رواية هو مين دا الفصل الرابع 4 بقلم أسماء الطبلاوي

رواية هو مين دا الفصل الرابع

رواية هو مين دا الحلقة الرابعة

رجب اتلفت وراه بسرعه يدور على الايد اللى ضربته لكن ملقاش حاجه بص للرجاله..
رجب: عليا النعمه لة حد فيكوا اللى بيستظرف لا احطه فى النار اللى هنولعها دى..
سمع رجب صوت بيقول: مش هتولع..
رجب: طيب ليه كده يا فقر منك ليه بتقولوا مش هتولع ليه دلوقتي..
ذكى: عليا النعمه ما قولت حاجه يا معلم..
رجب: هتلاقيه الفقر التانى.. هو من الاول مش سالك نيته.
سعد: والله العظيم ما فتحت بؤى يا معلم… المكان ده باين عليه مسكون ولا ايه..
رجب: بسم الله الرحمن الرحيم.. اتكتم بقى أنا جتتى ملبشه لوحدها..
ولع رجب عود كبريت تانى اطفى لوحده وكل شويه على كده..
رجب: اللى بينفخ الكبريت فيكوا هنفخه لما نمشي من هنا..
فجأه و رجب واللى معاه بيحاولوا يولعوا دكان نسمه كل واحد فيهم اخد قلم على قفاه من ايد مش شايفنها… صوتوا التلاته..
رجب: عاااااااااا اجرى ياض منك ليه الدكان ده ملبوس..
ذكى و سعد: عاااااااااا… الله الغنى عن فلوسك والله ما نعملها تانى..
(فوق عند نسمه كانت قاعده بتفكر هتعمل ايه مع العفريت اللى طلع فى حياتها فجأه و عاوز يتجوزها…
نسمه: وبعدين يا نسمه هتعملى ايه… الموضوع كبير ولو فكرتى تحكى لحد هيقول عليكى مجنونه ولو وافقتى مش معروف هيحصل ايه…. ااااااه افتكرت ام فاروق اتأكدت انه موجود أنا هقوم انادى عليها تطلع نتكلم و تشور عليا..
(قامت نسمه وراحت فتحت باب شقتها و طلعت عالسلم…
نسمه: أم فاروق… انتى يا وليه يلى اسمك أم فاروق اطلعيلى كده.. هى مبتردش ليه.. انزلها طيب…
(دخلت نسمه لبست عبايتها ولفت طرحتها و لبست شبشبها و نزلت لام فاروق… وقفت قدام بابها تخبط لما الباب اتفتح..
فاروق: يا صباح الفل… دحنا نهارنا أبيض بالصلاه عالنبى.
نسمه بقرف: اهو صباح زى اى صباح… وسع من السكه متقفش زى اللوح كده… أمك جوا..
فاروق: ولو مش جوا تبقى جوا يا ست البنات..
نسمه: اصطبح يا فاروق وقول يا صبح.. عدينى اما ادخلها عشان عوزاها فى موضوع كده كنا اتكلمنا فيه…
(فاروق فكر إن امه كلمتها فى موضوع الجواز وقف ينط بسعادة..
فاروق: موضوع….. ده الف نهار أبيض و الف نهار سعيد…. اتفضلى يا ست الكل..
(دخلت نسمه بتدور بعنيها عن ام فاروق لحد ما جه فاروق من وراها وقالها..
فاروق: فى اوضتها يا قمر امى فى اوضتها.. اتفضلى..
نسمه: والله شكلها هتفضل فى اوضتها يا فاروق وانت هتشرف فى التربه… غور من وشى..
(دخلت نسمه الاوضه على ام فاروق اللى كانت نايمه وفزعتها..
ام فاروق: بسم الله الرحمن الرحيم… فى ايه يا نسمه حد يدخل على حد كده يا بت..
نسمه: مش وقته خضه يا خالتى صحصحى كده معايا… شفتى الكارثه اللى أنا فيها..
ام فاروق: يا ساتر يارب كارثه عالصبح.. ايه اللى حصل يا ضنايا..
نسمه: يعني ايه كلامك ده.. ازاى يعني ايه اللى حصل مش كنتى معايا يا وليه وشوفتى الصنيه وهى بتطير و وقفت فى الهوا..
(بصت ام فاروق لنسمه بصدمه وهى مش فاهمه حاجه…
ام فاروق: صنية ايه اللى طارت و وقفت فى الهوا يا نسمه اسم الله على مقامك يا بنتى… أنا مش فاهمه بتكلمى عن ايه..
