رواية وقدرت تبعد الفصل الثالث 3 بقلم أيات الرحمن

رواية وقدرت تبعد الجزء الثالث

رواية وقدرت تبعد البارت الثالث

رواية وقدرت تبعد الحلقة الثالثة

كانت المفاجأة لنورهان انها ترجع تشوف تييم من جديد
كانت نظراتهم لبعض ثابته جدا
جيجي: ايه دا هو انت تعرفها ياتييم
تييم بتوتر: لا يا ماما اعرفها منين
نورهان اتحولت ابتسامتها لصدمه
تييم: انا هطلع اخد شاور وانتى يا اسمك ايه
نورهان بصوت واطي: نورهان
تييم بصوت عالي خض نورهان: على صوتك
نورهان: نورهان
تييم: طب يانورهان انا عايز قهوه ساده وتطلعيها على اوضتى
نورهان: حاضر
نورهان عملت القهوة وطلعتها فوق
بس مش عارفه فين اوضة تييم
وهى ماشيه بين الاوض سمعت صوت حد وكإنه موجوع مصدر الصوت كان طالع من الاوضة اللى نورهان ممنوعه من دخولها بتقرب نورهان من الاوضه كل ماتقرب الصوت يكون واضح اكتر بعد كده بيوقفها صوت غريب
#بقلم_أيات_عبدالرحمن
روايات كامله 😍💙
بتلف نورهان بتلاقى ست كبيره في السن شعرها ابيض تدعى ناظلى هانم
ناظلى: من الأفضل ماتقربيش من الاوضة دى تانى لان لو دخلتيها مش هتخرجى منها تانى
نورهان: في حد جوا وواضح أن هو تعبان
ناظلى: الصوت دا دائما اللى بيعدى من قدام الاوضه دى بيسمعه لكن لما تدخليها مش بتلاقى حد ووقتها الباب بيتقفل عليكى
نورهان: في حد حصل معاه كده
ناظلى: ايوه بس دا من سنين طويله
نورهان: بس انتوا هنا من حوالى ٣ شهور بس
ناظلى: لا احنا هنا من ٣٠ سنه
نورهان: أنا سألت بواب الفيلا اللى كنتوا عايشين فيها قال إن انتوا نقلتوا من ٣ شهور
ناظلى: دا القصر الصغير كان اكتر اوقاتنا بنقضيها فيه لحد مااستقرينا هنا
نورهان: وتييم
ناظلى: ماله
نورهان: طبعه اتغير ليه
ناظلى: لا مااتغيرش هو كان بيحب بنت كانت مريضه معاه في المستشفى كان دائما بيزورها ولما والده عرف منعه لكنه وقف قدامه وقاله أن هو هيتجوزها
لكن والده رفض نهائي
ومن وقتها تييم بقى كده كلام بسيط طول الوقت في اوضته وعلى فكره القهوه بردت هيحميكى بيها
نورهان: انا
ناظلى: ايوه انتى روحى دخلى ليه القهوه
وبعدين نكمل كلامنا
نورهان: حاضر
عند تييم
الباب خبط
تييم: ادخل
نورهان: القهوة
تييم: حطيها واخرجى
نورهان: حاضر
جت تفتح الباب الباب مقفول جامد اوي
تييم: مش عايز يفتح
نورهان: لا
تييم : وحشتينى اوي يا نورى
نورهان: ايه
تييم: وحشتيني اوي يا نورى
نورهان: ماشي
تييم: هو ايه اللي ماشي
نورهان: انا عايزه اخرج
تييم: انتى جيتى هنا ليه
نورهان: بشتغل
تييم: جيتى المكان الغلط
نورهان: هو شغل وخلاص
تييم: لا يا نور امشي هتتعبى بجد
نورهان: عادى
تييم: ممكن طلب
نورهان: اتفضل
تييم: مش عايز اي حد يعرف اننا نعرف بعض خصوصاً بابا
نورهان: ليه
تييم: لان هو بيدور عليكى
نورهان: ليه
تييم: عايز يخرجك من البلد يعنى عشان مااتجوزكيش
نورهان: تتجوزنى
تييم : ايوه
نورهان: …..
#بقلمي_أيات_عبدالرحمن
تييم: انتى عارفه انى بحبك قد ايه صح
نورهان: مابقاش ينفع تحبنى
تييم: ليه
نورهان: عشان انت ابن أكابر وانا خدامه عندك
تييم: لا يانور انتى مش خدامه انتى هتبقى واحده من القصر ده
نورهان: مش فاهمه
تييم: هنتجوز بس من غير ماحد يعرف
نورهان: ازاي يعني عرفي
تييم: لا هنتجوز على سنة الله ورسوله بس مفيش حد هيعرف
نورهان: لا ياتييم
تييم: مش هسيبك تضيعى منى تانى
وبالفعل اتجوزوا بس أهلها كمان مايعرفوش حاجه
ويمر الوقت وترجع نورهان تسمع الصوت تانى
تييم: مالك ياقرت عيني
نورهان: انا رجعت اسمع الصوت تانى
تييم: صوت ايه
نورهان: صوت حد كٱنه تعبان في الاوضة اللى فى الجناح التانى من القصر
تييم: هى فين الاوضه دى
نورهان: في الجناح التانى انت مش عارفها
تييم: اول مره اسمع عنها
نورهان: جدتك قالت إن اللى بيدخلها مش بيخرج منها تانى
تييم: هو انتى دخلتى عند جدتى
نورهان: لا انا كنت واقفه قدام الاوضه وبعد كده جت جدتك وقالت لى الكلام ده
تييم: اكيد انتى كنتى بتتخيلى جدتى مش بتتكلم ومتقاعده مش بتتحرك من مكانها خالص
نورهان: ازاى دى كانت بتمشي وكلمتنى كمان وقالت لى أن انت كنت عايز تتجوزنى بس والدك رفض
تييم: مستحيل اصدق الكلام ده
نورهان: لو مش مصدقنى روح اسألها
تييم: القصر ده فيه لغز مالوش حل
بصى انا عايز اعرف مكان الاوضه وأجهزة عشان ندخلها بعد الكل ماينام.
لازم نعرف ايه الصوت ده وبعدين نعرف موضوع جدتى اكيد كل ده بيتعلق ببعضه
وفعلا كانت حوالى ، واحده ونص بالليل
دخلوا الاوضه واول مادخلوا الباب اتقفل عليهم