رواية اعشقك ولكن كبريائي يمنعني الفصل السابع 7 بقلم لوكا

رواية اعشقك ولكن كبريائي يمنعني الجزء السابع

رواية اعشقك ولكن كبريائي يمنعني البارت السابع

رواية اعشقك ولكن كبريائي يمنعني الحلقة السابعة

فرح طول الطريق بتفتكر اللى البنات عملوه علشان يفرحوها
راحولها البيت وقعدوا يهيصولها طول اليوم ويغنوا ويرقصوا ولبسوها
الفستان كانه يوم الفرح ولبسوا هم كمان فساتين وقعدوا معاها
واتصوروا صور كتير مع بعض
وصلوا البلد وراحوا بيت جدهم اول ما دخلوا ودوا فرح عند الستات
وقعدت تسلم على ناس كتير جدا من كترهم مش فاكره هم مين
اصلا كانوا واصلين على العصر
دخلت اخدت شاور وبدات تجهز وخصوصا انها هتفضل قاعده فى
الاوضه لغايه ما تيجى ماشيه
************************
ادهم اول ما وصل راح بيت جده برضه وقعدوا يسلمه عليه وبعدين
سابهم وراح يجهز وده كانوا اخواته غاصبينه عليه
*********************
اسر وجاسر بقى المفروض كانوا هيلبسوا بدل بس ابن عمهم
جابلهم لبس صعيدى لبسوه
جه وقت كتب الكتاب ادهم وكل ابوه وفرح وكلت ابوها
وكتبوا الكتاب
بس طبعا كان فى دبايح واحتفالات الصعايده وضرب نار كان فرح جامد
لكل الناس ماعدا فرح وادهم
المفروض ادهم ياخد فرح ويروح معاها شابيه فى العين السخنه
جه ابوه يعرفه على اسر وجاسر
ادهم سلم عليهم من تحت درسه
اول ما شاف لبسهم الصعيدى اتصدم وقال لخواته
ادهم بغيظ:بصوا اخواتها لابسين ايه امال هى هيبقى شكلها ايه؟؟
فريد:اهدى يا ادهم شويه عدى اليوم
حسام:يا عم ارحم نفسك كده هيجرالك حاجه
ادهم: يا رب صبرنى
طلبوا من جاسر يطلع يجيب اخته
طلع جاسر كانت لابسه فستان وحاطه ميكب خفيف بين جمالها
“هى اصلا قمر”
كان الفستان عريان وكانت هتلبس الكاب وهى نازله
جاسر:ايه يا بت الحلاوه دى
فرح:ايه حلوه؟؟
جاسر:قمر انتى طول عمرك قمر بس الفستان جامد عليكى
فرح:بجد يا جاسر
جاسر:بجد يا قلبى
فرح:جاسر ايه اللى انت لابسه ده
جاسر:حلو مش كده
فرح:حلو اوى بس ليه فين البدله
جاسر:اصل ابن عمك عبدالله جاب لنا اللبس ده وحبينا نماشى الجو
فررح:قمر يا حبيبى امال انت جاى ليه؟؟
جاسر:جاى اخدك تنزلى علشان تمشى مع جوزك
لسه هتلبس الاب لقوا اسر وبباها داخلين
فرح:بابا ايه رايك؟؟
فؤاد:بدر منور يا حبيبتى
اسر:حلو اوى يا توته
فرح:حلو يعنى
كلهم:اوى
لمهم سلمت عليهم واتصورت معاهم ولبست الكاب ونزلت
بعد اما نزلت لقت ادهم كان شكله وسيم اوى اوى “الواد مز اصلا”
ادهم شافها لابسه الكاب من هنا قال هى بدات لبسالى خيمه
خادها ادهم بعد توصيات من بباها واخواتها عليها وركب العربيه معاه فرح
طول الطريق ساكت وهى كمان ساكته لغايه اما وصلوا السخنه دخلوا الشاليه
ادهم :انتى اسمك ايه؟؟
فرح بدهشه:ها هو مش انت كنت موجود فى كتب الكتاب
ادهم:اخلصى كنت نايم ها اسمك ايه ولا ملكيش اسم
فرح:اسمى فرح
ادهم :هتفضلى لابسه الخيمه دى كتير عاوز اتكلم معاكى
فرح:عاوز تقول ايه؟؟
ادهم:بصى بقى انا مغصوب عليكى فيا بنت الناس انا اصلا مش
طايقك فانا هعمل معاكى اتفاق
فرح:اى اتفاق؟؟
ادهم:هنبقى اخوات محدش ليه علاقه بالتانى انا وانتى كل واحد له طريق لوحده
فرح:يعنى كل واحد ميسالش التانى عن حاجه وملناش علاقه ببعض
اخوات بعنى مش هيحصل بنا حاجه صح
ادهم:صح واضاف باستفزاز
مهو مش ادهم الحسينى بعد البنات اللى بتترمى عليه اتجوز واحده
جايه من ورا الجموسه
فرح:ها ماشى تصبح على خير
ادهم:راحه فين؟؟؟
فرح:هنام عاوز حاجه
ادهم:هتنامى فين ؟؟
فرح:فى الاوضه امال عاوزنى انام فين
ادهم:ماشى انا هنام هنا
فرح:براحتك تصبح على خير
ادهم كان مستغرب من طريقه كلامها مش بتتكلم صعيدى بس قال
الحمد لله الموضوع عدى
فرح دخلت قلعت الكاب وقعدت تبص على نفسها فى المرايه وغيرت
الفستان وصلت ولبست برمودا وبدى كت
ادهم غير وصلى ونام وفرح كمان نامت
صحيت فرح الفجر صلت وهى مبتنامش بعد الفجر طلعت لقت ادهم
نايم على الكنبه صعب عليها راحت تصحيه يدخل ينام على السرير
فرح:ادهم ….ادهم احم احم ادهم وراحت تصحيه
ادهم شافها قام مفزوع
ادهم:انتى مين؟؟؟
فرح:انا فرح
ادهم:فرح مين؟؟
فرح:مراتك
ادهم :معلش نسيت اسمك
فرح:طب صلى الفجر ونام على السرير انا خلاص صحيت
ادهم:اه اصل انتم بيتزلوا الزريبه من الفجر
فرح:اه عاوز حاجه
ادهم:لا شكرا انا هصلى وانام متصحنيش