نسمه: فى ايه يا وليه انتى وقعتى على دماغك ولا ايه… مش انتى امبارح طلعتيلى محشى وملوخيه و فراخ و لما حطيتى الصنيه على رجلى عشان اكل شوفت انا العفريت وقتها و اتفزعت روحت قالبه الصنيه راحت طايرة في الهوا و موقعتش ورجعت مكانها تانى روحتى انتى جريتى وسبتينى لوحدى..
أم فاروق بصدمه: أنا يا بنتى…. انتى بتقولي ايه يا نسمه…. أنا يا حبيبتي طلعتلك شقتك بالاكل بعد ما طلعتى من تحت وانتى خايفه من الفار اللى طلعلك فى الدكان و كان معايا…..
(قاطعتها نسمه بسرعه وهى مصدومه..
نسمه: فااااار…فار ايه يا ام فاروق أنا بردوا هتخض من فار🐀..
أم فاروق: دنتى قلبتى الدنيا صريخ وأنا نزلت خدتك و اتخانقنا مع شعبان و طلعتك فوق بتترعشى روحت جبتلك الاكل وطلعت لقيتك نايمه فنزلت بيه زى ما هو محطوط بره عالتربيزة اهو.
(بصتلها نسمه بصدمه من اللى بتقوله
نسمه: يعني أنا مطلعليش عفريت فى الدكان وانتى طلعتينى وكنت باكل و شوفتى الصنيه بتطير واتسرعتى ونزلتى تجرى مرعوبه.
ام فاروق: محصلش حاجه من دى يا قلب امك.. سلامة عقلك يا نسمه..
(دخل فاروق وقتها وهو شايل صنيه عليها كوبايتين شربات و بيضحك بسماجه.
فاروق: أنا قولت اجيب الشربات بنفسى مش هتفرق يعنى مين فينا يقدمه..
نسمه: شربات ايه و زفت ايه ابنك اتجنن يا ام فاروق وانتى كمان اتجننتى… جتكوا البلا عيله مجانين وسع كده من قدامى..
(نسمه قامت زقت فاروق غرقته بالشربات وخرجت وهى متعصبه جدا و نزلت دكانها..
نسمه: يا شفشق.. انت يا زفت خد تعالى..
شفشق: تحت امرك يا ست الكل تؤمرينى بإيه اجبلك الشاى و الفطار.. ولا تصببرة على خفيف..
نسمه: لا ده ولا ده…. هاتلى كوباية عصير ومتكنش فى براد..
شفشق: نعم.. وايه اللى هيحط العصير فى البراد يا ست البنات… الشاى بس اللى بيبقى فى البراد.
نسمه بغضب: محدش يجبلى سيرة الشاى روح هات العصير وانت ساكت..
(قعدت نسمه على كرسي قدام الدكان ولسه هتسرح شمت ريحة بنزين..
نسمه: ايه ده… دى ريحة بنزين ولا انا بتهيألى… يا لهوى ده باب الدكان غرقان بنزين ده لو حد رمى عقب سجاره هيولع فى الدكان… واد يا شفشق.
جالها شفشق جرى..
شفشق: العصير لسه فى الخلاط اصبرى شويه..
نسمه: بلا عصير بلا نيله اجرى بسرعه شدلى خرطوم القهوة و افتح الحنفيه الدكان غرقان بنزين يا واد..
شفشق: يا نهار أسود.. حالا هجبهولك..
(جاب شفشق الخرطوم لنسمه وفتح المايه و وقفت هى ترش مايه عالباب و عالارض حواليه من غير ما تيجى جمب البضاعه لحد ما خلصت ولقت المعلم شعبان جاى..
شعبان: انتى بتعملى ايه يا ست الستات فداكى اللى اتحرق يروح فى داهيه…
(بص شعبان عن قريب لقى الدكان متحرقش وكل حاجه سليمه استغرب و رجع لورا شويه…
شعبان: ايه ده هو الدكان بتاعك…
قطعته نسمه وهى بتبصله بشر..
نسمه: ماله الدكان بتاعى يا جنزيرة ما هو زى الفل اهو…. دنا كنت بعمله نضافه بس عقبال ما تنضف انت كمان.. ولا انت فاكر ان فى حاجه تانيه..
شعبان بتوتر: هااا حاجه تانيه ازاى أنا كنت جاى اصبح عليكى بس يمكن ننول الرضا..
نسمه: يمين بعظيم يا جنزيرة لو انت اللى ورا البنزين اللى مغرق دكانى ده لا اكون مودياك فى ستين داهيه بعد ما افتح دماغك اربع تربع انشاء الله..
(مردش عليها شعبان وخد بعضه ومشى قعد قدام محله لقى واحد جاى جرى عليه وبينهج..
