين .
نور :
حنين أنا رايحة مع يمنى أهلها عايزين يتعرفوا عليه .
حنين :
نور انا أصلا مابحبش يمنى دى وقلتلك اكتر من مره.
نور :
حنين علشان خاطرى يعنى عجبك حالى كده ، علشان خاطرى يا حنين والا والله ها اموت نفسى .
وطبعا قدرت أقنع حنين وراحت كلمت أهلى وأهلى وافقوا
ودلوقتي انا خرجت الشارع ويمنى جت بعربيتها علشان تاخدنى.
من قلب الظلام