راجل: الحق يا معلم شعبان المخزن بتاعك ولع وفى لمح البصر بقى كوم تراب والنار اختفت فجأه..
شعبان بصدمه: يا نهار اسود.. انت بتقول ايه يا واد المخزن اللى فيه شقى عمرى ولع ازاى…
(نسمه سمعت كل حاجه و وقفت مصدومه يعني البنزين على دكانها بس مخزن شعبان هو اللى يولع… دخلت جوا دكانها وقفلت عليها الباب و ندهت عليه..
نسمه: راكون… انت يلى اسمك راكون 🦝… اطلع أنا عوزاك..
(ظهرلها راكان بشكل هادى عشان متتخضش وهو بيبصلها بعصبيه..
نسمه: ايه مالك بتبصلى كده ليه..
راكان: ايه راكون دى…اسمى راكان مش صعب تحفظيه يعني… راكون ده اسم حيوان..
نسمه: يووووه يقطعنى مخدتش بالى.. معلش واحده واحده هحفظه..
(راكان قرب من نسمه برومانسيه
راكان: لا متقوليش كده.. أنا عشانك ممكن ابقى أى حاجة… بس انتى تبقى مبسوطه..
(نسمه اتكسفت اوى و حاولت ترجع لورا بس هو كان حاضنها..
نسمه بكسوف: طيب وسع كده.. مالك مقرب منى اوى ليه كده..
راكان: اصلك وحشتينى اوى يا نسمة قلبى ومش قادر اصبر..
(حاولت نسمه تغير الموضوع بسرعه عشان اتكسفت..
نسمه: شفت بقى اديك كنت هتنسينى… ممكن تفهمنى ايه موضوع البنزين اللى على دكانى ده و مخزن شعبان اللى اتحرق ده سببه ايه..
راكان: ولا حاجه كل واحد بيحصد اللى بيزرعه… هو كان باعت ناس الفجر يحرقولك دكانك أنا خليت مخزنه هو اللى يتحرق يعني سقيته من نفس الكاس..
نسمه: الواطى الناقص… كان عاوز يولع فى دكان ابويا… بس مش حرام تحرقله مخزنه ده فيه بضاعه بملايين مديون فى نص تمنها… ده كده خراب بيوت مستعجل…
راكان: يستاهل ما هو كان هيعمل فيكى كده… انتى طيبه اوى يا نسمه المفروض تتعاملى مع الناس بنفس اسلوبهم عشان تعرفى تعيشى وسطهم.. وبعدين ما تغيريش الموضوع أنا عاوز حضن تصبيرة لحد ما تفكرى..
(قرب راكان من نسمه عشان ياخدها في حضنه لكن باب الدكان اتفتح فجأه ولقت شفشق قدامها..
شفشق: هو انتى قافله الباب عليكى ليه يا ست نسمه.. أنا جبتلك العصير اهوو.
نسمه بتوتر: ينصر دينك يا شفشق… فى وقته بالظبط… أنا بس كنت برتب شوية حاجات فى الدكان وخلصت خلاص..
(فوق عند ام فاروق كانت قاعده وقدامها ابنها وهى متعصبه..
ام فاروق: الاهى تخيب اكتر ما انت يا بعيد بقى داخل عليا بالشربات أنا والبت اودى وشى منها فين دلوقتي.
فاروق: الله يا امه… ما خلاص بقى هى اول ما قالت عوزاكى فى موضوع أنا فكرتك كلمتيها وهى جايه تديكى موافقتها.. قولت اعمل منظر كده وادخل بالساقع..
ام فاروق: والنبى ما فى ساقع غيرك… البعيد جبله.. البت مبطقكش وانا عشان عارفه كده مكلمتهاش فى حاجه.. اتوكس بقى و اتهد..
فاروق: يووووه مش هنخلص بقى من الكلام ده.. أنا نازل يا ستى نن قدامك دى عيشة تقصر العمر..
(هناك فى بيت من بيوت شعبان كانت مراته نجات قاعده ماسكه تلفونها وبتفكر وبعدين طلبت رقم..
نجات: الوو ايوه يا سنيه… أنا يختى مش بكلمك عشان نتخانق لان أنا وانتى و رباب فى مركب واحدة وخلاص وقعنا فى بعض ومفيش مفر..
سنيه: عندك حق يختى بس ايه اللى حصل فى الدنيا خلاكى تكلمينى وانتى تشوفى العما ولا تشوفينى….
نجات: هقولك كل حاجه بس هاتى رباب وعدوا عليا بليل وأنا هفمكوا كل حاجه هستناكوا..
سنيه: خلاص ماشي.. يلا سلام.
(قفلت نجات مع ضرتها التانيه و حطت الفون جمبها..
نجات: ماشي يا جنزيرة إن ما علمناك الادب…
(فى مكان تانى فوق الأرض كان (حارث) اخد شكل ادمى ومعاه اتنين من اتباعه وبيتكلموا..
حارث: أنا مش عايز غلط و عاوز كل حاجه تخلص بسرعه لان لو الأمير راكان خد خبر مفيش حاجه هتم و هنتأذى كلنا..
ازمير: لا تقلق يا سيدى سوف نحدث الضرر دون ان يرانا بشر.
اسخط: كل ما امرت به سينفذ يا سيدي حارث.
حارث: تمام انصرفوا الان.
(المؤامرة دى كانت بتدبر من ورا راكان و الملك شهبير كمان… بس فى نفس الوقت عند نسمه..
نسمه: بقى كده يا شعبان كنت عاوز تحرق اخر حاجه فضلالى من ابويا وامى ربنا يسامحك يا بعيد..
(نسمه كانت بتعيط وحاطه ايدها على وشها فجأه حست بهوا بارد الارض دافيه وناعمه تحتها.. رفعت راسها تبص..
نسمه: ايه ده… ايه اللى جاب البحر قدام دكانى… أنا ايه اللى جابنى هنا..
(ظهر راكان من وراها و حضنها من ضهرها..
راكان: أنا اللى جبتك هنا… انتى لما كنتى بتدايقى كنتى بتحبى تيجى عالبحر… بس بقالك كتير مجتيش هنا..
نسمه: فعلا بقالى كتير مجتش هنا.. أنا لما كنت باجى عالبحر كنت بتعامل على طبيعتى ومكنتش ببقى مجبورة اتصرف كأنى راجل و اغير اسلوبى.. أنا مش مصدقه ازاى اتغيرت اوى كده من ساعة ما ماتوا..
(اخدها راكان فى حضنه. اوى وباس خدها وبص فى عنيها وهى بتعيط..
راكان: بلاش عياط يا نسمه لما بشوفك بتعيطى قلبى بيتحرق… أنا جبتك هنا عشان تغيرى جو و تفرحى مش تعيطى.. بس لو المكان مدايقك ممكن ارجعك تانى..
نسمه: لا يا راكان خلينا.. البحر وحشنى اوى… لو بتقدر تيجى هنا بسهوله ابقى جبنى هنا على طول أنا بعشق البحر وبرتاح اوى وانا هنا..
راكان: وقت ما تحبي تيجى هنا اؤمرينى بس ياقلبي… الأمير راكان فى الخدمه على طول..
(ضحكت نسمه اوى على كلامه وكان بقالها كتير مضحكتش بالشكل ده وكانت مبسوطه اوى وحست انها فعلا مرتاحه معاه..
راكان: لازم اروحك دلوقتي عشان جارتك طالعه تخبط عليكى دلوقتي..
نسمه: ام فاروق…!!اه صحيح عى ليه مش فاكرة اللى حصل فى الشقه.. هو انت اللى عملت كده..
راكان: أنا كنت عاوز اطمنك بس إنك مش مجنونه عشان كده خلتها تشوف الصنيه فى الهوا وانا ماسكها… بس مينفعش تعرف حاجه عشان كده خلتها تنسى كل اللى شافته… هو ده مزعلك؟؟؟
نسمه: لو انت شايف إن ده الصح يبقى مش هزعل ابقى عرفنى بس لان شكلى كان عبيط اوى قدامها.
راكان: هههههه حاضر المرة الجاية هقولك… يلا بقى عشان لازم ترجعى حالا..
(راكان خلى نسمه تغمض عنيها وفى لحظه كانت فى بيتها وحست انها مبسوطه جداً.. وفعلا لقت باب شقتها بيخبط… فتحت الباب..
نسمه: تعالى يا ام فاروق اتفضلى… خير. فى حاجه..
ام فاروق: خير يا بنتى أنا بس طلعت اتاسفلك على اللى عمله فاروق.. مكنش يقصد والله اصله تعبان شويه حقك عليا..
نسمه: حصل خير أنا مركزتش معاه..
ام فاروق: يا ساتر ايه الحر اللى عندك ده… شقتك حر اوى يا بت..
(حست نسمه فعلا بحر غريب..
نسمه: مش عارفه اول مره احس بالحر ده فيها.
(ام فاروق قامت نزلت ومستحملتش ونسمه وقفت مستغربه فجأه الشقه ولعت ونسمه مرعوبه…
نسمه برعب: راكاااااااااااان